خاطره خواندنی همکلاسیِ فرهادی
در روزی که سینماگران شب خاطره انگیزی را برای تجلیل از کارگردان اسکاری ایران را اختصاص دادند، شبکه های اجتماعی و هزاران کاربر ایرانی صفحات خود با نام و تصویر اصغر فرهادی و فیلم های درخشان او زینت بخشیدند. در این میان همقطاران دوران دانشگاه فرهادی، رضا ایرانمنش سعید آقاخانی و حمید فرخ نژاد هر کدام به نحوی زبان برای توصیف شخصیت مرد اسکاری ایران بکار بستند. در این باره خاطره ایرانمنش شنیدنی است
کد خبر :
۳۴۶۷۲
بازدید :
۱۵۹۳
در روزی که سینماگران شب خاطره انگیزی را برای تجلیل از کارگردان اسکاری ایران را اختصاص دادند، شبکه های اجتماعی و هزاران کاربر ایرانی صفحات خود با نام و تصویر اصغر فرهادی و فیلم های درخشان او زینت بخشیدند.
در این میان همقطاران دوران دانشگاه فرهادی، رضا ایرانمنش سعید آقاخانی و حمید فرخ نژاد هر کدام به نحوی زبان برای توصیف شخصیت مرد اسکاری ایران بکار بستند. در این باره خاطره ایرانمنش خواندنی است.
به گزارش هفت صبح، ایرانمنش خطاب به مخاطبان برنامه خندوانه در این باره می گوید: در سریال «داستان یک شهر» یک سال با اصغر فرهادی کار کردیم. کسب چنین جایزه ای برای همه مردم ایران اتفاق مهمی است؛ البته من و اصغر، سعید آقا خانی، حمید فرخ نژاد همگی در دانشگاه تهران هم کلاس بودیم. زمانی که اصغر شروع به کار کرد، از بچه های دانشگاه دعوت به همکاری نمود.
وی ادامه داد: اصغر کم حرف است؛ اما در عمل کارهای خود را نشان می دهد. هنوز هم اینگونه است. باعث افتخار من و بقیه همکلاسی هاست که با اصغر در یک دانشگاه بودیم.
ایرانمنش در پاسخ به سوال جوان پیرامون کاندیدا شدن خود عنوان کرد:من برای فیلم «سجاده های آتش» کاندیدای دریافت سیمرغ بهترین بازیگر شدم. آن سال رقبای من استاد انتظامی، اکبر عبدی، مرحوم خسرو شکیبایی بودند و برای من باعث افتخار بود کنار این عزیزان قرار بگیرم.
وی در خصوص حال و هوای خود بیان کرد:قبل از سال 95 بیماری و بیکاری به من غلبه کرد. وضعیت جسمی و روحی خوبی نداشتم. از 26 فروردین 95 خداوند نیروی دوباره ای به من داد و عصا را کنار گذاشتم. اکنون با قدرت پیگیر کارهایم هستم.
ایرانمنش در پاسخ به سوال جوان در خصوص اینکه اگر امکان جابه جایی زمانی برایش باشد، به چه دورانی می رود گفت: ده سال پیش به کما رفتم؛ فضای خیلی خوبی بود. نمی دانم برزخ بود واقعا! اینقدر حس خوب و سبکی داشتم که انگار روی ابرها بودم. در فیلم هایی که بچه ها از زمان برگشت من به حالت احیا در آی سی یو گرفتند، من با اصرار گریه می کنم در آن فضا بمانم. اگر زمانی را بخواهم انتخاب کنم، دوست دارم به همان لحظات برگردم.
وی در خصوص چگونگی جانباز شدن خود اظهار داشت:ما در عملیات والفجر 4 در منطقه پنج زین عراق تپه هایی را تصرف کردیم. یک جایی سنگر می کندیم که ما را غافلگیر کردند و من در آن اوضاع تیر خوردم؛ اما متوجه نشدم تا اینکه یکی از بچه ها بهم گفت تیر خوردی. من گفتم نه؛ دیدم خون و خاک با هم مخلوط شده. روی شلوارم مثل گل شده بود و زمانی که آن لحظه را دیدم افتادم و دیگر نتوانستم حرکت کنم (خنده). یکی از دوستانم من را با خود به منطقه امن برد.
به گزارش هفت صبح، ایرانمنش خطاب به مخاطبان برنامه خندوانه در این باره می گوید: در سریال «داستان یک شهر» یک سال با اصغر فرهادی کار کردیم. کسب چنین جایزه ای برای همه مردم ایران اتفاق مهمی است؛ البته من و اصغر، سعید آقا خانی، حمید فرخ نژاد همگی در دانشگاه تهران هم کلاس بودیم. زمانی که اصغر شروع به کار کرد، از بچه های دانشگاه دعوت به همکاری نمود.
وی ادامه داد: اصغر کم حرف است؛ اما در عمل کارهای خود را نشان می دهد. هنوز هم اینگونه است. باعث افتخار من و بقیه همکلاسی هاست که با اصغر در یک دانشگاه بودیم.
ایرانمنش در پاسخ به سوال جوان پیرامون کاندیدا شدن خود عنوان کرد:من برای فیلم «سجاده های آتش» کاندیدای دریافت سیمرغ بهترین بازیگر شدم. آن سال رقبای من استاد انتظامی، اکبر عبدی، مرحوم خسرو شکیبایی بودند و برای من باعث افتخار بود کنار این عزیزان قرار بگیرم.
وی در خصوص حال و هوای خود بیان کرد:قبل از سال 95 بیماری و بیکاری به من غلبه کرد. وضعیت جسمی و روحی خوبی نداشتم. از 26 فروردین 95 خداوند نیروی دوباره ای به من داد و عصا را کنار گذاشتم. اکنون با قدرت پیگیر کارهایم هستم.
ایرانمنش در پاسخ به سوال جوان در خصوص اینکه اگر امکان جابه جایی زمانی برایش باشد، به چه دورانی می رود گفت: ده سال پیش به کما رفتم؛ فضای خیلی خوبی بود. نمی دانم برزخ بود واقعا! اینقدر حس خوب و سبکی داشتم که انگار روی ابرها بودم. در فیلم هایی که بچه ها از زمان برگشت من به حالت احیا در آی سی یو گرفتند، من با اصرار گریه می کنم در آن فضا بمانم. اگر زمانی را بخواهم انتخاب کنم، دوست دارم به همان لحظات برگردم.
وی در خصوص چگونگی جانباز شدن خود اظهار داشت:ما در عملیات والفجر 4 در منطقه پنج زین عراق تپه هایی را تصرف کردیم. یک جایی سنگر می کندیم که ما را غافلگیر کردند و من در آن اوضاع تیر خوردم؛ اما متوجه نشدم تا اینکه یکی از بچه ها بهم گفت تیر خوردی. من گفتم نه؛ دیدم خون و خاک با هم مخلوط شده. روی شلوارم مثل گل شده بود و زمانی که آن لحظه را دیدم افتادم و دیگر نتوانستم حرکت کنم (خنده). یکی از دوستانم من را با خود به منطقه امن برد.
۰
