علم در مورد امکان وجود اژدها، پرواز کردن و خارج شدن آتش از دهان او چه می‌گوید؟

علم در مورد امکان وجود اژدها، پرواز کردن و خارج شدن آتش از دهان او چه می‌گوید؟

در ادامه این مطلب می خواهیم به بررسی این موضوع بپردازیم که آیا امکان وجود اژدهای بالدار با قدرت پرواز و خارج کردن آتش از دهان وجود داشته یا خیر.

کد خبر : ۱۴۳۶۷۵
بازدید : ۱۷۶۴

بدون شک به شما نیز گفته شده که اژدها موجودی افسانه ای بوده و هیچگاه وجود خارجی نداشته است. با این حساب آیا می توان گفت هیچگاه یک خزنده با توان پرواز و خارج کردن آتش از دهان وجود نداشته است؟

این واقعیت دارد که هیچگاه اژدهایی پرنده با توان خارج کردن آتش از دهان پیدا نشده است اما موجوداتی شبیه مارمولک های پرنده بالدار وجود داشته و فسیل های آن ها پیدا شده است و برخی نمونه های آن را می توان امروزه در طبیعت نیز یافت.

در ادامه این مطلب می خواهیم به بررسی این موضوع بپردازیم که آیا امکان وجود اژدهای بالدار با قدرت پرواز و خارج کردن آتش از دهان وجود داشته یا خیر. البته جواب این سوال بله است اما استدلال و چگونگی آن را در ادامه مطلب بخوانید.

یک اژدهای پرنده تا چه اندازه می تواند بزرگ باشد؟

55

امروزه تقریباً تمامی دانشمندان متفق القولند که پرندگان امروزی بازماندگان دایناسورهای پرنده هستند از این رو در مورد این که اژدهایان می توانسته اند پرواز کنند جای شک و شبهه ای باقی نمی ماند.

سوال اول این است که آیا این اژدهایان آن قدر بزرگ بوده اند که بتوانند از انسان و حیوانات خانگی به عنوان غذا استفاده کنند یا خیر؟ جواب سوال مثبت است و دیرزمانی اژدها آن قدر بزرگ بوده که می توانسته به راحتی این کار را انجام دهد.

یک پتروسور مربوط به اواخر دوره کرتاسه با نام علمی Quetzlcoatlus northropi یکی از بزرگ ترین جانوران پرنده ای است که تاکنون شناخته شده است.

برآوردها در مورد اندازه آن متفاوت است اما حتی کمترین برآوردها نیز طول بال های او را ۱۱ متر تخمین می زند با وزنی بین ۲۰۰ تا ۲۵۰ کیلوگرم. به عبارت دیگر این هیولای پرنده وزنی به اندازه یک ببر امروزی داشته است که براحتی توان شکار یک انسان یا بز را دارد.

تئوری های مختلفی در مورد این که چرا پرندگان امروزی به بزرگی نیاکان دایناسور خود نیستند وجود دارد. برخی بر این باورند که مصرف انرژی برای حفظ بال و پر تعیین کننده سایز یک جانور پرنده است و برخی دیگر به تغییرات آب و هوایی و ترکیب اتمسفر اشاره دارند.

با اژدهای بالدار واقعی امروزی آشنا شوید

56

در حالی که اژدهایان باستانی از چنان جثه و قدرتی برخوردار بوده اند که بتوانند براحتی یک گوسفند یا انسان را از زمین بلند کنند اما اژدهایان امروزی تنها به خوردن حشرات و گاهی نیز پرندگان و پستانداران کوچک قناعت می کنند.

اژدهایان امروزی همان مارمولک های ایگوانا هستند که به خانواده Agamidae تعلق دارند. این خانواده شامل اژدهایان ریشدار دست آموز و اژدهایان آبی چینی و همچنین یک نمونه وحشی به نام دراکو (Draco) هستند.

57

این مارمولک بالدار که اژدهای امروزی است توان پرواز داشته و استاد لغزیدن مانند یک پاراگلایدر در هواست. این مارمولک شبه اژدها می تواند مسافتی تا ۵۰ متر را با باز کردن بال ها و پهلوهای شبیه بادبانش طی کند.

اژدهای کوچک دارکو با استفاده از دم و باله کوچکی که در اطراف گردنش وجود دارد می تواند خود را در هوا ثابت نگه داشته و هنگام فرود نیز بدن خود را در کنترل کامل داشته باشد.

این موجود شبه اژدها در جنوب آسیا یافت می شود و در بزرگ ترین حالت تنها تا ۲۰ سانتیمتر طول دارند؛ به همین دلیل لازم نیست نگران خورده شدن توسط آن ها باشید!

اژدهایان بدون بال نیز می توانند پرواز کنند

58

در حالی که اژدهایان افسانه های اروپایی هیولاهایی عظیم الجثه بودند، اژدهایان آسیایی شباهت زیادی به مارهای دارای پا هستند. بسیار از ما مارها را موجوداتی که روی زمین زندگی می کنند می دانیم اما مارهایی نیز وجود دارند که می توانند “پرواز” کنند و به عبارت بهتر می توانند فاصله قابل توجهی را با حرکت گلایدر گونه در هوا طی کنند.

در واقع این مارها می توانند مسافتی به طول یک زمین فوتبال یا دو برابر یک استخر استاندارد را در هوا طی کنند.

یک نمونه مار آسیایی با نام علمی Chrysopelea می تواند با پهن کردن بدن خود تا ۱۰۰ متر را نیز در هوا پرواز کند. بر اساس تحقیقات انجام گرفته، بهترین زاویه برای پرواز یک مار زاویه ۲۵ درجه است در حالی که زاویه سر او به سمت بالا و دمش به سمت پایین باشد.

در حالی که اژدهایان بی بال توان پرواز به معنای مرسوم را ندارند اما می توانند مسافت قابل توجهی را در هوا شیرجه بروند. اگر حیوانی می توانست به نحوی مقداری گاز سبک تر از هوا در بدن خود داشته باشد براحتی می توانست پرواز کند.

اژدها چگونه می تواند از دهان خود آتش بیرون دهد؟

59

تا به امروز هیچ جانوری که بتواند از دهان خود آتش خارج کند پیدا نشده است اما خارج کردن آتش از بدن برای یک حیوان امروزی غیرممکن نیست. سوسک بمب افکن (bombardier beetle) در شکم خود ترکیبی از هیدروکینون و هیدروژن پروکساید دارد که در صورت احساس خطر از بدنش خارج می شود.

این ترشحات با هوا ترکیب شده و واکنشی انجام می شود که تولید گرما خواهد کرد. بدین ترتیب سوسک با پاشیدن یک مایع داغ جوشان محرک و بدبو، مهاجم را از خود دور می کند. وقتی که کمی فکر کنید می بینید که حیوانات بی شماری همواره ترکیبات اشتعال زا و تحریک کننده تولید می کنند.

حتی انسان ها نیز مقدار بسیار بیشتری از نیاز خود اکسیژن تنفس می کنند. هیدروژن پروکساید یک محصول جانبی متابولیکی است. اسیدها برای هضم غذا استفاده می شوند و گاز متان نیز محصول جانبی هضم غذا محسوب می شود.

کاتالیزورها نیز قدرت و توانایی واکنش های شیمیایی را افزایش می دهند. یک اژدها می تواند ترکیباتی چنین اشتعال زا را در بدن خود نگه دارد تا زمان استفاده از آن فرا رسد، سپس آن ها را با فشار از بدن خود خارج نماید و سپس چه به روش شیمیایی و چه مکانیکی آن ها را به سوختن وا دارد. مشتعل ساختن مکانیکی درست به سادگی تولید یک جرقه کوچک است که با استفاده از به هم کوبیدن کریستال های پیزو الکتریک انجام می گیرد.

مواد پیزو الکتریک مانند ترکیبات شیمیایی در بدن جانوران وجود دارند؛ از جمله در مینا و عاج دندان، استخوان و تاندون ها. از این رو بیرون دادن آتش از دهان عملاً امکانپذیر است.

هر چند چنین کاری تاکنون دیده نشده اما این بدان معنا نخواهد بود که هیچ گونه جانوری تاکنون چنین قدرتی نداشته است. به همین دلیل می توان گفت که برخی ارگانیسم ها توانایی و قابلیت این که از مقعد یا ساختاری ویژه در دهان خود آتش بیرون دهند را داشته و دارند.

اما اژدها آنگونه که ما فکر می کنیم تنها افسانه است

60

اژدهای بسیار قدرتمند با بدنی پولایدن و نفوذناپذیر ،آن طور که در فیلم ها می بینیم، تقریباً به طور قطع افسانه ای بیش نیست. فلس ها، ستون فقرات، شاخ ها و دیگر اجزای بدن شاخدار غول پیکر بدون شک وزن زیادی را بر روی بال های یک اژدها تحمیل کرده و براحتی می توانست مانع از بلند شدن آن شود. بدین ترتیب می توان ادعا کرد که وجود اژدها با شمایل و جثه ای که ما در ذهن داریم تقریباً غیرممکن است.

با این وجود می توان گفت که امکان زیست اژدهایی کوچکتر خیلی هم دور از تصور نیست اگر بدانید که تا سال ۲۰۰۱ دانشمندان نمی دانستند سوسک بمب افکن چگونه پرواز می کند.

بنابراین همه چیز به تصور ما باز می گردد و اگر کمی اغراق را کنار بگذاریم، می توانیم بگوییم که امکان وجود موجودی شبیه اژدها که بال داشته و می توانسته از دهان خود آتش یا هر ماده مشتعل دیگری خارج کند وجود داشته است.

منبع: روزیاتو

۵
نظرات بینندگان
اخبار مرتبط سایر رسانه ها
    سایر رسانه ها
    تازه‌‌ترین عناوین
    پربازدید