(تصاویر) پل ۲۴ کیلومتری و ۶.۷ میلیارد دلاری نمادی از جاه طلبی های چین

پل شنژن-ژونگشان چین با ۲۴ کیلومتر طول، ۸ لاین عرض و جزایر مصنوعی و تونل زیر دریا هزینه‌ای ۶.۷ میلیارد دلاری برای دولت چین به همراه داشته است.

اخیرا رسانه های دولتی این کشور سر و صدای زیادی برای آسفالت کردن بیش از ۲۲۶ هزار مترمربع (بیش از ۵۰ زمین بسکتبال) در یک روز، به پا کردند و سازندگان توانستند به رکورد جدیدی در جهان دست یابند.

شاید عجیب به نظر برسد، اما این طولانی ترین پل دریایی جهان نیست. این افتخار متعلق به همسایه ۵۴ کیلومتری اش است؛ پل هنگ کنگ-ژوهای-ماکائو که تنها ۳۲ کیلومتر از پل شنژن ژونگشان فاصله دارد.

از نگاه برخی ناظران، ساخت این پل های عظیم در چنین فاصله نزدیکی از یکدیگر گواهی بر جاه طلبی های روبه‌رشد چین در صحنه جهانی و مشکلاتی است که در تحقق آنها با آن مواجه است.

پل شنژن ژونگشان، مانند پل خواهر خود در هنگ کنگ وقتی سال آینده بعد از هشت سال ساخت و ساز افتتاح شود، از ارکان مرکزی طرح بنیادی چین برای توسعه منطقه خلیجی بزرگ‌تر (The Greater Bay Area) خواهد بود؛ یکی از بزرگترین و پرجمعیت ترین مناطق شهری که با تبدیل شدن به یک قطب اقتصادی و فناوری می‌تواند رقیبی برای سانفرانسیسکو، نیویورک یا توکیو باشد.

The Greater Bay Area مانند این پل‌ها از منظر مقیاس بسیار عظیم است. این منطقه محل سکونت ۶۸ میلیون نفر است، ۵۶ هزار و ۴۶۱ کیلومتر مربع را پوشش می‌دهد و ۱۱ شهر را در بر می‌گیرد.

پکن امیدوار است که این پل ها بتوانند به گرد هم آوردن شهرهای این منطقه عظیم و متنوع از نظر فیزیکی و مفهومی کمک کنند. انتظار می‌رود که پل جدید زمان رفت و آمد بین شهرها و همچنین ترافیک را به میزان شدیدی کاهش دهد.

اما بسیاری از ناظران بر این باورند که این پل ها با گنجاندن مناطقی که در حال حاضر کاملا متفاوت هستند -هنگ کنگ مستعمره سابق بریتانیا و ماکائو مستعمره سابق پرتغال است- هدف سیاسی دیگری نیز به دنبال دارند.

این پروژه به‌طور گسترده به عنوان تلاشی از سوی چین برای تقویت نفوذ اقتصادی و سیاسی خود در صحنه جهانی تلقی می‌شود و برخی منتقدان آن را متهم می‌کنند که با دادن وام‌هایی که نمی‌توانند به بازپرداخت آنها امیدوار باشند، اهرم فشاری بر کشورهای کوچکتر به دست آورده است.

از طرفی برخی معتقدند ساخت این پل در نهایت تنها به نفع شهروندان ژونگشان خواهد بود زیرا این شهر آرام نه به عنوان مرکز تجاری و نه به عنوان کانون توریستی شناخته نمی‌شود و انگیزه کافی برای بازدید خارجی‌ها در آن وجود ندارد.

منبع: روزیاتو