زمین یک ماه جدید دارد!

دانشمندان با استفاده از یک تلسکوپ در هاوایی، وجود یک سنگ فضایی را تایید کرده‌اند که احتمالا ماه جدید زمین است.

به نقل از دیلی‌میل، پژوهش جدیدی نشان داده است که زمین یک ماه جدید یا حداقل یک «شبه ماه»(Quasi-moon) دارد. شبه ماه، یک سنگ فضایی است که دور زمین می‌چرخد اما از نظر گرانشی وابسته به خورشید است.

کارشناسان این شبه ماه موسوم به «FW۱۳ ۲۰۲۳» را که یکی از معدود شبه ماه‌های شناخته‌شده است، با استفاده از تلسکوپ «پان-ستارز»(Pan-STARRS) واقع در «رصدخانه هالیکالا»(Haleakala Observatory) در هاوایی کشف کردند.

تلسکوپ «پان-ستارز» در «رصدخانه هالیکالا»

کارشناسان معتقدند که این همدم کیهانی باستانی، از ۱۰۰ سال پیش از میلاد در مجاورت زمین بوده است و حداقل تا ۱۵۰۰ سال دیگر به دور سیاره ما خواهد چرخید.

نکته مثبت این است که نه FW۱۳ ۲۰۲۳ و نه شبه ماه مشابه آن موسوم به «۴۶۹۲۱۹ Kamoʻoalewa»، هیچ خطری برای مردم روی زمین ندارند.

اغلب به نظر می‌رسد شبه ماه‌ها که به عنوان «شبه قمر»(Quasi-satellite) نیز شناخته می‌شوند، مانند قمر طبیعی ما که همان ماه است، در حال چرخش به دور زمین هستند اما پیشوند «شبه» از این نظر به آنها داده می‌شود که از نظر گرانشی به جای زمین، به خورشید متصل هستند.

۲۰۲۳ FW۱۳ با ماه ما متفاوت است زیرا به خوبی در بیرون از منطقه «هیل‌کره»(Hill sphere) زمین می‌چرخد که در آن، گرانش یک نیروی غالب است و قمرها را جذب می‌کند. شعاع هیل‌کره زمین، ۱.۵ میلیون کیلومتر است؛ در حالی که شعاع ۲۰۲۳ FW۱۳ کمی بزرگتر است و به حدود ۱.۶ میلیون مایل می‌رسد.

«آلن هریس»(Alan Harris)، دانشمند ارشد «موسسه علوم فضایی»(SSI) در بولدر گفت: بُعد چرخش که به حدود ۰.۱۸ واحد نجومی در شعاع می‌رسد، آن قدر بزرگ است که زمین اساسا هیچ نقشی در حرکت آن ندارد. ۲۰۲۳ FW۱۳ به هیچ وجه با زمین مرتبط نیست؛ مگر به صورت تصادفی.

نمودار مدار شبه ماه

پیش از تایید شدن وجود ۲۰۲۳ FW۱۳ توسط چندین تلسکوپ دیگر، این سنگ فضایی نخستین بار در ۲۸ مارس با  تلسکوپ پان-ستارز مشاهده شد. پس از تایید FW۱۳ ۲۰۲۳، «مرکز بررسی ریزسیاره‌ها»(MPC) در «اتحادیه بین‌المللی نجوم»(IAU) آن را در فهرست خود قرار داد.

اگرچه اندازه FW۱۳ ۲۰۲۳ تایید نشده است اما «ریچارد بینزل»(Richard Binzel)، متخصص سیارک تخمین می‌زند که قطر آن حدود ۱۰ تا ۱۵ متر باشد. این فقط کسر کوچکی از قطر قمر ما است که به ۲۱۵۹ مایل می‌رسد.

زمین چندین همراه کیهانی شناخته‌شده دارد که بسیاری از آنها شبه قمر هستند اما همان طور که FW۱۳ ۲۰۲۳ نشان می‌دهد، احتمال دارد تعداد بیشتری از آنها کشف شوند.

«تونی دان»(Tony Dunn)، ستاره‌شناس آماتور گفت: FW۱۳ ۲۰۲۳ ویژه است زیرا قرن‌ها در حالت شبه قمری خود بوده و برای قرن‌های آینده نیز به همین شکل باقی خواهد ماند.

یک شبیه‌ساز آنلاین که توسط دان ایجاد شده است، مدار ۲۰۲۳ FW۱۳ را در رابطه با ماه، خورشید و سایر سیارات منظومه شمسی نشان می‌دهد.

شبه قمر ۴۶۹۲۱۹ Kamoʻoalewa یا «HO۳ ۲۰۱۶» نیز توسط تلسکوپ پان-ستارز در آوریل ۲۰۱۶ کشف شد.

«رنو مالهوترا»(Renu Malhotra)، کارشناس «دانشگاه آریزونا»(U of A) گفت: ۴۶۹۲۱۹ Kamoʻoalewa که تا ۳۳۰ فوت قطر دارد، در آینده فقط برای حدود ۳۰۰ سال در این مدار خواهد بود.

مالهوترا پژوهش جدیدی را انجام داده است که نشان می‌دهد ۴۶۹۲۱۹ Kamoʻoalewa می‌تواند قطعه‌ای باستانی از ماه ما باشد.

تجزیه و تحلیل نور منعکس‌شده از سنگ فضایی نشان می‌دهد که از همان مواد معدنی موجود در سنگ‌های ماه ساخته شده است که با ماموریت‌های «آپولو»(Apollo) ناسا به زمین آورده شدند.

منبع: ایسنا