حیوانات کره زمین یک میلیون سال دیگر چه شکلی خواهند بود؟

یک تابلو از روی دیوار سقوط می کند. زلزله آمده؟ نه، فقط یک گربه با جثه ی اسب های پونی در حال نزدیک شدن به میز غذا است. این گربه به میزان غذایی ۱۰ برابر یک گربه ی معمولی نیاز دارد. و مثل تراکتور خرخر می کند.

این سناریوی احتمالی برای روند تکامل حیوانات در آینده است. شرایط اقلیمی، آب، اکسیژن موجود در هوا و حتی نیروی جاذبه عوامل مؤثر در روند تکامل هستند.

برای مثال، دانشمندان پیش بینی می کنند برخی گونه های پرنده به تدریج پرهای خود را از دست دهند. آن ها در آینده شبیه به گربه های بی موی اسفینکس، با منقال و بال خواهند بود. احتمالاً همین اتفاق برای حیوانات خانگی ما هم رخ خواهد داد. موی بدن آن ها به تدریج کوتاه تر خواهد شد، تا جایی که به کلی بی مو خواهند بود.

حیوانات شهری همچون کبوترها و موش ها بزرگ تر خواهند شد، چیزی در حد و اندازه ی گربه ها. چند میلیون سال قبل، موش ها تقریباً به اندازه ی انگشت کوچک ما بودند. دلیلش این است که در سوراخ های کوچک پنهان می شدند و مجبور بودند خود را از چشم شکارچیان بزرگ تقریباً نامرئی نگه دارند. حالا اما آن ها در دخمه های راحتی زندگی می کنند که انسان ها ساخته اند. آن ها می توانند در آنجا لانه های راحتی برای خود بسازند. و غذای فراوان موجود در زباله ها می تواند جلوی گرسنه ماندن آن ها را بگیرد. آن ها کاملاً احساس راحتی می کنند و به بزرگ تر شدن ادامه می دهند. علاوه بر این، موش ها حالا موهای چربی روی بدن خود دارند، به همین دلیل آب کثیف یا سمی صدمه ای به آن ها نمی زند.

اما برای پستانداران گیاهخوار احتمالاً وضع رو به وخامت خواهد رفت. منابع غذایی آن ها به تدریج از میان خواهد رفت. به مرور زمان جنگل ها و گیاهان کمتری بر روی کره زمین وجود خواهد داشت، و برخی گیاهان به کلی از میان خواهند رفت. در نهایت، به دلیل کمبود غذا، جثه ی حیواناتی همچون گوزن ها، فیل ها، زرافه و دیگران کوچک تر و کوچک تر خواهد شد. و گوش های آن ها بزرگ تر خواهد شد تا بتوانند از این طریق حرارت از دست دهند و بدن خود را خنک کنند. دم های آن ها بلندتر خواهد شد تا بتوانند حشرات را از خود دور کنند.

همانطور که پستانداران خشکی کوچک تر می شوند، پرنده ها هم جثه ی بزرگ تری پیدا می کنند. چون می توانند حیوانات کوچک تر شده را در رژیم غذایی خود جا دهند. و ماهیچه های پرندگان بسیار قوی تر خواهد شد، چون باید مسافت های طولانی را در جستجوی غذا پرواز کنند.

احتمال اینکه حیوانات مناطق خشک و گرم نحوه ی به دست آوردن آب از هوا را یاد بگیرند، بیشتر می شود. برای این منظور، آن ها به پوست اضافه نیاز دارند. صبح های زود، زمانی که هوا به خنک ترین دمای خود می رسد، رطوبت بر روی این عضو تازه ی بدن آن ها جمع می شود. و یقه ی برخی انواع مارمولک هم بسیار بزرگ تر خواهد شد و آن ها می توانند آب باران بیشتری را جمع کنند.

در بحث حیوانات دریایی، حالا ماهی هایی را می شناسیم که برای گرفتن حشرات از آب به بیرون می پرند. طی روند تکامل، باله های ماهی ها ممکن است بلندتر و قوی تر شود تا بتوانند پرش بیشتری داشته باشند. و آن باله ها به تدریج تبدیل به بال خواهند شد تا بتوانند واقعاً ماهی پرنده شوند. شاید در آینده این ماهی ها پرندگان کوچک را شکار کنند. برای این منظور، آن ها یاد می گیرند نفس خود را مدت بیشتری حبس کنند و بسیار بلندتر پرواز کنند.

اما ماهی های بزرگ و پستانداران دریایی روزگار دشواری خواهند داشت. دمای آب اقیانوس ها بالا خواهد رفت و برخی گونه ها شروع به از میان رفتن می کنند. بزرگ ترین ساکن دنیای زیر آب، وال آبی که به اندازه ی ۲ اتوبوس مدرسه است، جثه ی کوچک تری پیدا خواهد کرد، چون غذای کمتری برای آن در اقیانوس وجود خواهد داشت.

اما جمعیت مارمولک ها و خزندگان افزایش خواهد یافت. آن ها در جذب حرارت ماهرند. و با تعییرات اقلیمی، حشرات بیشتری بر روی کره زمین وجود خواهد داشت، که این به معنای بیشتر شدن غذای مارمولک ها است. جثه ی آن ها شروع به افزایش خواهد کرد. ااما حالا باید از خود در برابر پرندگان بزرگ دفاع کنند. پاهای آن ها بلندتر و قوی تر خواهد شد. به همین دلیل می توانند سریع تر بدوند و غذای پرنده ها نشوند.