اینجا، یک میلیارد کیلومتر دورتر از زمین، حیات زنده می‌ماند!

زحل ۱۴۶ قمر دارد که بیش از هر سیاره دیگری در منظومه شمسی است و در آن بین، انسلادوس به خاطر یخ‌فشان‌هایی که از اقیانوس زیرسطحی سرچشمه می‌گیرند جایگاه منحصر به فردی دارد. تحلیل داده‌های کاسینی، احتمال وجود حیات فرازمینی را در اقیانوس‌های زیرسطحی انسلادوس افزایش داده‌است.

در بازه زمانی ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۷، ماموریت کاسینی به رهبری ناسا، آژانس فضایی اروپا و آژانس فضایی ایتالیا به بررسی زحل و قمرهای آن پرداخت. کاسینی توانست در ۱۳ سال تحقیق و پیش از شیرجه انتحاری خود در شهریور ۱۳۹۶، یافته‌های شگفت‌انگیزی را ارائه کند؛ انسلادوس، تنها ۵۰۴ کیلومتر قطر دارد و یک اقیانوس آب مایع را در زیر پوسته یخی خود، جای داده‌است.

فوران‌های سطح انسلادوس را گاز و دانه‌های یخی تشکیل داده‌اند که آب اقیانوس را به فضا پرتاب می‌کنند؛ مهندسان ناسا، آژانس فضایی اروپا و ایتالیا نتوانستند به نمونه‌هایی از این فوران دست پیدا کنند، با این حال نصب دستگاهی بر روی فضاپیمایی که به سطح انسلادوس رفته‌است در بررسی نمونه‌ها و اندازه‌گیری ترکیب اقیانوس زیرسطحی به آن‌ها کمک کرده‌است.

مواد لازم برای حیات

درست مانند اقیانوس‌های زمین، اقیانوس انسلادوس حاوی نمک است که بیشتر آن کلرید سدیم است که معمولاً به عنوان نمک خوراکی شناخته می‌شود.

اقیانوس این قمر همچنین حاوی ترکیبات مختلف بر پایه کربن است و فرآیندی به نام گرمایش جزر و مدی دارد که انرژی را در ماه تولید می‌کند. آب مایع، شیمی مبتنی بر کربن و انرژی همه اجزای اصلی حیات هستند. بنابر آنچه گفته شد، مواد لازم برای زنده ماندن حیات در این قمر وجود دارد.

در سال ۲۰۲۳، دانشمندان، فسفات، یک ترکیب حیاتی دیگر را در ذرات یخی که از یخ‌فشان‌های انسلادوس فوران می‌کنند، پیدا کرده‌اند. فسفات، شکلی از فسفر، برای تمام حیات روی زمین حیاتی است. بخشی از DNA، غشای سلولی و استخوان است. این اولین بار بود که دانشمندان این ترکیب را در یک اقیانوس آبی زیرسطحی فرازمینی کشف کردند.

تا به امروز، هیچ شخصی موفق به یافتن حیات فرازمینی نشده‌است، اما دانشمندان موافق هستند که انسلادوس مکانی بسیار امیدوارکننده برای جستجوی حیات است.

منبع: خبرآنلاین