تصاویر؛ عکس های شخصی، زندگی خصوصی و بیوگرافی ونسا ردگریو

فرادید| ونسا ردگریو در ۳۰ ژانویه ۱۹۳۷ در لندن، انگلستان متولد شد. او از خانواده‌ای سرشناس در دنیای هنر می‌آید؛ پدرش، مایکل ردگریو، بازیگر برجسته تئاتر و سینمای شکسپیر بود و مادرش، ریچل کمپسون، نیز بازیگر تئاتر بود. ونسا در کنار خواهرش لین ردگریو و برادرش کورین ردگریو، که هر دو بازیگر بودند، در محیطی غرق در هنر بزرگ شد. او در مدرسه مرکزی گفتار و درام لندن آموزش دید و این آموزش پایه‌ای محکم برای حرفه‌اش فراهم کرد.

ونسا ردگریو اولین بازی حرفه‌ای خود را در سال ۱۹۵۷ با نمایش لمس خورشید (A Touch of the Sun) انجام داد و سال بعد با فیلم پشت نقاب (Behind the Mask, ۱۹۵۸) کنار پدرش وارد سینما شد. در دهه ۱۹۶۰، او با کمپانی رویال شکسپیر همکاری کرد و در نقش‌های کلاسیک مانند آن بولین در مردی برای تمام فصول (۱۹۶۶) و گوئنویر در شتر (Camelot, ۱۹۶۷) درخشید. شهرت جهانی او با فیلم ایزادورا (۱۹۶۸)، که در آن نقش رقصنده پیشگام ایزادورا دانکن را بازی کرد، و ماری، ملکه اسکاتلند (۱۹۷۱) تثبیت شد. او برای بازی در جولیا (۱۹۷۷) به کارگردانی فرد زینمان جایزه اسکار بهترین بازیگر مکمل زن را دریافت کرد.

ونسا ردگریو به خاطر توانایی‌اش در ایفای نقش‌های پیچیده و احساسی، از شخصیت‌های تاریخی تا زنان مدرن، شهرت دارد. او در فیلم‌هایی مانند هاواردز اند (۱۹۹۲)، که برایش نامزدی اسکار به همراه داشت، و خانم دالووی (۱۹۹۷)، بر اساس رمان ویرجینیا وولف، نقش‌های به‌یادماندنی ایفا کرد. او همچنین در فیلم‌های تجاری مانند مأموریت غیرممکن (۱۹۹۶) به کارگردانی برایان دی پالما حضور داشت که او را به مخاطبان گسترده‌تری معرفی کرد. سبک بازیگری او ترکیبی از عمق تئاتری، احساسات قوی و حضور صحنه‌ای قدرتمند است. ردگریو همچنین در تلویزیون، از جمله روایت سریال "قابله را خبر کن" (از ۲۰۱۲) و بازی در اقتباس تلویزیونی "چه اتفاقی برای کودک جین افتاد؟" (۱۹۹۱) کنار خواهرش لین ردگریو، فعالیت داشته است.

ونسا ردگریو در سال ۱۹۶۲ با تونی ریچاردسون، کارگردان معروف بریتانیایی، ازدواج کرد و از او دو دختر دارد: ناتاشا ریچاردسون (۱۹۶۳-۲۰۰۹) و جولی ریچاردسون (متولد ۱۹۶۵)، که هر دو بازیگر شدند. این ازدواج در سال ۱۹۶۷ به طلاق منجر شد. او سپس با فرانکو نرو، بازیگر ایتالیایی، رابطه‌ای طولانی‌مدت داشت و از او یک پسر به نام کارلو گابریل نرو (متولد ۱۹۶۹) دارد که کارگردان است. ردگریو و نرو در سال ۲۰۰۶ به طور رسمی ازدواج کردند. مرگ تراژیک دخترش ناتاشا در سال ۲۰۰۹ بر اثر حادثه اسکی تأثیر عمیقی بر او گذاشت، و او در مصاحبه‌ها از این فقدان و عشق بی‌قید و شرط به فرزندان و نوه‌هایش سخن گفته است. ردگریو در مصاحبه‌ای با گاردین در سال ۲۰۱۸ از حسرتش برای وقت نگذاشتن با مادرش صحبت کرد و گفت که دوست دارد از او عذرخواهی کند.

ونسا ردگریو یکی از پرافتخارترین بازیگران بریتانیاست. او برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر مکمل زن برای جولیا (۱۹۷۷) شد و پنج بار دیگر برای فیلم‌هایی مانند ماری، ملکه اسکاتلند (۱۹۷۱) و هاواردز اند (۱۹۹۲) نامزد اسکار شد. او همچنین برنده جایزه تونی برای نمایش "سفر دراز روز در شب" (۲۰۰۳)، جایزه اولیویه برای "نوشته‌های اسپرن" (۱۹۸۴) و دو جایزه امی برای بازی در مجموعه‌های کوتاه تلویزیونی است. او توسط تنسی ویلیامز، نمایشنامه‌نویس برجسته، به عنوان "بزرگ‌ترین بازیگر زن زمان ما" توصیف شده است. ردگریو همچنین برنده جایزه بهترین بازیگر زن در جشنواره کن برای ایزادورا (۱۹۶۸) و جام ولپی در جشنواره ونیز برای ادوارد دوم (۱۹۹۱) شد.

ردگریو یک فعال سیاسی باسابقه است و به دلیل حمایت از مسائل اجتماعی و سیاسی، از جمله حقوق فلسطینیان، شهرت دارد. او مستند "فلسطینی" (۱۹۷۷) را پشتیبانی و روایت کرد، که باعث جنجال‌هایی در دوران دریافت اسکارش شد. او همچنین از حقوق کارگران، مبارزه با جنگ و مسائل کودکان حمایت کرده و در مصاحبه‌ای در سال ۲۰۱۸ به خشونت و بی‌توجهی سیاستمداران به سلامت کودکان انتقاد کرد. ردگریو از حامیان سازمان‌های خیریه، به‌ویژه در زمینه آموزش و سلامت کودکان، است و فعالیت‌هایش در این زمینه او را به چهره‌ای تأثیرگذار تبدیل کرده است.

ونسا ردگریو به عنوان فردی متعهد، پرشور و با اراده‌ای قوی شناخته می‌شود. او در مصاحبه‌ها از عشقش به تنیس، بازی با نوه‌هایش و لذت بردن از طبیعت (مانند تماشای آسمان و درختان) صحبت کرده است. ردگریو در سال ۲۰۱۵ به دلیل مشکلات قلبی و ریوی ناشی از سیگار کشیدن طولانی‌مدت با شرایط سلامتی دشواری مواجه شد، اما همچنان به فعالیت‌هایش ادامه داد. او به سادگی و اصالت در زندگی اهمیت می‌دهد و گفته است که زندگی‌اش به درد ساختن فیلم داستانی نمی‌خورد، زیرا ترجیح می‌دهد واقعی و بی‌تکلف باشد.

ونسا ردگریو با استعداد بی‌نظیر، تعهد به هنر و فعالیت‌های اجتماعی، یکی از بزرگ‌ترین بازیگران تاریخ سینمای بریتانیا و جهان است. او با نقش‌های به‌یادماندنی در تئاتر، سینما و تلویزیون و زندگی شخصی پربارش، همچنان الهام‌بخش نسل‌های جدید است.