سیلوستور استالونه؛ قهرمان دنبالهدارهای تمام نشدنی
وقتی «راکی ۵» در سال ۱۹۹۰ با فروغی نسبی و فروشی کمتر از راکیهای قبلی از پرده برداشته شد، تصور میشد کلک این سری فیلمها برای همیشه کنده شده باشد، اما استالونه در تدبیری حساب شده و موفق با ارائه فیلم ششم در سال ۲۰۰۶ (با نام ساده «راکی بالبوا») و موفقیت چشمگیر آن در صحنه هنر هفتم خلاف آن ر ا ثابت کرد و موفقیتهای «کرید یک» در سال ۲۰۱۵ و پول پاروکردنهای «کرید ۲» در حال حاضر، نشان میدهد این قصه سردراز دارد و این فرانچیزی است که خیال مردن ندارد.
کد خبر :
۶۵۰۱۱
بازدید :
۲۳۱۱
موفقیت چشمگیر اقتصادی «کرید ۲» در ۳ هفتهای که از اکران آن در سطح جهان میگذرد، نشانگر استمرار بنیه مالی آن بهرغم گذشت بیشاز ۴ دهه از زمان اکران «راکی یک» است که فیلمهای دوگانه «کرید» از درون آنها سر بر آورده است.
قسمت دوم «کرید» که با احتساب شش نسخه راکی هشتمین فیلم از این سری آثار بهحساب میآید و مثل «کرید یک» نشانگر ایام پیری راکی بالبوا با بازی مجدد سیلوستر استالونه معروف در این نقش است، این بار هم بینندگان را به شهر معمولاً سرد فیلادلفیای امریکا انتقال میدهد.
جایی که راکی سالها بعد از پیروزیهای پر سر و صدایش در دسته سنگین وزن بوکس زندگی آرامی را سپری میکند، اما یک بار دیگر و پس از خودداری اولیه در تصمیمی احساسی و مجدد مجبور میشود هدایت آدونیس کرید را بر عهده بگیرد. آدونیس پسر آپولو کرید است که سالها پیش مبارزاتی سنگین با راکی در رینگ بوکس داشت و اینک خود وی باید با ویکتور دراگو، پسر ایوان دراگو دیگر رقیب ایام جوانی راکی مسابقه بدهد.
این مسابقه سر میگیرد و با اینکه آدونیس برنده اعلام میشود و مقام قهرمانی جهانش را از دیدگاه «WBC» (یکی از چهار سازمان بزرگ ناظر بر مشتزنی) حفظ میکند، اما برتری فنی و جسمانی ویکتور دراگو بر آدونیس در طول مسابقه محسوس بوده و دلیل پیروزی آدونیس صرفاً ایننکته بوده است که بعد از افتادن روی کف رینگ ویکتور خلاف قوانین بوکس به زدن ضربات به وی ادامه داده و دیسکالیفه شده است.
خشم و خونخواهی
وقتی مادر آدونیس به راکی روی میآورد و از او میخواهد هدایت پسرش را برای دیدار مجدد بین دو بوکسور برعهده گیرد، راکی میپذیرد، اما او نیک میداند کار تمام حاضران این مسابقه بسیار سخت است. زیرا ایوان دراگو ۳۰ سال پیش در گرماگرم دیدارش با آپولوکرید، پدر آدونیس را براثر شدت و حدت ضرباتش در رینگ کشت و خونخواهی آن رویداد با ذهن و وجود آدونیس عجین بوده است. ناشنوا بدنیا آمدن فرزند نوزاد آدونیس هم که محصول ازدواج وی با بیانکا زن محبوبش است، بر خشم او نسبت به اجتماع افزوده است، ولی راکی او را چنان آموزش میدهد که موفق میشود در دیدار دوم در شهر مسکو و در حضور خیل هواداران ویکتور دراگو، حریف را در یک ماراتن استقامت از پای درآورد و این بار به پیروزی قاطعتری در قیاس با مسابقه اول برسد. ایوان دراگو هم در مییابد اینک زمانه آشتی است و به پسرش میگوید شرمسار این شکست نباشد و به تحکیم روابطش با ویکتور میپردازد.
راکی با پایان مسئولیت تازهاش به ونکوور کانادا سفر میکند تا با پسرش رابرت که مدتی بینشان دوری و اختلاف افتاده بود، تجدید دیدار و صلح کند و همانجا نوه کوچکش لوگان را برای اولین بار مشاهده میکند. استیون کیپل جونیور هم که بهجانشینی رایان کوگلر کارگردان «کرید یک» ساختن این ورسیون تازه را برعهده داشته در سکانس آخر فیلم سرزدن آدونیس به محل دفن پدرش آپولو را به نمایش میگذارد. آنجا که مشخص میشود آدونیس و همسرش با اختیار کردن وسایل کمکی شنوایی، گوش معیوب دختر کوچکشان را قدری احیا کردهاند و در نتیجه این فیلم که گفته میشود آخرین مرتبه بازی استالونه ۷۲ ساله را در نقش راکی در برداشته، با رستگاری و آرامش اکثر کاراکترها پایان میگیرد تا ۴۲ سال بعد از شروع این فرانچیز پرسود، تنش که پایه اصلی راکیها بوده تا اطلاع ثانوی از زندگی آنها رخت بربندد.
حالا حالاها
با این حال باور اینکه مترو گولدوین مهیر سازنده راکیها به همین حد و حدود رضایت بدهد و کرکره این سری فیلمها را برای همیشه پایین بکشد، بسیار سخت مینماید و فروش فراوان «کرید»ها نشان میدهد که میتوان این فرانچیز معروف را حالاحالاها ادامه داد و حتی در صورت لزوم با اعلام مرگ خود راکی (استالونه) داستانها را با نسلهای بعدی بسط داد سند دیگری بر صحت این ادعا است.
بازیها هم در این فیلم مثل «راکی ۷» و بهتر بگوییم «کرید یک» بسیار خوب بوده است. این امر طبعاً شامل مایکل بیجوردن میشود که یک بار دیگر در قالب ادونیس کرید حضور باورپذیری داشته است و تسا تامپسون در نقش بیانکا، دالف لاندگرن رزمیکار مسن و واقعی سوئدی یک بار دیگر در قالب ایوان دراگو، فلوریان مونتنو در نقش ویکتور دراگو، فلیسیا رشاد در نقش مری آن کرید (همسر سابق آپولو کرید) و همچنین آندره وارد، بریژیت نیلسن و میلو ونتی میگلیا در قالب رابرت بالبوا پسر راکی هم خوب ظاهر شدهاند.
وقتی «راکی ۵» در سال ۱۹۹۰ با فروغی نسبی و فروشی کمتر از راکیهای قبلی از پرده برداشته شد، تصور میشد کلک این سری فیلمها برای همیشه کنده شده باشد، اما استالونه در تدبیری حساب شده و موفق با ارائه فیلم ششم در سال ۲۰۰۶ (با نام ساده «راکی بالبوا») و موفقیت چشمگیر آن در صحنه هنر هفتم خلاف آن ر ا ثابت کرد و موفقیتهای «کرید یک» در سال ۲۰۱۵ و پول پاروکردنهای «کرید ۲» در حال حاضر، نشان میدهد این قصه سردراز دارد و این فرانچیزی است که خیال مردن ندارد.
منبع: ایران
۰