گلاره عباسی و زنده کردن آدم‌های بی‌نشان

این‌روز‌ها فیلم ابلق به کارگردانی نرگس آبیار در حال اکران است. آبیار در این سال‌ها نشان داده که با یک کَست بازیگری مشخص کار می‌کند و در داستان‌هایش محوریت با زنان است.

فیلم ابلق تلاش می‌کند تا با نمادسازی‌هایی گل درشت، نظیر حرف نزدن دختر راحله که نشانگر مظلومیت تحمیل شده به زنان است یا تعرض موش‌ها به محیط خانه که به فساد فزاینده‌ی مرد‌ها اشاره می‌کند و یا حتی در سکانس رسوایی، جایی که شهلا (گلاره عباسی)، پس از اینکه راحله (الناز شاکردوست) مدعی شده جلال (بهرام رادان) به او تعرض کرده، به راحله می‌گوید «شاید کرم از خودت بوده!»

به گفته منتقدین، گلاره عباسی در این فیلم کاملا روی نقش خود نشسته و آبیار توانسته یک اتمسفر واحد را در فیلم خود خلق کند و با کمک بازی روان و یکدست بازیگران، کاری کند که لوکیشن فیلم و ناحیه‌ای که در آن داستانش را روایت می‌کند، باورپذیرتر از همیشه باشد.

عباسی یکی از بازیگرانی‌ست که عمدتا در کار‌های آبیار حضور فعالی دارد. بازیگر بی‌حاشیه‌ای که انصافا خوب بازی می‌کند و می‌توان گفت از خوب‌های در سایه سیمای ایران است. گفتنی‌ست عباسی برای بازی در ابلق برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن از سی و نهمین جشنواره فیلم فجر شد.

زندگی هنری

گلاره عباسی متولد ۲۹ تیر ۱۳۶۲ در تهران است. فارغ‌التحصیل لیسانس رشته تئاتر از دانشگاه هنر و معماری می‌باشد که از تئاتر دانشجویی وارد تلویزیون شد. در سال ۱۳۸۲ وقتی ۲۰ ساله بود بعد از حضور در کلاس‌های بازیگری امین تارخ در همین سال برای بازی در سریال «در چشم باد» معرفی شد به این ترتیب با این مجموعه اولین بار جلوی دوربین رفت و بعد از ۶ سال ضبط در نهایت سال ۱۳۸۷ از تلویزیون پخش شد.

بعد از تجربه حضور در چند تله فیلم «اولین بار» در سال ۱۳۸۴ با فیلم «قتل آنلاین» بازی در سینما را شروع کرد تا اینکه سال ۱۳۹۰ با سریال «شیدایی» دیده شد و در سال ۹۴ ازدواج خود با ادیب راد را با رسانه‌ای کرد.

فعالیت‌های خیرخواهانه برای نابینایان

از جمله فعالیت‌های فرهنگی گلاره عباسی، تأسیس سوینا (سینمای ویژه نابینایان) است که در سال ۱۳۹۸ برای اولین بار در ایران و به منظور توضیح دار کردن فیلم‌های سینمایی برای جامعه نابینایان کشور صورت گرفت.

در این مجموعه فیلم‌های سینمایی در حال اکران و فیلم‌های سابقاً اکران شده به‌همراه توضیحات صوتی برای مخاطبان نابینا نمایش داده می‌شود. از دیگر فعالیت‌های سوینا می‌توان به تهیه کتاب‌های صوتی برای جامعه نابینایان کشور اشاره کرد

چند بازی متفاوت از گلاره عباسی

شیار ۱۴۳: شیار ۱۴۳ فیلمی به کارگردانی و نویسندگی نرگس آبیار، داستان زندگی تعدادی از جوانان بیجاری که به جبهه رفته اند. این همکلاسی‌های جوان، برای یک دوره آموزشی به پادگانی در یزد اعزام می‌شوند و پس از آن در عملیات والفجر مقدماتی شرکت می‌کنند. نرگس آبیار در رمان «شیار۱۴۳» هربار زندگی این سربازان جوان و خانواده‌هایشان را به شکلی موازی روایت می‌کند.

آبیار از بازیگران اثر، بازی گیرا، باورپذیر و یکدستی گرفته است. تمام بازیگران و نابازیگران، نقش را به خوبی درونی کرده و شخصیت‌هایی دیدنی ساخته‌اند. کارگردان با انتخاب میزانسن‌هایی که جزئیات و ریزه‌کاری‌های شخصیتی افراد را نشان می‌دهد، تا حد ممکن به آن‌ها نزدیک شده و ملموسشان می‌کند.

در صحنه چُرت زدن همراه با تسبیح انداختن و ذکر گفتن مادربزرگ در پس‌زمینه پخش اخبار تلویزیون، جایی که تلفنچی دارد چیز‌هایی را در دفترش می‌نویسد و بی‌اینکه نگاه کند حواسش به مکالمه الفت (مریلا زارعی) است؛ وقتی فردوس (با بازی گلاره عباسی) با حواسی پرت به زمین زل زده؛ همگی فرصت‌هایی به بازیگران داده تا بیشتر به نقش، عینیت ببخشند.

شهرزاد: شهرزاد یکی از ماندگارترین آثار نمایش خانگی بود که طی سه فصل به کارگردانی حسن فتحی پخش شد. با تمام حواشی و مسائلی که در مسیر این سریال قرار داشت، چیزی که به یادگار می‌ماند بازی‌های قوی و منسجمی بود که از بازیگران اصلی تا نقش‌های فرعی همه و همه به یکدستی کار کمک کردند. به خصوص کاراکتر «اکرم» با بازی گلاره عباسی که تاثیر خود را به وضوح در زندگی قباد با بازی شهاب حسینی گذاشت.

شادروان: شادروان به دردسر‌های یک خانواده پس از فوت ناگهانی پدرشان می‌پردازد. خانواده آن‌ها که در حاشیه شهر زندگی می‌کنند درآمدی جز فروش سبزی ندارند و حالا با درگذشت پدرشان ماجرا‌های تازه‌ای برایشان به وجود می‌آید.

جنس شوخی‌ها و موقعیت‌های کمیک شادروان تا حد قابل اعتنایی تمیزتر از مجموعه آثار به اصطلاح کمدی و پرفروش روز سینمای ایران است، چرا که دست‌کم تلاش نمی‌کند تمام داشته‌هایش را در سبد شوخی‌های کوچه و خیابانی و الفاظ رکیک و هنجارشکنش قرار دهد.

درباره بازی‌ها باید گفت که سینا مهراد برخلاف بسیاری از نقش‌هایش جوانی سربه‌راه و اتوکشیده نیست و شخصیت مثبتی ندارد. بهرنگ علوی نقش کاراکتری مُسن‌تر از سن واقعی خودش را ایفا کرده و در نقش دایی بی‌عرضه خانواده نقش‌آفرینی قابل باوری دارد.

بازی نازنین بیاتی نیز جزو بازی‌های خوب فیلم است، اما گلاره عباسی در نقش زن افغانستانی فیلم با اینکه بازی غافلگیرکننده‌ای ندارد، اما فضای متفاوتی را تجربه کرده است.

دراکولا: دراکولا به کارگردانی مهران مدیری عنوان فصل دوم مجموعه نمایش خانگی هیولا بود که نوروز ۱۴۰۰ پخش آن آغاز شد. البته قریب به اتفاق کارشناسان معتقدند که اثری ضعیف در کارنامه مدیری به حساب می‌آید.

سکانس مهمانی لاکچری پای ثابت اپیزود‌های این سریال بود که ژاله کبیری (ویشکا آسایش) به همراه دوستانش در آن حضور داشتند. مبینای سریال هم با بازی گلاره عباسی در این سکانس حضور دارد که قطعا نقش متفاوتی را در دوران حرفه‌ای خود تجربه کرده، اما شاید این اثر جزو کار‌های قوی هیچکدام از بازیگران دراکولا نباشد.

منبع: برترین ها