(تصاویر) اینجا کارخانه دست‌ و پا سازی است

دست و پاهای عاریه! مشتریانشان هم کم نیستند از بچه های قد و نیم قدی که در پی تصادف یا حادثه ای دست و پایشان را از دست داده اند تا جوانان و میانسالان و سالمندان.

یکی جانباز دوران جنگ است و پا ندارد یکی هم به خاطر دیابت مجبور به قطع دست یا پایش شده است و حالا سالهای سال است که هلال احمر و واحد ساخت دست و پاهای عاریه اش تنها امیدشان برای ادامه زندگی شده است.

ساختمان معاونت درمان و توانبخشی جمعیت هلال احمر، همانجایی که هر روز آدم های زیادی را از اقصی نقاط کشور پذیرایی می کند تا همه با دست و پاهای جدید و بی نقص راهی خانه‌شان شوند. وارد کارگاه های بخش ارتز(تجهیزات کمک حرکتی) و پروتز(اندام مصنوعی) حوزه توانبخشی که می شویم تا چشم کار می کند قالب های گچی اندام های مصنوعی روی میز کار تکنسین ها دیده می شود. دست و پاهای بی جانی که کم کم آماده زندگی می شوند.

این جا ارزانتر است

کامبیز دوراندیش از مراجعین این مرکز است او از سال ۹۸ به بعد مجبور به استفاده از پروتز پا شده است : «سال ۹۸ بود که به دلیل مشکلات عروقی و دیابت مجبور به قطع پا از زیر زانو شدم هر چند این پای مصنوعی دیگر پا نمی شود اما از هیچی بهتر است. اما هر چه تحریم ها بیشتر می شود محدودیت های ما هم بیشتر.»

کامبیز از همان روزی که پای قطع می شود برای تامین نیازهای ارتز پروتزی خود راهی هلال احمر می شود چون معتقد است در این مرکز هم کار تخصصی تر انجام می شود هم با کیفیت تر از همه و البته مهمتر این که ارزان تر: «تامین هزینه های ساخت پای مصنوعی در کلینیک های خصوصی خیلی زیاد است و من اصلا توان تامین این هزینه ها را ندارم.»

دست و پای مصنوعی بدون بیمه

در گوشه دیگری از سالن مهدی امیری در حالی که پای جدیدش را نصب کرده است مشغول تمرین است. پای قدیمی اش ۱۴ سال او را همراهی کرد: «در دوران جنگ پایم مجروح شد و همین باعث عفونی شدن آن شده بود وقتی بعد از یک تصادف دکترها حین عمل جراحی متوجه عفونت زخم کهنه شدند چاره ای جز قطع پا را نداشتند. از انجا که خدمات ارتز و پروتز تحت پوشش هیچ بیمه ای قرار ندارد همین تفاوت قیمت هلال احمر و کلینیک های بیرون باعث می شود که انتخاب اول ما این مرکز باشد.»

از خوشحالی مردم خوشحالیم

تکنسین هایی که با دقت مشغول قالب گیری و ساخت دست و پاهای مصنوعی هستند عمدتا جوانند و با حوصله. میلاد فرحپور یکی از این جوانان تحصیل کرده و استادکار است. ۳۷ ساله است و ۱۵ سالی از عمرش را در بخش ساخت پروتز اندام تحتانی سپری کرده است : «افراد قطع عضو شده روزهای دو شنبه و چهارشنبه نوبت می گیرند و به کلینیک آمپوته مراجعه می کنند.

کادر درمان این کلینیک که متشکل از کادرمان، ارتز و پروتز و پزشکان متخصص هستند بعد از معاینه بیمار تصمیم می گیرند چه نوع پروتزی برای افراد ساخته شود. بعد از این مرحله و نهایی شدن سفارش نوبت به قالب گیری است البته این قالبگیری فقط برای کسانی استفاده می شود که تجربه نخست حضورشان در این مرکز است و اگر کسی قصد تعویض پروتز را داشته باشد نیاز به این مراحل نیست.»به گفته او روزانه ۱۰ دست و پای مصنوعی قالبگیری و ساخته می شود.

۵۰۰ نفر دست و پای جدید گرفتند

دکتر محمد حیدری رئیس مرکز جامع توانبخشی هلال احمر می گوید در ۶ ماهه اول امسال ما شاهد مراجعه ۱۲۰۰ نفر در بخش پروتز بودیم که در نهایت موفق شدیم برای ۵۰۰ نفر از این افراد اندام تحتانی و فوقانی مورد درخواستی را تهیه و تولید کنیم.»

البته تمام مشتری های ارتز و پروتز این مرکز به متقاضیان ساخت دست و پاهای جدید ختم نمی شود: «در همین مدت ۶۷۹ مراجعه کنند هم درخواست تعمیر پروتزهای خود را داشتند درو اقع مرکز جامع توانبخشی هلال احمر یک سوم مجموع خدمات مراکز ارتز و پروتز کشور را به متقاضیان ارائه می کند.»

به گفته او یکی از ویژگیهای مرکز توانبخشی هلال احمر توجه به وضعیت اقتصادی آنهاست: «ما مراجعان زیادی داریم که توان تامین هزینه ها را ندارند این افراد بعد از معرفی به بخش مددکاری و معرفی به خیرین از حمایت این جامعه در جهت تامین نیازشان بهره مند می شوند.»

تحریم ها را دور زدیم

دکتر پیمان نامدار معاون بهداشت درمان و توانبخشی جمعیت هلال احمر می گوید در حال حاضر ۳۱ مرکز ارتز و پروتز این جمعیت در ۲۶ استان کشور داریم.

او با اشاره به تحریم ها و محدودیت خدمات ارتز پروتز به نیازمندان از تلاش هلال احمر بعنوان یک مجموعه عام المنفعه برای تامین نیاز افراد می گوید: «برای رفع این نیاز قراردادهایی را با دانشگاه های مطرح کشور برای ساخت قطعات پروتز و ارتز منعقد کرده ایم و تلاش می کنیم با استفاده از توان شرکت های دانش بنیان دغدغه بیماران را رفع کنیم. »

منبع: همشهری