«عنکبوت طاووسی»؛ رقصندۀ رنگارنگ دنیای حشرات
پیش از سال ۲۰۱۱ جهان به سختی می‌دانست عنکبوت‌های طاووسی وجود دارند، اما حالا به خوبی آن‌ها را می‌شناسیم و می‌توانیم از تماشای آن‌ها لذت ببریم.
فرادید| برخی گونه‌های جانوری بیش از دیگران توجه کاربران اینترنت را جلب می‌کنند، از اسب‌های کوتوله جسور گرفته تا جوجه‌های پنگوئن غول‌پیکر. اما یک گروه عنکبوت توانسته با رقص‌های هیپنوتیزم‌کننده خود، کاربران فضای مجازی را مجذوب و شیفته خود کند. در دنیای پر از افراد متنفر از عنکبوت، حتی سرسخت‌ترین عنکبوت‌هراس‌ها هم می‌توانند شیفته‌ی یک عنکبوت طاووسی رقصنده شوند. این عنکبوت‌های کوچک جهنده از خانواده سالتیسیده (Salticidae) از جنس ماراتوس (Maratus) هستند و تنها در استرالیا یافت می‌شوند، جایی که حدود ۱۰۰ گونه از آن‌ها وجود دارد.
به گزارش فرادید، طول آن‌ها همواره بین ۲ تا ۶ میلی‌متر است و نرها موجب شده‌اند این گونه به این نام مشهور شود، زیرا در رقص‌های جفت‌یابی، رنگ‌های خیره‌کننده خود را به نمایش می‌گذارند. سال ۲۰۱۱، تنها هفت گونه از این عنکبوت‌ها برای علم شناخته شده بود. اما به دلیل ظاهر جذاب و محبوبیتی که در شبکه‌های اجتماعی (رقصیدن با آهنگ گروه Bee Gees) پیدا کرده‌اند، دانشمندان توانستند بین سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۲۴ بیش از ۸۰ گونه دیگر را توصیف کنند.
یورگن اتو مرد پشت ویدئوی وایرال‌شده‌ی عنکبوت‌های طاووسی است که با آهنگ «Stayin’ Alive» از Bee Gees می‌رقصند و چندین گونه هستند. او خودش دست‌کم ۴۷ گونه از این عنکبوت‌ها را توصیف کرده است. در واقع، او خانه‌اش را پر از آن‌ها کرده بود تا آن عکس حیاتی از رقص طاووس‌ها را ثبت کند. به گفته خودش: «من سرگرمی‌های دیگری هم داشتم. قبلاً گیتار می‌زدم و موج‌سواری می‌کردم. عملاً همه این‌ها را به‌خاطر این عنکبوت‌ها رها کردم.»
این رقص‌ها برای تحت تأثیر قرار دادن ماده‌ها است و نرها پاهای خود را تکان می‌دهند و شکم خود را بالا می‌برند تا آن‌ها را جذب کنند. این عنکبوت‌ها تار نمی‌بافند و برای شکار، به مخفی‌کاری خود متکی هستند و حشراتی مانند ملخ‌ها، مورچه‌ها، مگس‌ها و شب‌پره‌ها را می‌گیرند؛ آن‌ها قادرند تا فواصل بسیار زیاد بپرند تا طعمه‌شان را غافلگیر کنند.
عنکبوت‌های طاووسی برای انسان‌ها خطرناک نیستند، اما زهر دارند تا طعمه‌شان را تسلیم کنند. این موجودات کوچک تنها یک سال عمر می‌کنند و در بهار و فصل جفت‌گیری در فعال‌ترین حالت خود هستند. تحقیقات اخیر نشان داده که این عنکبوت‌ها بخش‌هایی از «DNA تاریک» را دارند و شاید همین ویژگی روشن کند که چرا اکنون بیش از ۱۰۰ گونه عنکبوت طاووسی در استرالیا وجود دارد، زیرا دانشمندان باور دارند این ویژگی به آن‌ها کمک می‌کند به گونه‌های بیشتر تکامل یابند. آن‌ها سه برابر، DNA تاریک بیشتری نسبت به انسان‌ها دارند.
جونا واکر از بنیاد Sanger گفته: «هنوز در مراحل اولیه هستیم، اما یکی از چیزهای هیجان‌انگیزی که کشف کرده‌ایم اینست که ممکن است تنها ژن‌ها مسئول تنوع نباشند، بلکه بخش‌های بین آن‌ها که به آن DNA تاریک می‌گویند، ممکن است بر نحوه تکامل عنکبوت‌ها تأثیر بگذارد.»
او ادامه داد: «وقتی به دوستان و خانواده گفتم که می‌خواهم عنکبوت‌ها را در استرالیا مطالعه کنم، برخی نگاه‌های نگران‌کننده به من داشتند و من خودم هم نگران بودم. اما چند ثانیه تماشای رقص آن‌ها کافی بود تا تمام ترس‌هایم از بین برود.»
مترجم: زهرا ذوالقدر
