عکاسی از «صورت مورچه‌ها» به یک نتیجه‌گیری عجیب منجر شد
پروژۀ جالبی که یک حشره‌شناس در دوران قرنطینه آغاز کرد، منجر به کشف یک ویژگی منحصر به فرد در مورچه‌ها شد.
فرادید| در جریان همه‌گیری کووید-۱۹، بسیاری از مردم سرگرمی‌های مختلفی را انتخاب کردند چون محدودیت‌های قرنطینه سبب شد مدارس تعطیل شوند و مردم در خانه‌هایشان بمانند. برخی به کاردستی یا یوگا روی آوردند، اما یک حشره‌شناس دانشجویانش را درگیر پروژه‌ای متفاوت کرد: مطالعه الگوهای صورت مورچه‌ها.
به گزارش فرادید، این پروژه در دانشگاه ایالتی Kennesaw در جورجیا آغاز شد و زاییده ذهن کلینت پِنیک حشره‌شناس بود که دانشجویانش را مجبور به گرفتن تصاویر نزدیک و مشاهده جزئیات الگوهای صورت بیش از ۱۱۰۰۰ گونه مورچه کرد. این عکس‌ها که هر کدام در نوع خود جذاب بودند، شروع به آشکار کردن الگوها و این ایده کردند که بافت‌ها و الگوهای مختلف روی صورت مورچه‌ها می‌تواند به نوعی برای بقای آن‌ها مفید باشد.
بیش از ۱۱۰۰۰ تصویر بر اساس ویژگی‌های صورت به پنج گروه گسترده طبقه‌بندی شدند
پنیک گفته است: برای نمونه، برخی گونه‌های مورچه‌های ساکن خاک دارای برآمدگی‌های صورت هستند که به قدری بهم نزدیکند که دانه‌های شن در آن‌ها نفوذ نمی‌کند. می‌توان نتیجه گرفت که این برجستگی‌ها از مورچه‌ها در برابر خراش‌ها و علائم روی پوست ناشی از بالا رفتن از بسترهای ناهموار محافظت می‌کند.
صورت مورچه‌ها به طرز شگفت‌انگیزی دقیق و متنوع است، طوری که بیش از ۱۵۰ اصطلاح برای توصیف جزئیات مختلف صورت آن‌ها وجود دارد. این تصاویر به پنیک کمک کرد دسته‌بندی‌های گسترده‌ترش را برای الگوهای صورت (صاف، مشبک، خط‌دار، نقطه‌دار و غده‌ای) ارائه کند که به طبقه‌بندی ۱۱۷۳۹ تصویر از مورچه‌ها منتهی شد. این سیستم طبقه‌بندی به پاسخگویی پرسش‌هایی مانند اینکه چرا الگوهای مختلف تکامل یافته‌اند و چه نقشی در رفتار مورچه‌ها ایفا می‌کنند، کمک کرد.
چهار تصویر از ۱۱۰۰۰ تصویری که برای این مطالعه گرفته شد
این تیم الگوهای صورت مورچه‌ها را مجسمه‌سازی میکروسکوپی توصیف می‌کند. شواهد محکمی وجود دارد که نشان می‌دهد، «صاف بودن» حالت اجدادی بیشتر صورت‌های مورچه‌ها بوده است. آن‌ها دریافتند شواهدی از چهار حالت دیگر وجود دارد که چندین بار در طول تکامل مورچه‌ها، تکامل یافتند و الگوی مجسمه‌سازی میکروسکوپی دارای برآمدگی، در قیاس با بقیه متداول نیست. این الگو بیشتر در مورچه‌های قبیله Attini دیده می‌شود.
محققان ۱۰۰ درصد در مورد نقش الگوهای صورت مورچه‌ها مطمئن نیستند، اما حدس آن‌ها این است که آن‌ها احتمالآً ساییدگی را کاهش داده، به جلوگیری از اتلاف رطوبت مورچه‌ها کمک می‌کنند، روی ارتباطات و حتی روی تعامل بین مورچه‌ها و میکروب‌های مختلفی که با آن‌ها در تماس هستند تاثیر می‌گذارند.
با توجه به اینکه یک گرم خاک احتمالاً حاوی ۱۰ میلیارد میکروب است، داشتن چهره‌ی شیاردار می‌تواند رشد زیست‌لایه‌ها را به همان شکلی که روی سطح ناهموار دندان‌های کوچک کوسه مشاهده شده مختل کند.
این تیم پیشنهاد می‌کند برای تحقیقات بیشتر، الگوهای مجسمه‌سازی میکروسکوپی در سطح گونه‌ها با هم مقایسه شود. این قیاس می‌تواند به بررسی فشارهایی که موجب ایجاد این پیچیدگی‌های مختلف صورت شده، کمک کند.
مترجم: زهرا ذوالقدر
