تصاویر؛ عکس های شخصی، زندگی خصوصی و بیوگرافی لورا آنتونلی

فرادید| لورا آنتونلی، با نام اصلی لورا آنتوناز (Laura Antonaz)، در 28 نوامبر 1941 در شهر پولا، که در آن زمان بخشی از پادشاهی ایتالیا بود (و اکنون در کرواسی قرار دارد)، متولد شد. پس از جنگ جهانی دوم، خانواده‌اش از یوگسلاوی سابق گریختند و پس از زندگی در کمپ‌های پناهندگان ایتالیایی، در نهایت در ناپل ساکن شدند. پدرش، ماریو آنتوناز، مدیر بیمارستان بود و مادرش، جیوکاندا برشانی، خانه‌دار. لورا در محیطی چالش‌برانگیز بزرگ شد، اما از کودکی به مطالعه و هنر علاقه نشان داد.

تحصیلات

لورا آنتونلی در کودکی به ریاضیات علاقه داشت و رویای دنبال کردن حرفه‌ای در این رشته را در سر می‌پروراند. با این حال، والدینش او را به کلاس‌های ژیمناستیک فرستادند تا مهارت‌های بدنی‌اش را تقویت کند. او در مصاحبه‌ای با نیویورک تایمز گفته بود: «والدینم فکر می‌کردند من نازیبا و نخراشیده‌ام و امیدوار بودند ژیمناستیک به من لطافت ببخشد.» او دوره‌های مربیگری ژیمناستیک را گذراند و به‌عنوان مربی این رشته فارغ‌التحصیل شد. تحصیلات رسمی‌اش محدود بود، اما تجربه‌اش در ژیمناستیک و بعدها مدلینگ، راه را برای ورود به سینما هموار کرد.

آغاز فعالیت هنری

آنتونلی پس از نقل مکان به رم، ابتدا به‌عنوان معلم ورزش در دبیرستان مشغول به کار شد. در آنجا با افرادی از صنعت سرگرمی آشنا شد که او را به مدلینگ سوق دادند. اولین فعالیت‌های او شامل تبلیغات ایتالیایی برای کوکاکولا بود. در سال 1965، با بازی در فیلم «شانزده‌ساله‌ها» (Le sedicenni) وارد سینما شد، اگرچه نقشش کوچک بود و نامش در تیتراژ ذکر نشد. موفقیت او با فیلم‌های بعدی، به‌ویژه در ژانر کمدی و درام اروتیک، او را به ستاره‌ای در سینمای ایتالیا تبدیل کرد.آثار برجستهلورا آنتونلی بین سال‌های 1965 تا 1991 در 45 فیلم سینمایی و تلویزیونی نقش‌آفرینی کرد. برخی از مهم‌ترین آثار او عبارت‌اند از:

• فیلم‌های سینمایی:
  • «شانزده‌ساله‌ها» (Le sedicenni, 1965)، اولین نقش سینمایی.
  • «دکتر گولدفوت و بمب‌های دخترانه» (Dr. Goldfoot and the Girl Bombs, 1966)، اولین تجربه هالیوودی.
  • «بداندیش» (Malizia, 1973)، که برایش جایزه روبان نقره‌ای را به ارمغان آورد.
  • «تا وقتی ازدواج ما را از هم جدا کند» (Till Marriage Do Us Part, 1974).
  • «بی‌گناه» (L’Innocente, 1976)، به کارگردانی لوکینو ویسکونتی.
  • «شور عشق» (Passion of Love, 1981).
  • «فروشگاه بزرگ» (Grand Hotel Excelsior, 1982).
  • «بداندیش 2000» (Malizia 2000, 1991)، آخرین فیلم سینمایی‌اش. او به دلیل نقش‌هایش در فیلم‌های اروتیک ایتالیایی در دهه‌های 1960 و 1970، به‌ویژه «بداندیش»، به شهرت جهانی رسید و با کارگردانان برجسته‌ای مانند ویسکونتی همکاری کرد.

زندگی شخصی

لورا آنتونلی با انریکو پیاچنتینی، ناشر ایتالیایی، ازدواج کرد، اما این ازدواج کوتاه بود و به طلاق انجامید. از سال 1972 تا 1980، او شریک زندگی ژان-پل بلموندو، بازیگر معروف فرانسوی، بود که این رابطه توجه رسانه‌ها را جلب کرد. آنتونلی فرزندی نداشت و پس از جدایی از بلموندو، زندگی خصوصی‌اش را از انظار عمومی دور نگه داشت. او در سال‌های پایانی عمر در لادیسپولی، نزدیک رم، زندگی ساده‌ای داشت و به گفته نزدیکانش، به دین کاتولیک رو آورده بود.

ویژگی‌های شخصیتی و علایق

آنتونلی به‌عنوان فردی خجالتی، حساس و متعهد به حرفه‌اش شناخته می‌شد. او در مصاحبه‌ها از عشقش به ریاضیات در کودکی و علاقه‌اش به ژیمناستیک صحبت کرده بود. پس از بازنشستگی، او به مطالعه، تماشای فیلم و زندگی آرام علاقه‌مند شد. آنتونلی به مد و زیبایی نیز توجه داشت و در دهه‌های 1960 و 1970 به‌عنوان نماد جذابیت ایتالیایی شناخته می‌شد. او از جنجال‌های رسانه‌ای دوری می‌کرد و ترجیح می‌داد زندگی شخصی‌اش خصوصی بماند.

.جوایز و افتخارات

لورا آنتونلی جوایز متعددی برای بازیگری‌اش دریافت کرد، از جمله:

• جایزه روبان نقره‌ای (Nastro d’Argento) برای بهترین بازیگر زن برای فیلم «بداندیش» (1973).
• نامزدی جایزه دیوید دی دوناتلو برای نقش‌های مختلف. او همچنین برای بازی در فیلم «بی‌گناه» لوکینو ویسکونتی تحسین گسترده‌ای دریافت کرد و به‌عنوان یکی از ستارگان سینمای اروتیک ایتالیا شناخته شد.

حواشی

لورا آنتونلی در دهه 1990 با حواشی قانونی مواجه شد. در سال 1991، پس از کشف مواد مخدر در خانه‌اش، به اتهام قاچاق مواد مخدر دستگیر شد. این اتهامات بعدها لغو شدند، اما این ماجرا به حرفه‌اش آسیب جدی زد و او را از دنیای سینما دور کرد. رابطه‌اش با ژان-پل بلموندو نیز در دهه 1970 توجه رسانه‌ها را جلب کرد و گاه شایعاتی درباره زندگی عاشقانه‌اش منتشر می‌شد. آنتونلی پس از بازنشستگی از انظار عمومی دور شد و زندگی منزوی‌ای را برگزید.

نظرات درباره حرفه بازیگری

آنتونلی بازیگری را راهی برای بیان احساسات و خلق شخصیت‌های پیچیده می‌دانست. او در مصاحبه‌ای گفته بود که نقش‌هایش در فیلم‌های اروتیک، اگرچه بحث‌برانگیز بودند، به او اجازه دادند جنبه‌های مختلف زنانگی را کاوش کند. او از همکاری با کارگردانانی مانند ویسکونتی به‌عنوان نقطه عطف حرفه‌اش یاد می‌کرد و معتقد بود که سینما باید احساسات عمیق انسانی را به تصویر بکشد.

درگذشت

لورا آنتونلی در 22 ژوئن 2015 بر اثر حمله قلبی در خانه‌اش در لادیسپولی، نزدیک رم، در سن 73 سالگی درگذشت. پس از بازی در «بداندیش 2000» (1991)، او از بازیگری بازنشسته شد و پروژه جدیدی نداشت. میراث او در سینمای ایتالیا همچنان زنده است و فیلم‌هایش در جشنواره‌های سینمایی بازنمایش می‌شوند. مستندهایی درباره زندگی او و سینمای اروتیک ایتالیا نیز در سال‌های اخیر ساخته شده‌اند.لورا آنتونلی با زیبایی، استعداد و نقش‌های ماندگارش، یکی از نمادهای سینمای ایتالیا در قرن بیستم بود که با وجود چالش‌های شخصی و حرفه‌ای، تأثیری عمیق بر این هنر گذاشت.