تصاویر؛ عکس های شخصی، زندگی خصوصی و بیوگرافی آنیتا اِکبرگ

اِکبرگ در اوایل دهه ۱۹۵۰ به هالیوود نقلمکان کرد و با نقشهای کوچک در فیلمهایی مانند The Mississippi Gambler (۱۹۵۳) و Abbott and Costello Go to Mars (۱۹۵۳) وارد سینما شد. زیبایی او باعث شد که اغلب نقشهایی به عنوان «نماد زیبایی» به او پیشنهاد شود، اما مهارتهای بازیگریاش کمتر مورد توجه قرار گرفت.
کد خبر :
۲۵۴۲۶۲
بازدید :
۱۶
فرادید| آنیتا اِکبرگ (Kerstin Anita Marianne Ekberg)، بازیگر و مدل سوئدی، متولد ۲۹ سپتامبر ۱۹۳۱ در مالمو، سوئد، و درگذشته ۱۱ ژانویه ۲۰۱۵ در روکا دی پاپا، ایتالیا، بود. او به دلیل نقشش در فیلم زندگی شیرین (La Dolce Vita, ۱۹۶۰) به کارگردانی فدریکو فلینی، به یکی از نمادهای زیبایی و سینمای دهه ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ تبدیل شد.
دوران کودکی و اوایل زندگی
آنیتا اِکبرگ در مالمو، سومین شهر بزرگ سوئد، در خانوادهای پرجمعیت به دنیا آمد. او یکی از هشت فرزند گوستاو و آلما اِکبرگ بود. پدرش کارمند بندر بود و مادرش خانهدار. آنیتا از کودکی به دلیل زیبایی خیرهکنندهاش مورد توجه قرار گرفت و در نوجوانی به مدلینگ علاقهمند شد. در سن ۱۹ سالگی، در سال ۱۹۵۰، او در مسابقه دوشیزه سوئد شرکت کرد و به عنوان برنده به رقابت دوشیزه جهان (Miss Universe) در آمریکا راه یافت. اگرچه در این مسابقه مقام اول را کسب نکرد، اما توجه تهیهکنندگان هالیوود را جلب کرد و قراردادهایی با استودیوهای آمریکایی امضا کرد.
شروع حرفه بازیگری
اِکبرگ در اوایل دهه ۱۹۵۰ به هالیوود نقلمکان کرد و با نقشهای کوچک در فیلمهایی مانند The Mississippi Gambler (۱۹۵۳) و Abbott and Costello Go to Mars (۱۹۵۳) وارد سینما شد. زیبایی او باعث شد که اغلب نقشهایی به عنوان «نماد زیبایی» به او پیشنهاد شود، اما مهارتهای بازیگریاش کمتر مورد توجه قرار گرفت. او در این دوره در کنار ستارگانی مانند جری لوئیس و دین مارتین در کمدیهایی مانند Artists and Models (۱۹۵۵) و Hollywood or Bust (۱۹۵۶) ظاهر شد.
موفقیتهای بینالمللی
نقطه اوج حرفه اِکبرگ بازی در نقش سیلویا در فیلم زندگی شیرین (La Dolce Vita, ۱۹۶۰) به کارگردانی فدریکو فلینی بود. صحنه حمام او در چشمه تروی در رم به یکی از نمادینترین لحظات تاریخ سینما تبدیل شد و اِکبرگ را به شهرت جهانی رساند. این فیلم برنده نخل طلای جشنواره کن شد و اِکبرگ را به نماد زیبایی و سبک زندگی پرزرقوبرق دهه ۱۹۶۰ بدل کرد.او در دیگر فیلمهای فلینی مانند Boccaccio '70 (۱۹۶۲) و The Clowns (۱۹۷۰) نیز نقشهایی ایفا کرد. اِکبرگ همچنین در فیلمهای بینالمللی مانند جنگ و صلح (War and Peace, ۱۹۵۶) با آدری هپبورن و Call Me Bwana (۱۹۶۳) با باب هوپ بازی کرد. با این حال، پس از زندگی شیرین، نقشهای او اغلب به دلیل ظاهرش انتخاب میشدند و کمتر فرصت ایفای نقشهای دراماتیک عمیق به او داده شد.
زندگی شخصی
زندگی شخصی اِکبرگ پر از فراز و نشیب بود. او دو بار ازدواج کرد. اولین ازدواجش در سال ۱۹۵۶ با بازیگر بریتانیایی آنتونی استیل بود که در سال ۱۹۵۹ به طلاق انجامید. در سال ۱۹۶۳ با ریک ون ناتر، بازیگر آمریکایی، ازدواج کرد که این ازدواج نیز در سال ۱۹۷۵ پایان یافت. اِکبرگ فرزندی نداشت و پس از جدایی از همسر دومش، بیشتر زندگیاش را بهتنهایی سپری کرد.اِکبرگ در دهه ۱۹۶۰ به رم نقلمکان کرد و تا پایان عمرش در ایتالیا زندگی کرد. او به مهمانیهای پرزرقوبرق و سبک زندگی مجلل شهرت داشت، اما در سالهای بعد با مشکلات مالی و سلامتی مواجه شد. اِکبرگ به الکل وابستگی پیدا کرد و در دهههای بعدی زندگیاش از انظار عمومی فاصله گرفت. او در مصاحبههایش از شهرت و فشارهای هالیوود ابراز نارضایتی کرد و گفت که ترجیح میداد زندگی آرامتری داشته باشد.
فعالیتهای دیگر و دیدگاهها
اِکبرگ علاوه بر بازیگری، به عنوان مدل در مجلات معروفی مانند پلیبوی ظاهر شد و در دهه ۱۹۵۰ یکی از شناختهشدهترین چهرههای مد بود. او به زبانهای سوئدی، انگلیسی، ایتالیایی و تا حدی فرانسوی مسلط بود و در ایتالیا به فرهنگ و سبک زندگی این کشور علاقهمند شد. اِکبرگ در سالهای بعد به فعالیتهای خیریه، بهویژه در زمینه حمایت از حیوانات، پرداخت و از حامیان حقوق حیوانات بود.
اواخر زندگی و درگذشت
در دهههای ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰، اِکبرگ کمتر در فیلمها ظاهر شد و نقشهایش به پروژههای کوچکتر محدود شد. او در فیلمهایی مانند Intervista (۱۹۸۷) فلینی نقشهای کوتاهی ایفا کرد. در سالهای پایانی زندگی، اِکبرگ با مشکلات مالی و سلامتی دستوپنجه نرم کرد. در سال ۲۰۱۱، پس از آتشسوزی خانهاش در ایتالیا، بسیاری از داراییهایش را از دست داد و در بیمارستان بستری شد. او در سالهای آخر در آسایشگاهی در روکا دی پاپا، نزدیک رم، زندگی میکرد.آنیتا اِکبرگ در ۱۱ ژانویه ۲۰۱۵، در سن ۸۳ سالگی، بر اثر بیماریهای مرتبط با کهولت سن درگذشت. مرگ او واکنشهای بسیاری در میان طرفداران و جامعه سینمایی به دنبال داشت، و او به عنوان یکی از نمادهای سینمای کلاسیک تجلیل شد.
میراث و جوایز
آنیتا اِکبرگ اگرچه جوایز سینمایی بزرگی مانند اسکار دریافت نکرد، اما تأثیر فرهنگی او غیرقابلانکار است. نقش او در زندگی شیرین و حضورش به عنوان نماد زیبایی دهه ۱۹۶۰، او را به چهرهای ماندگار در تاریخ سینما تبدیل کرد. او نامزدی جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر زن در فیلم کمدی یا موزیکال را برای زندگی شیرین به دست آورد. اِکبرگ به عنوان یکی از برجستهترین بازیگران سوئدی در سینمای بینالمللی شناخته میشود.
جمعبندی
آنیتا اِکبرگ با زیبایی خیرهکننده و نقشهایش در فیلمهای کلاسیک، بهویژه زندگی شیرین، جایگاهی ویژه در تاریخ سینما دارد. زندگی او، از موفقیتهای هالیوود و ایتالیا تا چالشهای شخصی در سالهای پایانی، داستان زنی است که شهرت جهانی را تجربه کرد اما در نهایت به دنبال آرامش بود.
۰