فسیل‌هایی که تصور میشد گیاه هستند، «لاک‌پشت» از آب درآمدند!
نمونه‌های ماقبل تاریخ یافت‌شده در کلمبیا احتمالاً یکی از قدیمی‌ترین و بزرگ‌ترین گونه‌های لاک‌پشت موجود است.
فرادید| در ۲۰ سال گذشته، دو فسیل کوچک بیضی شکل رسماً به عنوان یک گیاه منقرض طبقه‌بندی شده بوند. اما حالا، در مطالعه‌ای که روز پنجشنبه در مجله Palaeontologia Electronica منتشر شده، دانشمندان می‌گویند آن‌ها چیز بسیار نادرتری هستند: بچه لاک‌پشت‌های ماقبل تاریخ.
به گزارش فرادید، این فسیل‌ها توسط کشیشی به نام گوستاوو هوئرتاس که آن‌ها را نزدیک شهری به نام ویلا دِ لیوا در کلمبیا بین دهه ۱۹۵۰ و ۱۹۷۰ یافته بود، به اشتباه شناسایی شدند. آن زمان، او تصور میکرد خطوط مشخص آن‌ها شبیه رگبرگ‌های برگ‌های گیاه است.
سال ۲۰۰۳، هوئرتاس فسیل‌ها را به‌عنوان Sphenophyllum colombianum دسته‌بندی کرد، بوته‌ای که تصور میشد در آغاز دوره تریاس در ۲۵۱ میلیون سال پیش از بین رفته است. برای مدتی، به رغم یک تناقض عمده، فرض او بدون چالش باقی ماند: دو فسیل کوچک بین ۱۱۳ تا ۱۳۲ میلیون سال قدمت داشتند و هم‌عصر دایناسورهای دوره کرتاسه اولیه (صد میلیون سال پس از انقراض احتمالی Sphenophyllum colombianum) بودند.
این تناقض بود که توجه فابیانی هررا، دیرین‌گیاه‌شناس و دستیار متصدی گیاهان فسیلی در موزه فیلد در شیکاگو را به خود جلب کرد. او همراه هکتور پالما کاسترو، دیرین‌گیاه‌شناس دانشگاه ملی کلمبیا، تصمیم گرفتند فسیل‌ها را دوباره بررسی کنند.
هررا، نویسنده ارشد این مطالعه، در بیانیه‌ای گفته است: «ما به سراغ مجموعه فسیل‌ها در [دانشگاه] رفتیم و شروع به تماشای گیاهان کردیم و به محض اینکه از آن‌ها عکس گرفتیم، فکر کردیم عجیب است. وقتی به جزئیات آن‌ها نگاه می‌کنید، خطوطی که روی فسیل‌ها می‌بینید، شبیه رگه‌های یک گیاه نیستند. من مطمئن بودم به احتمال زیاد این فسیل از جنس استخوان است.»
سپس هررا با اِدوین-آلبرتو کادِنا دیرین‌شناس در دانشگاه دل روساریو در کلمبیا که در لاک‌پشت‌ها تخصص دارد، تماس گرفت.
کادنا در بیانیه‌ای گفته است: «آن‌ها عکس‌ها را برای من ارسال کردند و من گفتم این فسیل قطعاً شبیه فسیل یک لاک‌پشت است. این نمونه قابل‌توجه است، چون نه تنها لاک پشت است، بلکه یک نمونه تازه متولدشده است. یک نمونه بسیار بسیار کوچک.»
او و دیگو کومبیتا-رومرو از دانشگاه ملی کلمبیا نمونه‌ها را با لاک‌های فسیل‌شده و مدرن لاک‌پشت‌ها مقایسه کردند. بررسی بیشتر آن‌ها را به این فرضیه سوق داد که ممکن است فسیل‌ها نوزادان Desmatochelys padillai باشند، یکی از قدیمی‌ترین و بزرگ‌ترین لاک‌پشت‌هایی که تاکنون وجود داشته‌اند.
کادنا می‌گوید: «با توجه به اینکه جوجه‌های فسیلی در همان صخره‌هایی یافت شدند که یکی از کامل‌ترین و قدیمی‌ترین لاک‌پشت‌های دریایی دوران کرتاسه اولیه، معروف به Desmatochelys padillai هم آنجا کشف شده است، ما معتقدیم این جوجه‌ها ممکن است با این گونه منقرض‌شده مطابقت داشته باشند.»
در حالی که دو فسیل مورد نظر هر کدام کمتر از ۲.۵ اینچ طول دارند، Desmatochelys padillai می‌تواند بیش از ۶ فوت طول داشته باشد. محققان می‌گویند این نمونه‌ها زمان مرگ، کمتر از یک سال سن داشته‌اند و خطوطی که هوئرتاس تصور میکرد رگبرگ‌های برگ‌ها هستند، احتمالاً الگوهای رشد استخوان هستند.
کادنا می‌گوید: «به طور کلی، یافتن جوجه‌های فسیلی بسیار نادر است. وقتی لاک‌پشت‌ها بسیار جوان هستند، استخوان‌های لاک‌شان بسیار نازک است و به راحتی ممکن است از بین برود.»
نیک فرازر، متخصص دیرین‌شناسی مهره‌داران در موزه‌های ملی اسکاتلند می‌گوید که این طبقه‌بندی جدید فسیل‌ها منطقی‌تر است. هویت آن‌ها به‌عنوان بچه لاک‌پشت به نظر من کاملاً مشخص است».
مترجم: زهرا ذوالقدر
