تلاش برای نجات «زیباترین حلزون‌های جهان»
پژوهشگران مأموریتی را آغاز کرده‌اند تا برخی از زیباترین حلزون‌های جهان را نجات دهند و همچنین رازهای زیستی آن‌ها را کشف کنند.
فرادید| حلزون‌های درختی پولیمیتا (Polymita) که در حال ناپدید شدن از زیستگاه طبیعی‌شان در جنگل‌های شرق کوبا هستند، صدف‌های پررنگ با نقش‌ونگار بسیار زیبا هستند. متأسفانه، این صدف‌ها برای مجموعه‌داران جذاب هستند و کارشناسان حفظ محیط‌زیست می‌گویند تجارت صدف‌ها، این حلزون‌ها را به سوی انقراض کشانده است.
به گزارش فرادید، زیست‌شناسان در کوبا و متخصصان دانشگاه ناتینگهام در بریتانیا اکنون با هم همکاری کرده‌اند تا شش گونه شناخته‌شده پولیمیتا را نجات دهند.
از این صدف‌ها برای ساخت زیورآلات رنگارنگ استفاده می‌شود
بیشترین خطر انقراض میان آن‌ها مربوط به پولیمیتا سولفوروسا است. این حلزون رنگ سبز لیمویی دارد با نقش‌های شعله‌وار آبی دور پیچ‌هایش و نوارهای نارنجی و زرد روشن روی صدفش. اما همه گونه‌های پولیمیتا رنگارنگ و تماشایی هستند و این خود یک معمای تکاملی به شمار می‌رود.
پروفسور آنگوس دیویسون، ژنتیک‌دان تکاملی و متخصص نرم‌تنان از دانشگاه ناتینگهام توضیح می‌دهد: «یکی از دلایل علاقه من به این حلزون‌ها به دلیل زیبایی بسیار زیاد آن‌هاست.» او می‌گوید تناقض اینست که همین زیبایی، تهدیدی برای آن‌ها شده است».
«زیبایی آن‌ها افرادی را جذب‌شان کرده که صدف‌ها را جمع‌آوری و معامله می‌کنند. بنابراین همان چیزی که آن‌ها را برای من به عنوان یک دانشمند خاص و جذاب کرده، متأسفانه همان چیزیست که آن‌ها را تهدید می‌کند.»
ما به همراه پروفسور دیویسون در جستجوی آنلاین، چندین پلتفرم پیدا کردیم که فروشندگان مستقر در بریتانیا صدف‌های پولیمیتا را برای فروش عرضه می‌کردند. در یکی از سایت‌ها مجموعه‌ای شامل هفت صدف با قیمت ۱۶۰ پوند تبلیغ شده بود.
«برای برخی از این گونه‌ها می‌دانیم که آن‌ها به‌راستی در معرض خطر هستند. بنابراین اگر کسی آن‌ها را در کوبا جمع‌آوری و معامله کند، به راحتی می‌تواند موجب انقراض برخی گونه‌ها شود.»
صدف‌ها به عنوان اشیای زینتی خرید و فروش می‌شوند، اما هر صدف خالی روزی یک حیوان زنده بوده است.
تیم تحقیقاتی تعدادی حلزون جمع‌آوری کرد تا آن‌ها را برای پرورش در اسارت و انجام تحقیقات به مکان‌های کنترل‌شده منتقل کند
اگرچه برای حفاظت از حلزون‌های پولیمیتا قوانین بین‌المللی وجود دارد، اما اجرای آن‌ها دشوار است. برپایه کنوانسیون تجارت بین‌المللی گونه‌های در معرض خطر (CITES)، برداشتن حلزون‌ها یا صدف‌هایشان از کوبا بدون مجوز ممنوع است، اما فروش صدف‌ها در جاهای دیگر قانونی است.
پروفسور دیویسون می‌گوید با توجه به فشارهایی مانند تغییرات اقلیمی و از دست دادن جنگل‌ها که زیستگاه طبیعی آن‌ها در کوبا را تهدید می‌کند، به راحتی می‌توان تصور کرد جمع‌آوری صدف‌ها می‌تواند جمعیت این حلزون‌ها را به انقراض محلی برساند.
پروفسور آنگوس دیویسون با یک حلزون پولیمیتا روی انگشتش
برای جلوگیری از این وضعیت، پروفسور دیویسون از نزدیک با پروفسور برناردو ریس-تور در دانشگاه اوری‌یِنته، سانتیاگو د کوبا که زیست‌شناس حفاظت است، همکاری می‌کند.
هدف این پروژه بین‌المللی، درک بهتر چگونگی تکامل این حلزون‌ها و بدست آوردن داده‌هایی است که به حفظ آن‌ها کمک کند.
بخش پروفسور ریس-تور شاید چالش‌برانگیزترین بخش باشد: با وجود برق ناپایدار و شرایط آب و هوایی گرم، او حلزون‌های پولیمیتا را به خانه‌اش آورده تا در اسارت پرورش دهد. او در تماس ویدئویی گفته: «آن‌ها هنوز جفت‌گیری نکرده‌اند، اما وضعیتشان خوب است. این کار بدون چالش نیست، ما مدام با خاموشی برق مواجهیم.»
دانشمند حفاظت محیط‌زیست، پروفسور برناردو رِیس-تور، در خانه‌اش در شرق کوبا همراه با تعدادی از حلزون‌هایی که در اسارت پرورش می‌دهد
در همین حال، در آزمایشگاه‌های مجهز دانشگاه ناتینگهام، تحقیقات ژنتیکی انجام می‌شود. آنجا، پروفسور دیویسون و تیمش نمونه‌های کوچکی از بافت حلزون‌ها را در فریزرهای سردکننده نگهداری می‌کنند تا حفظ شوند. آن‌ها می‌توانند از این نمونه‌ها برای خواندن ژنوم حیوانات استفاده کنند؛ مجموعه دستورالعمل‌های زیستی کدشده که هر حلزون را به آنچه هست تبدیل می‌کند.
هدف تیم اینست که با استفاده از این داده‌ها مشخص کنند چند گونه وجود دارد، چه ارتباطی با هم دارند و کدام بخش از کد ژنتیکی آن‌ها، نقش‌ونگارهای خارق‌العاده و منحصر به فردشان را خلق می‌کند.
پولیمیتا سولفوروسا در خطر انقراض بحرانی است
این امید وجود دارد که آن‌ها بتوانند این رازهای زیستی را پیش از آنکه این موجودات رنگارنگ خرید و فروش شده و به سوی انقراض کشیده شوند، آشکار کنند.
پروفسور دیویسون گفته: «شرق کوبا تنها مکان در جهان است که این حلزون‌ها در آن یافت می‌شوند. آنجا تخصص وجود دارد. جایی که مردم این حلزون‌ها را می‌شناسند و دوست‌شان دارند. امیدواریم بتوانیم از داده‌های ژنتیکی که به دست می‌آوریم برای کمک به حفظ آن‌ها استفاده کنیم.»
مترجم: زهرا ذوالقدر
