۱۰ اجرای برتر بازیگران در نقش‌‌های گانگستری

10. ادوارد جی. رابینسون در فیلم Little Caesar

اگرچه که در دوران سینمای صامت شاهد تولید چندین فیلم محشر گنگستری مثل Underworld و The Racket بودیم، اما این ژانر واقعاً تا زمان ساخته شدن Little Caesar در سال ۱۹۳۱ به خوبی روی پای خودش نایستاده بود. این فیلم همراه با The Public Enemy و Scarface توانستند سطح خشونت بالایی را به آثار هالیوودی تزریق کنند و سبک خلاف و گنگستری را جا بیاندازند. در فیلم Little Ceaser، ادوارد جی. رابینسون با بازی کردن نقش سزار انریکو "ریکو" باندلو توانست خودش را جاودان کند و بر سر زبان‌ها بیاندازد؛ این شخصیت خلافکاری کوچک است که راه خودش را با خشونت روز-افزون در میان گنگسترهای بزرگ شهر شیکاگو باز می‌کند.

رابینسون در نقش ریکو فنداسیون بازیگری در فیلم‌های خلاف را پایه ریزی می‌کند؛ او توانسته در این فیلم به خوبی کاریزما و بی‌رحمی را ترکیب کند. او با این فیلم خیلی زود توانست خودش را به عنوان یکی از ستاره‌های هالیوود معرفی کند. رابینسون در دهه‌های ۳۰ و ۴۰ یکی از ستارگان بی چون و چرای صنعت سینما بود که شروعش را می‌توان از اینجا در نظر گرفت.

9. جیمز کگنی در فیلم White Heat

در دهه ۱۹۳۰ میلادی، جیمز کگنی یکی از بازیگران اصلی در اجرای نقش گنگسترها به حساب می‌آمد. کگنی ابتدا با فیلم‌های غیرخلافکاری، عملکردهای شیفته‌کننده‌ای با فیلم‌های Public Enemy، Angels with Dirty Faces و The Roaring Twenties به نمایش گذاشت، اما در دهه ۴۰ برای تنوع دادن به کریرش از فیلم‌های گنگستری دور شد؛ با این حال، در سال ۱۹۴۹ توانست با بازی در فیلم White Heat به کارگردانی رائول والش بازگشتی به یاد ماندنی در این سبک داشته باشد.

در این فیلم، کگنی شخصیت کودی جرت را بازی کرد که خلافکاری سایکوپت با عقده ادیپ بود که از زندان فرار می‌کند تا به گنگ سابق خود بازگردد. پس از سال‌ها ناامیدی و مورد انتقاد گرفتن، با این فیلم بود که کگنی توانست اعتبار خود را بازگرداند.

8. دنیل دی لوییس در فیلم  Gangs of New York

مارتین اسکورسیزی را به‌خاطر فیلم‌های جنایی و گنگستری بسیار باکیفیتی که ساخته است و سبک منحصر به فردش می‌شناسیم. او فیلم Gangs of New York را به‌عنوان روایتی از اواسط قرن نوزده در شهر نیویورک کارگردانی کرد؛ این فیلم نزاعی در خیابان‌های این شهر را در سال‌های قبل و حین جنگ داخلی آمریکا به تصویر می‌کشد.

آمستردام ولون، شخصیت اصلی ماجراست که توسط لئوناردو دی‌کاپریو ایفای نقش شده و به دنبال گرفتن انتقام پدرش از شخصیتی بدنام به نام بیل قصاب است؛ بیل یکی از بزرگ‌ترین خلاف‌کاران شهر نیویورک است که توسط دنیل دی لوییس به روی پرده‌ی سینما رفته. هنرپیشگی دی لوییس در این فیلم، یکی از عملکردهای به‌یادماندنی اوست که بینندگان را در حیرت فرو خواهد برد.

7. ژان گبین در فیلم Pépé le Moko

واقع‌گرایی شاعرانه به یکی از جنبش‌های سینمایی در فرانسه در دهه ۱۹۳۰ اتلاق می‌شود که رویکردی خاص و استودیو-محور را نسبت به حرفه‌ی فیلمسازی پیشه کرده بود. فیلم‌های این جنبش عموماً احساسات عمیقی را در خود جای می‌دادند و موضوع‌شان پیرامون شخصیت‌های کارگری بود که با وضعیت اجتماعی معاصر دست و پنجه نرم می‌کردند. فیلم Pépé le Moko به کارگردانی ژولین دوویویه، فیلمی گنگستری‌ست که در موازات با جنبش واقع‌گرایی شاعرانه ساخته شد؛ شخصیت اصلی داستان فردی با همین نام، یعنی پپه لو موکو است که توسط ژان گبین ایفای نقش شده.

پپه یکی از بدنام‌ترین خلافکاران فرانسه است که به شدت تحت تعقیب می‌باشد. او هنگامی که در شهر قصبه پنهان شده عاشق دختری به نام گبی می‌شود که اصالتی پاریسی دارد. عملکرد گبین در نقش پپه یکی از اثرگذارترین هنرنمایی‌های تاریخ ژانر فیلم‌های گنگستری‌ست.

6. آلن دلون در فیلم Le Samourï

آلن دلون و ژان پیر ملویل در سه فیلم با یکدیگر همکاری کرده بودند که یکی از آن‌ها Le Samourï است؛ فیلمی بسیار اثرگذار در سینمای موج نوی فرانسه در دهه ۶۰ میلادی. شخصیت اصلی این فیلم، قاتلی به نام جف کاستلو است که حرفه‌ی خود را بادقت تمام انجام می‌دهد. فیلم با کشتن یک صاحب کلاب شبانه توسط کاستلو آغاز می‌شود.

زمانی که او توسط پلیس مورد تعقیب قرار می‌گیرد، افرادی که از ابتدا استخدام کرده بودندش، نقشه‌ی کشتنش را می‌چینند. عملکرد کم‌حرف و بی‌احساس دلون در این نقش، او را به یکی از قاتل‌های آیکونیک تاریخ سینما تبدیل کرده است و بر فیلم‌های متعددی که شخصیت اصلی آن‌ها یک گنگستر تنهاست، اثر گذاشته.

5. جو پشی در فیلم Goodfellas

 فیلم Goodfellas به کارگردانی مارتین اسکورسیزی، زندگی چندین شخصیت‌ مرتبط در خانواده‌ی مجرم لوچس را به تصویر می‌کشد. در این فیلم، جو پشی در نقش شخصیتی به نام تامی دویتو ظاهر شده است؛ شخصیتی که در کتاب منبع که توسط نیکولاس پیلگی در سال ۱۹۸۰ نوشته شده، تامی دسیمون نام دارد. در دهه ۱۹۸۰ میلادی، جو پشی حضور پر رنگی در فیلم‌های باکیفیتی مثل Raging Bull، Once Upon a Time in America و Lethal Weapon 2 داشت، اما فیلمی که او را تبدیل به یک ستاره کرد بدون شک Goodfellas بود. پشی با ترکیب‌کردن عناصری مثل کاریزما، شوخ‌طبعی تاریک و بی‌رحمی شیطنت‌آمیز توانست شخصیت دویتو را به یکی از شخصیت‌های ماندگار در تاریخ سینما تبدیل کند.

4. رابرت دنیرو در فیلم Mean Streets

در سال ۱۹۷۳، رابرت دنیرو، مارتین اسکورسیزی و هاروی کیتل همگی شخصیت‌هایی نسبتاً ناشناخته در هالیوود بودند، اما فیلم Mean Streets توانست برای هر کدام آن‌ها اسمی دست و پا کند. این فیلم، اساساً درباره‌ی گروهی از گنگستر‌هاست که در شهر نیویورک سیتی زندگی‌ می‌کنند و به دنبال پیشرفت هستند. کیتل شخصیت اصلی داستان یعنی چارلی کاپا را بازی کرده، که مرد مومن مسیحی‌ست که در تضاد اخلاق و زندگی مجرمانه، به دنبال تعادل است؛ دوست نزدیکش یعنی جانی بوی کیولو را رابرت دنیرو بازی کرده؛ خلافکاری رده پایین که شدیداً بی‌احتیاط است و به خودش هم آسیب می‌زند! با تماشای بازی رابرت دنیرو، خیلی زود می‌توان فهمید که او قرار است به یکی از ستاره‌های بزرگ تاریخ هالیوود تبدیل بشود.

3. مارلون براندو در فیلم The Godfather

در سال ۱۹۷۲، مارلون براندو، به عنوان یکی از بازیگران بزرگ تاریخ هالیوود بیکار بود! شکست‌های متعدد در باکس آفیس، زندگی شخصی بدون ثبات و حرکات غیرحرفه‌ای همگی باعث شده بود که براندو به عنوان یک انتخاب فرعی در نزد تهیه‌کنندگان جلوه کند. با وجود چنین مشکلاتی، باز هم فرانسیس فورد کوپولا ترجیح می‌داد که او را به عنوان ویتو کورلیونه در فیلم جدیدش یعنی The Godfather داشته باشد.

پس از چندین مشاجره با استودیو، کوپولا توانست براندو را سر پروژه بیاورد و بدین ترتیب کریر این بازیگر بزرگ از سقوطی محتمل نجات پیدا کرد! داستان این فیلم، خانواده‌ی مافیایی کورلیونه را روایت می‌کند که توسط ویتو کورلیونه رهبری می‌شوند. فیلم پدرخوانده مورد تحسین‌های بسیاری قرار گرفت، اما در این میان بازی مارلون براندو بیش از هر چیز دیگری در مرکزیت توجه همگان بود.

2. آل پاچینو در فیلم The Godfather Part II

زمان ساخت فیلم The Godfather، مدیران اجرایی استودیو می‌خواستند که یک بازیگر بزرگ برای نقش مایکل کورلیونه استخدام بشود، اما کوپولا نظرش روی آل پاچینوی جوان بود که در آن زمان تنها در دو فیلم کوچک حضور پیدا کرده بود. نهایتاً کوپولا توانست او را در نقش مایکل کورلیونه به پروژه بیاورد. این شخصیت در نسخه‌ی دوم این سری تبدیل به شخصیت اصلی می‌شود و به‌عنوان رئیس این خانواده‌ی مافیایی نقشی محوری در داستان ایفا می‌کند. در The Godfather Part II، آرک داستانی او کامل می‌شود و مایکل از یک قهرمان تبدیل به ضد-قهرمانی می‌شود که اعمال ضد-اخلاقی زیادی از او سر می‌زند.

1. مارلون براندو در فیلم On the Waterfront

فیلم  On the Waterfront به کارگردانی الیا کازان، داستان بوکسور اسبقی به نام تری مالوی را روایت می‌کند که به درخواست رئیس گنگستر اتحادیه یعنی جانی فرندلی، کریرش را کنار می‌گذارد. پیچیدگی‌های داستان از آنجایی زیاد می‌شود که مالوی عاشق ادی دویل می‌شود؛ زنی که برادرش توسط اتحادیه‌ی جانی فرندلی کشته شده است.

مارلون براندو در نقش مالوی حضور پیدا می‌کند و عملکردی را به نمایش می‌گذارد که می‌توان آن را اثرگذارترین در ژانر گنگستری به‌حساب آورد؛ این عملکرد نقطه‌ای مهم در تاریخ متود اکتینگ به‌حساب می‌آید و همچنین ظهور مردانگی در سینما نیز با درخشش براندو مورد تحول قرار گرفت.

جمع‌بندی

شخصیت‌های خلاف‌کار و گنگستر با پرواز در خارج از قفس قوانین، به عنوان افرادی کاریزماتیک و جذاب جلوه می‌کنند. ایفای چنین نقش‌هایی ساده نیست، اما بازیگرانی بوده‌اند، چه در هالیوود و چه در سینمای جهان که توانسته‌اند خودشان را با ایفای شخصیت‌ خلافکارها جاودانه کنند. در طول لیستی که خواندید سعی داشتیم ده تا از بهترین عملکردها در سبک گنگستری را معرفی کنیم. 

منبع: ویجیاتو