رضا عطاران در مسیر تفاوت

رضا عطاران که روزی روزگاری گفته می‌شد به بازی در هر فیلمی جواب مثبت می‌دهد و وسواس چندانی در انتخاب‌هایش نداشت، انگار در سال‌های اخیر تغییر محسوسی کرده و دیگر به این سادگی‌ها تن به حضور در آثار بی‌اهمیت نمی‌دهد. شاهد این تغییر نگاهی حتی گذرا به کارنامه این بازیگر در یکی دو سال اخیر است.

رضا عطاران یک زمانی بازیگر پرکاری بود؛ پرکار و بی‌توجه. او که از سال ٩٠ تا ٩٥ همه ساله حداقل سه و در برخی از سال‌ها چهار فیلم بازی می‌کرد، در دو سال اخیر تنها در سه فیلم ایفای نقش کرده است. او که در کارنامه‌اش در آن سال‌های پرکاری آثاری مانند آینه شمعدون، طبقه هساث، گینس، من سالوادور نیستم و نظایر این‌ها را به‌وفور داشت، در دو سه سال اخیر خانم یایا، مصادره و هزارپا را روی پرده داشته است.

عطاران البته به جز این فیلم‌ها چند فیلم نمایش داده‌نشده دیگر هم در کارنامه‌اش دارد؛ فیلم‌هایی مانند زیرنظر مجید صالحی و آزاد مثل هوای کاهانی که به نظر می‌رسد از آثار متفاوت کارنامه رضا عطاران بازیگر باشند و برآیندشان در کنار هم شمایل بازیگری متفاوت از دیروزش را به رضا عطاران می‌بخشد. جایگاهی که البته کار جدیدش آن را ارتقای بیشتری نیز خواهد داد!

دیروز رسانه‌ها خبر از این دادند که رضا عطاران بازیگر فیلم جدید کیانوش عیاری شده است؛ فیلمی به تهیه‌کنندگی رضا رخشان که با انتخاب رضا عطاران به عنوان اولین بازیگر اصلی به‌زودی وارد مراحل اجرایی می‌شود.

رسانه‌ها خبر از این می‌دهند که این فیلم به نام «رِکِر» براساس فیلمنامه‌ای از خود کیانوش عیاری، درواقع بازگشت عیاری به سینمای کمدی بعد از حدود دو دهه خواهد بود. کیانوش عیاری که در ١٢- ١٠سال اخیر با فیلم‌های سفره ایرانی، بیدارشو آرزو، خانه پدری و کاناپه یک روز خوش در سینمای ایران ندیده، ظاهرا در همکاری با تهیه‌کننده هزارپا، پرفروش‌ترین فیلم تاریخ سینمای ایران، دنبال آن روز‌های آرامی می‌گردد که کمدی می‌ساخت.

روز‌های فیلم‌هایی، چون روز باشکوه و دو نیمه سیب - که هنوز طلسم توقیف راه خانه عیاری را بلد نشده بود! کمک حال عیاری هم در این مسیر رضا عطاران خواهد بود. بازیگر پرفروش‌ترین فیلم‌های تاریخ سینمای ایران که می‌تواند کیانوش‌خان را به ساحل آرامش رهنمون و حداقل گره‌های مالی کارهایش را باز کند. در این بین خودش هم در ادامه روز‌های متفاوت بازیگری‌اش شاید یکی از نقاط عطف کارنامه‌اش را شاهد باشد.

خدا را چه دیدید؛ شاید سال بعد در چنین روز‌هایی همه صحبت از عطارانی بکنند که در فیلم رکر یک سروگردن از تمام فیلم‌هایش بالا زده است. کارنامه عطاران نشان می‌دهد او توانایی چنین پرشی را دارد؛ به‌خصوص اگر کارگردانش عیاری باشد که مشهور است از چوب خشک هم بازی می‌گیرد!