هنوز هم کابوس می‌بینم
علی صلاحی به عنوان بازیگردان در کنار ما بود و به ما کمک می‌کرد تا با چند موسسه ترک اعتیاد ارتباط بگیریم و به بهانه غذادادن به مصرف‌کنندگان، شب‌ها به دیدار آنها می‌رفتیم. کمپ زیاد رفتم و فیلم زیاد دیدم اما در بین این افراد قرار گرفتن، متفاوت بود. چیزی نزدیک به هشت ماه از زندگی‌ام در کنار این ها بودم و هنوز هم گاهی کابوس می‌بینم و از خواب می‌پرم و این نقش همچنان با من است.
کد خبر :
۵۰۰۹۳
بازدید :
۴۵۰۲
سارا بهرامی با حضور در برنامه «سی و پنج» درباره مشکلات و سختی‌های نقش معتادی که در فیلم «دارکوب» بهروز شعیبی بازی کرده است، توضیح داد. دومین قسمت از ویژه برنامه زنده اینترنتی «سی و پنج» در جشنواره سی و ششم فیلم فجر با اجرای فریدون جیرانی میزبان سارا بهرامی و بهروز شعیبی بازیگر و کارگردان فیلم «دارکوب» بود که شب گذشته (یکشنبه 15 بهمن ماه) پخش شد.
در ابتدای برنامه سارا بهرامی درباره رضایت اش از همکاری با شعیبی گفت: بله، من همه سعی خودم را کردم که شعیبی را متقاعد کنم می‌توانم این نقش را کار کنم. یکی از گزینه‌های او من بودم و سعی کردم گزینه اصلی بمانم.
او درباره اینکه چند سناریو را برای بازی در این فیلم رد کرده است، بیان کرد: خیلی. از مهر تا بهمن ماه که دارکوب کلید خورد بالغ بر شش فیلمنامه را رد کردم، چون می‌دانستم به راحتی نمی‌توانستم از جهان این دختر جدا شوم. نکته بعدی تکرار نکردن بازی‌های قبلی ام بود.
این بازیگر در مورد اینکه چه میزان برای ایفای این نقش با معتادان زن آشنا شده است، گفت: علی صلاحی به عنوان بازیگردان در کنار ما بود و به ما کمک می‌کرد تا با چند موسسه ترک اعتیاد ارتباط بگیریم و به بهانه غذادادن به مصرف‌کنندگان، شب‌ها به دیدار آنها می‌رفتیم. کمپ زیاد رفتم و فیلم زیاد دیدم اما در بین این افراد قرار گرفتن، متفاوت بود. چیزی نزدیک به هشت ماه از زندگی‌ام در کنار این ها بودم و هنوز هم گاهی کابوس می‌بینم و از خواب می‌پرم و این نقش همچنان با من است. روزهای سختی بود اما خوشحالم که این نقش را تجربه کردم.
بهرامی افزود: با بهروز شعیبی قرار گذاشتیم که به هیچ عنوان سمت فیلم و بازیگری که این نقش را بازی کرده نروم و مصرف‌کنندگان زیادی را دیدم و این قرار را گذاشتم که خودم نقش را پیدا کنم.
بازیگر «ایتالیاایتالیا» درباره مشکلاتی که این نقش برایش داشته است، بیان کرد: در ابتدا نمی‌دانستم چه قدر ماجرا وحشتناک می‌شود و روزی به جایی رسیدم که زندگی طبیعی‌ام را هم نمی‌توانستم داشته باشم. آخرین سکانس فیلم بسیار سخت و آزاردهنده بود و حتی آقای شعیبی هم در پشت دوربین گریه می‌کرد. روزهای آخر فیلم‌برداری بسیار بداخلاق بودم و دیگر دوست نداشتم با کسی حرف بزنم. یک بار آقای شعیبی گفت چرا این قدر تلخ شدی؟ واقعیتش این بود که دیگر نمی‌توانستم ادامه بدهم. من تا مدت‌ها بعد از فیلم‌برداری حتی نمی‌توانستم درباره معتادها و کارتن‌خواب‌ها خبری بشنوم چون ذات انسانی است که احتیاج به روحیه داریم.
بهرامی در مورد اینکه آیا بازهم پیشنهاد بازی در نقش یک معتاد را می پذیرد یا خیر، گفت: خیر، من تمام توانم را برای این کار گذاشتم و بعید می‌دانم دوباره چنین کاری را انجام دهم.
در ادامه بهروز شعیبی، کارگردان فیلم سینمایی «دارکوب» در برنامه حضور یافت و به سوالات جیرانی پاسخ داد.
شعیبی درباره ایده هایی که برای این فیلم داشته است، گفت: اگر بگویم ممکن است بخش‌هایی از فیلم لو برود. اصولاً کار در مورد اعتیاد سخت است و به زنان معتاد خیلی پرداخته نمی‌شود و وقتی پرداخته می‌شود هم خیلی سن بالا یا سن کم بوده اند. ایده من در فضایی خاص و ایزوله بود و طرح اولیه ام با همین نگاه توسط حسین تراب نژاد و آزیتا ایرایی به نگارش درآمد. در مورد دارکوب اتفاق عجیبی افتاد و این اتفاق این بود که یک سال روی فیلمنامه کار می‌کردیم.
این کارگردان درباره چگونگی انتخاب نام این فیلم توضیح داد: اولین اسمی که برای این فیلم انتخاب کردم «جاده‌ی متروک» برگرفته از کتاب «جاده نمناک» صادق هدایت بود. ما دنبال اسمی بودیم که مفهوم کلی فیلم را برساند. در نهایت به دارکوب رسیدیم و الان هم خیلی خوشحالم که این این بچه‌ها را «دارکوب» گذاشتم.
کارگردان «دهلیز» در پاسخ به اینکه فیلمنامه را پیش از ساخت چه کسانی خواندند، گفت: رخشان بنی‌اعتماد در مرحله مونتاز اولیه فیلم را دید و نظرات خود را گفت. آقای عسگرپور نیز درمرحله فیلمنامه نظر داد. همچنین دو بازیگری که قرار بود در این فیلم بازی کنند و اتفاق نیفتاد.
شعیبی در مورد پیشنهاد گریم بهرامی در این فیلم توضیح داد: علیرضا برازنده و آیدین ظریف و خانم‌های کمالی در کارهایم به زبان مشترک رسیدیدم و خانم‌ها به فضاهای حضور معتادان رفتند و دیدند. خیلی تصاویر و مستندها دیدم. ما حتی روی نوع دندان‌های آنها کار کردیم.
این کارگردان در بخش دیگر این گفت وگو توصیه ای که به دولت دارد را اینطور بیان کرد: «بنظرم این اتفاق کار طولانی مدت می‌طلبد اما بهتر است از بچه‌ها شروع کنیم و به آنها باید هشدار دهیم که به سراغ آسیب‌های اجتناعی نروند. بچه‌ها باید یاد بگیرند و باید روی نسل بعدی‌مان کار کنیم.
در ابتدای برنامه سارا بهرامی درباره رضایت اش از همکاری با شعیبی گفت: بله، من همه سعی خودم را کردم که شعیبی را متقاعد کنم می‌توانم این نقش را کار کنم. یکی از گزینه‌های او من بودم و سعی کردم گزینه اصلی بمانم.
او درباره اینکه چند سناریو را برای بازی در این فیلم رد کرده است، بیان کرد: خیلی. از مهر تا بهمن ماه که دارکوب کلید خورد بالغ بر شش فیلمنامه را رد کردم، چون می‌دانستم به راحتی نمی‌توانستم از جهان این دختر جدا شوم. نکته بعدی تکرار نکردن بازی‌های قبلی ام بود.
این بازیگر در مورد اینکه چه میزان برای ایفای این نقش با معتادان زن آشنا شده است، گفت: علی صلاحی به عنوان بازیگردان در کنار ما بود و به ما کمک می‌کرد تا با چند موسسه ترک اعتیاد ارتباط بگیریم و به بهانه غذادادن به مصرف‌کنندگان، شب‌ها به دیدار آنها می‌رفتیم. کمپ زیاد رفتم و فیلم زیاد دیدم اما در بین این افراد قرار گرفتن، متفاوت بود. چیزی نزدیک به هشت ماه از زندگی‌ام در کنار این ها بودم و هنوز هم گاهی کابوس می‌بینم و از خواب می‌پرم و این نقش همچنان با من است. روزهای سختی بود اما خوشحالم که این نقش را تجربه کردم.
بهرامی افزود: با بهروز شعیبی قرار گذاشتیم که به هیچ عنوان سمت فیلم و بازیگری که این نقش را بازی کرده نروم و مصرف‌کنندگان زیادی را دیدم و این قرار را گذاشتم که خودم نقش را پیدا کنم.
بازیگر «ایتالیاایتالیا» درباره مشکلاتی که این نقش برایش داشته است، بیان کرد: در ابتدا نمی‌دانستم چه قدر ماجرا وحشتناک می‌شود و روزی به جایی رسیدم که زندگی طبیعی‌ام را هم نمی‌توانستم داشته باشم. آخرین سکانس فیلم بسیار سخت و آزاردهنده بود و حتی آقای شعیبی هم در پشت دوربین گریه می‌کرد. روزهای آخر فیلم‌برداری بسیار بداخلاق بودم و دیگر دوست نداشتم با کسی حرف بزنم. یک بار آقای شعیبی گفت چرا این قدر تلخ شدی؟ واقعیتش این بود که دیگر نمی‌توانستم ادامه بدهم. من تا مدت‌ها بعد از فیلم‌برداری حتی نمی‌توانستم درباره معتادها و کارتن‌خواب‌ها خبری بشنوم چون ذات انسانی است که احتیاج به روحیه داریم.
بهرامی در مورد اینکه آیا بازهم پیشنهاد بازی در نقش یک معتاد را می پذیرد یا خیر، گفت: خیر، من تمام توانم را برای این کار گذاشتم و بعید می‌دانم دوباره چنین کاری را انجام دهم.
در ادامه بهروز شعیبی، کارگردان فیلم سینمایی «دارکوب» در برنامه حضور یافت و به سوالات جیرانی پاسخ داد.
شعیبی درباره ایده هایی که برای این فیلم داشته است، گفت: اگر بگویم ممکن است بخش‌هایی از فیلم لو برود. اصولاً کار در مورد اعتیاد سخت است و به زنان معتاد خیلی پرداخته نمی‌شود و وقتی پرداخته می‌شود هم خیلی سن بالا یا سن کم بوده اند. ایده من در فضایی خاص و ایزوله بود و طرح اولیه ام با همین نگاه توسط حسین تراب نژاد و آزیتا ایرایی به نگارش درآمد. در مورد دارکوب اتفاق عجیبی افتاد و این اتفاق این بود که یک سال روی فیلمنامه کار می‌کردیم.
این کارگردان درباره چگونگی انتخاب نام این فیلم توضیح داد: اولین اسمی که برای این فیلم انتخاب کردم «جاده‌ی متروک» برگرفته از کتاب «جاده نمناک» صادق هدایت بود. ما دنبال اسمی بودیم که مفهوم کلی فیلم را برساند. در نهایت به دارکوب رسیدیم و الان هم خیلی خوشحالم که این این بچه‌ها را «دارکوب» گذاشتم.
کارگردان «دهلیز» در پاسخ به اینکه فیلمنامه را پیش از ساخت چه کسانی خواندند، گفت: رخشان بنی‌اعتماد در مرحله مونتاز اولیه فیلم را دید و نظرات خود را گفت. آقای عسگرپور نیز درمرحله فیلمنامه نظر داد. همچنین دو بازیگری که قرار بود در این فیلم بازی کنند و اتفاق نیفتاد.
شعیبی در مورد پیشنهاد گریم بهرامی در این فیلم توضیح داد: علیرضا برازنده و آیدین ظریف و خانم‌های کمالی در کارهایم به زبان مشترک رسیدیدم و خانم‌ها به فضاهای حضور معتادان رفتند و دیدند. خیلی تصاویر و مستندها دیدم. ما حتی روی نوع دندان‌های آنها کار کردیم.
این کارگردان در بخش دیگر این گفت وگو توصیه ای که به دولت دارد را اینطور بیان کرد: «بنظرم این اتفاق کار طولانی مدت می‌طلبد اما بهتر است از بچه‌ها شروع کنیم و به آنها باید هشدار دهیم که به سراغ آسیب‌های اجتناعی نروند. بچه‌ها باید یاد بگیرند و باید روی نسل بعدی‌مان کار کنیم.
۰
