دستکاری ژنتیکی برای مقابله با سرطان کبد

روش دستکاری ژنتیک CRISPR/Cas ۹ برای بررسی جهش‌های ژنتیکی قابل استفاده است. این جهش‌های ژنتیکی عملکرد پروتئین‌های تولید شده توسط ژن‌های انسان را تغییر داده و منجر به ایجاد بیماری‌هایی مانند سرطان می‌شوند.

ژن‌ها حاوی اطلاعات مورد نیاز برای تولید پروتئین هستند. در فرایند دستکاری ژنتیک یک پیام RNA کپی شده از اطلاعات رمزگذاری شده در یک ژن قبل از اینکه به عنوان طرحی برای ساخت یک پروتئین خاص استفاده شود، ویرایش می‌شود.

پروتئین‌هایی که از یک ژن نشات می‌گیرند و از نظر عملکرد بسیار شبیه به هم هستند، اما دارای توالی اسید‌های آمینه متفاوت هستند، ایزوفرم نامیده می‌شوند. تولید ایزوفرم روشی است که بدن برای تخصصی کردن خواص یک ژن یا پروتئین انجام می‌دهد. ایزوفرم‌های مختلف می‌توانند منجر به تشکیل انواع مختلف تومور‌های سرطانی شوند. تولید این زیرگروه‌های تومور در آزمایشگاه سخت است و مطالعه آن‌ها را دشوار می‌کند.

برای درک بهتر اینکه چگونه ایزوفرم‌ها منجر به ایجاد انواع مختلف سرطان کبد می‌شوند، در یک مطالعه جدید از ابزار دستکاری ژنتیک CRISPR/Cas ۹ استفاده شد تا مشخص شود چگونه ایزوفرم‌های مختلف منجر به ایجاد زیرگروه‌های متنوع تومور می‌شوند.

محققان آمریکایی یک بخش از یک ژن موش، به نام CTNNB ۱ را با استفاده از CRISPR/Cas ۹ مورد هدف قرار دادند. ژن CTNNB ۱ دستورالعمل‌هایی را برای ساخت پروتئینی به نام بتا کاتنین ارائه می‌دهد که در تنظیم و هماهنگی چسبندگی سلول به سلول و تکثی ژن نقش دارد. پژوهشگران امیدوارند این روش برای شناسایی ۹۰ درصد از انواع سرطان کبد قابل استفاده باشد.