(تصویر) هلیکوپریون: کشف هیولایی با دندانهای ارهبرقی!
وقتی یک زمینشناس روس فسیل عجیبی را در حفاریهای سال 1899 در کوههای آرال پیدا کرد، کمترین اطلاعی داشت که این فسیل تازه شروع یکی از ماندگارترین اسرار دیرینهشناسی در سراسر جهان خواهد بود.
اگر 270میلیون سال قبل زندگی میکردید، احتمالاً برای شیرجهزدن در آبهای عمیق بیشتر فکر میکردید. یکی از دلایلاش وجود یکی از هیولاهای ماقبلتاریخی بود که در جهان زیر آب زندگی میکرد و صاحب یکی از ترسناکترین دندانهایی بود که بشر تاکنون دیده است.
وقتی یک زمینشناس روس فسیل عجیبی را در حفاریهای سال 1899 در کوههای آرال پیدا کرد، کمترین اطلاعی داشت که این فسیل تازه شروع یکی از ماندگارترین اسرار دیرینهشناسی در سراسر جهان خواهد بود.
متخصصان، دهها سال، تلاش میکردند که هم بفهمند این دندانهای مارپیچی، که یادآور اره برقی بودند، به چه حیوانی تعلق داشتهاند و همینکه در کجای بدنِ این موجود احتمالی قرار میگرفتهاند.
الکساندر پتروویچ کارپینسکی نام این فسیل را هلی کوپریون گذاشت که به معنای «اره مارپیچ» است. او با نگاه دقیقتر به این فسیل متوجه شد که درحقیقت این فسیل بقایای یک مارپیچ است که توسط دندانهای یک کوسه ایجاد شده است.
مشکلی که با کوسهها وجود دارد این است که اسکلتهای آنها به جای استخوان از غضروف ساخته شده است که یعنی تنها بخشی از بدن این حیوان که میتواند فسیل شود، دندانهای اوست.
این داستان به معمایی برای دیرینهشناسان تبدیل میشود و آنها تلاش میکنند تا قطعات یک مخلوق دریایی باستانی را در کنار هم بچینند و فقط بر اساس فسیل دندانها بفهمند که این موجود احتمالاً چه شکلی بوده است. برای همین است که سالها طول کشید تا این معما حل شود.
کارپینسکی وقتی پیشنهاد داد که این دندانهای مارپیچی بخشی از دندانهای یک کوسه هستند، به واقعیت نزدیک شده بود. اما متعقد بود که این دندانها مثل خرطوم فیل روی پوزه آن قرار داشته است.
یک دیرینهشناس آمریکایی به نام چارلز روچستر ایستمن نسبت به این نظریه تردید داشت و در سال 1900 پیشنهاد داد که این دندانها روی باله عقبی کوسه وجود داشته است.
طی سالهای بعدی دهها نمونه دیگر در مکانهای دوردست در سراسر زمین پیدا شد. اما چون بدنی در کار نبود، دانشمندان به حدسهای خودشان درباره مکان قرارگیری دندانها و عملکردشان ادامه دادند.
سپس در سال 2013 یک سیتیاسکن از یکی از نمونههای فسیلی هلی کوپریون که در دهه 1950 در آیداهو پیدا و در موزه ملی نگهداری میشد، گرفته شد که همهچیز را تغییر داد. این فسیل خاص شامل بخشهایی از آنچه زمانی آرواره هلی کوپریون بوده، میشد، بنابراین ما بالآخره توانستیم به تصویری از این حیوان دست پیدا کنیم.
هلی کوپریون که بین 4 تا 7متر طول داشته، درحقیقت اصلاً کوسه نبود بلکه نوعی ماهی غضروفی بود. او در وسط دهانش یک مارپیچ دندانی قابلتوجه داشت که از جایی که انتظار دارید زبان حیوان باشد، دست مثل اره برقی، بیرون زده بود.
اکنون متخصصان باور دارند که هلی کوپریون به مدت 20سال از ساختار دندانیاش برای اره کردن طعمه یا حتی جدا کردن پوسته سخت هشتپاها استفاده میکرده است.
منبع: راهنماتو