(تصاویر) ۵ فروند از بهترین هواپیماهای سوخت رسان جهان؛ از KC-46 Pegasus تا Il-78 Midas

هواپیماهای سوخت رسان برای افزایش برد ماموریت و مداومت پروازی هواپیماهای جنگی استراتژیک طراحی شده‌اند. در طول درگیری‌های بزرگ، این هواپیماهای سوخت رسان از نیروهای هوایی پشتیبانی کرده و امکان آماده‌سازی و اجرای ماموریت ها به شکلی انعطاف‌پذیر را فراهم می نمایند. در ادامه این مطلب می خواهیم شما را با ۵ فروند از بهترین هواپیماهای سوخت رسان آشنا کنیم.

۱- KC-135 Stratotanker

• اولین پرواز: آگوست ۱۹۵۶
• طول بال‌ها: ۳۹.۸۸ متر
• طول: ۴۱.۵۳ متر
• ارتفاع: ۱۲.۷ متر
• سرعت: ۸۴۸ کیلومتر بر ساعت در ارتفاع ۳۰,۰۰۰ فوت (۹,۱۴۴ متر)
• برد: ۲,۴۱۹ کیلومتر با ۶۸,۰۳۹ کیلوگرم سوخت؛ در عملیات فرابری تا ۱۷,۷۶۶ کیلومتر
• حداکثر وزن در هنگام بلند شدن: ۱۴۶,۲۸۵ کیلوگرم
• حداکثر ظرفیت سوخت برای انتقال: ۹۰,۷۱۹ کیلوگرم
• حداکثر ظرفیت باربری: ۳۷,۶۴۸ کیلوگرم، ۳۷ مسافر
• موتور: ۴ موتور توربوفن CFM International CFM-56
• پیشرانه هر موتور: ۲۱,۶۳۴ پوند بر فوت

هواپیمای سوخت رسان KC-135 Stratotanker ساخت بوئینگ اولین جت سوخت رسان هوایی نیروی هوایی ایالات متحده (USAF) است که جایگزین KC-97 Stratofighter شده است. این هواپیما که در اوایل دهه ۱۹۵۰ طراحی و توسعه یافت، اولین پرواز خود را در آگوست ۱۹۵۶ انجام داد و در ژوئن ۱۹۵۷ وارد خدمت شد. این جت سوخت رسان به طورگسترده در جنگ ویتنام و دیگر درگیری های نظامی بعدی آن توسط ایالات متحده به کار گرفته شد. این سوخت رسان نقش مهمی در گسترش برد ماموریت و مداومت پروازی هواپیماهای جنگی تاکتیکی نیروی هوایی ایالات متحده ایفا کرد و همچنان به انجام آن ادامه می دهد.

هواپیمای سوخت رسان KC-135 Stratotanker قابلیت سوخت‌گیری هوایی اصلی را برای نیروی هوایی ایالات متحده فراهم می‌کند و بیش از ۶۰ سال است که در این نقش برتری داشته است. این دارایی منحصر به فرد توانایی نیروی هوایی را برای انجام ماموریت اصلی خود در دسترسی جهانی افزایش می دهد. همچنین پشتیبانی سوخت‌گیری هوایی را برای نیروی هوایی، نیروی دریایی، تفنگداران دریایی و هواپیماهای کشورهای متحد ایالات متحده فراهم می‌کند. KC-135 همچنین می‌تواند بستر و بیماران سرپایی را با استفاده از پالت‌های نگهدارنده بیمار در طول تخلیه هواپزشکی حمل کند.

۲- KC-46 Pegasus

• اولین پرواز: سپتامبر ۲۰۱۵
• طول بال ها: ۴۷.۵ متر
• طول: ۴۸.۵ متر
• ارتفاع: ۱۵.۵ متر
• حداکثر وزن در هنگام بلند شدن: ۸۸,۲۴۰ کیلوگرم
• ظرفیت سوخت: ۹۶,۲۹۷ کیلوگرم
• حداکثر ظرفیت بار: ۲۹,۴۸۴ کیلوگرم، ۸۵ مسافر
• تعداد پالت‌ها: ۱۸ پالت
• خدمه پروازی: ۱۵ صندلی دائمی برای خدمه، از جمله خدمه تخلیه پزشکی هوایی
• موتور: دو موتور Pratt & Whitney 4062
• پیشرانه هر موتور: ۶۲,۰۰۰ پوند بر فوت برای هر موتور با بای پس بالا

هواپیمای سوخت رسان KC-46 Pegasus که توسط بوئینگ و با استفاده از جت مسافربری نمادین ۷۶۷ ساخته شده است، اولین پرواز خود را در سپتامبر ۲۰۱۵ انجام داد و در آوریل ۲۰۱۹ وارد خدمت شد. این هواپیمای بسیار کارآمد می تواند به بیشتر هواپیماهای بال ثابت با قابلیت سوخت گیری هوایی، سوخت رسانی کند. KC-46 A مجهز به بوم سوخت گیری است که توسط سیستم کنترل با سیم هدایت می شود، دارای نرخ تخلیه سوخت کافی برای هواپیماهای بزرگ است.

نیروی هوایی تاکید می کند که سیستم شیلنگ و لنگر چتری تخصصی این هواپیما، کارکرد سوخت رسانی مستقل از سیستم بوم سوخت گیری را امکان پذیر می کند. یکی از قابلیت های منحصر به فرد آن توانایی آن در انجام سوخت گیری هوایی همزمان چند نقطه ای است. نمایشگرهای پانوراما اطلاعات موقعیتی از نوک بال به نوک بال را در حین کار به اپراتور ارائه می دهند. همچنین نیروی هوایی ایالات متحده از این هواپیما برای اهداف دیگری از جمله انتقال نیرو، محموله و تخلیه هوایی استفاده می کند. KC-46A که به چندین مکانیسم حفاظتی و دفاعی مجهز شده است، در محیط های مورد مناقشه و جنگی بسیار قابل دوام است.

۳- A330 MRTT

• اولین پرواز: ژوئن ۲۰۰۷
• طول: ۵۸.۸ متر
• طول بال ها: ۶۰.۳ متر
• ارتفاع: ۱۷.۴ متر
• حداکثر وزن در هنگام برخاست: ۲۳۳,۰۰۰ کیلوگرم
• موتور: دو موتور توربوفن Rolls-Royce Trent 772B، یا General Electric CF6-80E1A4، و یا Pratt & Whitney PW 4170 هر ککدام به قدرت ۷۲,۰۰۰ پوند بر فوت یا ۳۲۰ کیلو نیوتن
• ظرفیت سوخت: حداکثر ۱۱۱,۰۰۰ کیلوگرم؛ ۶۵,۰۰۰ کیلوگرم در مسافت ۱,۸۵۲ کیلومتر با دو ساعت حضور در پایگاه
• حداکثر سرعت: ۸۸۰ کیلومتر بر ساعت
• سرعت کروز: ۸۶۰ کیلومتر بر ساعت
• برد فرابری: حداکثر ۱۴,۸۰۰ کیلومتر
• سقف پروازی: ۱۳,۰۰۰ متر (۴۲,۷۰۰ فوت)

تانکر حمل و نقل چند منظوره A330 ایرباس با نام رسمی Airbus A330 Multi Role Tanker Transport (MRTT) یک هواپیمای سوخت رسان و هواپیمای ترابری اروپایی است که بر اساس پلتفرم A330 طراحی شده است. این هواپیمای بسیار همه کاره اولین پرواز خود را در ژوئن ۲۰۰۷ انجام داد و در ژوئن ۲۰۱۱ وارد خدمت نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا شد. این هواپیما نه تنها می تواند با استفاده از بوم سوخت گیری، غلاف، یا واحدهای تخصصی دیگر هواپیماها را سوخت گیری کند، بلکه می تواند توسط آنها نیز سوخت گیری شود، هواپیماهای دیگری که از سیستم نصب سرسره گیرنده سوخت‌گیری هوایی جهانی (UARRSI) استفاده می‌کنند.

هواپیمای سوخت رسان A330 MRTT می تواند تا ۱۱۱ تن سوخت را حمل کند. این بالاترین ظرفیت در میان تمام هواپیماهای سوخت رسان است، حتی آنهایی که مخازن سوخت اضافی در عرشه بار دارند. این هواپیما ظرفیت تخلیه ۵۰,۰۰۰ کیلوگرم سوخت به طیف گسترده‌ای از گیرنده‌ها را در طی یک ماموریت پرسه‌زنی چهار ساعته دارد.

بیش از ۱۶ کشور سوخت رسان A330 MRTT را سفارش داده اند که اکثر آنها در حال حاضر از آن استفاده می کنند. از ۷۸ سفارش فعلی، ایرباس ۵۹ هواپیما را تا ژانویه تحویل داده است که همه آنها در سراسر جهان فعال هستند.

۴- Il-78 Midas

• اولین پرواز: ژوئن ۱۹۸۳
• طول: ۴۶.۵۹ متر
• طول بال ها: ۵۰.۵ متر
• ارتفاع: ۱۴.۷۶ متر
• حداکثر وزن در هنگام برخاست: ۲۱۰,۰۰۰ کیلوگرم
• نرخ انتقال سوخت: ۹۰۰ تا ۲,۲۰۰ لیتر در دقیقه
• موتور: ۴ موتور توربوفن Aviadvigatel D-30 KP هر کدام با ۲۷,۰۰۰ پوند بر فوت (۱۱۸ کیلو نیوتن) پیشرانه
• حداکثر سرعت: ۸۵۰ کیلومتر بر ساعت
• برد: ۷,۳۰۰ کیلومتر
• سقف پروازی: ۱۲,۰۰۰ متر (۳۹,۰۰۰ فوت)

ایلیوشین II-78 یک سوخت رسان هوایی متعلق به دوران اتحاد جماهیر شوروی است که بر اساس هواپیمای راهبردی II-76 ساخته شده است. این هواپیمای چهار موتوره توسط دفتر طراحی ایلیوشین در اتحاد جماهیر شوروی طراحی شد و اولین پرواز خود را در ژوئن ۱۹۸۶ انجام داد. این هواپیما برای افزایش عملکرد عملیاتی بمب افکن های آن دوران شوروی، از جله بمب افکن های Tupolev Tu-16 و Myasishchev M-4 طراحی شده بود که از پیش در ناوگان این کشور قرار داشتند.

نمونه اولیه هواپیمای سوخت رسان II-76 با قابلیت انتقال کمتر از ۱۰ تن سوخت آن چیزی نبود که شوروی انتظار داشت. از این رو، یک نسخه با ظرفیت بالا، II-78، طراحی شد. اولین II-78 در ژوئن ۱۹۸۷ وارد خدمت شد. به غیر از نیروهای هوافضای روسیه، تعدادی از نیروهای هوایی جهان از جمله نیروی هوایی الجزایر، نیروی هوایی چین، نیروی هوایی هند و نیروی هوایی پاکستان، در حال حاضر II-78 را در اختیار دارند.

۵-  KC-10 Extender

• اولین پرواز: جولای ۱۹۸۰
• طول: ۵۴.۴ متر
• ارتفاع: ۱۷.۴ متر
• طول بال ها: ۵۰ متر
• سرعت: ۰.۸۲۵ ماخ (۹۹۰ کیلومتر بر ساعت)
• سقف پروازی: ۱۲۷۲۷ متر (۴۲,۰۰۰ فوت)
• حداکثر وزن در هنگام برخاست: ۲۶۵,۵۰۰ کیلوگرم
• برد: ۷,۰۴۰ کیلومتر با بار؛ ۱۸,۴۰۰ کیلومتر بدون بار
• حداکثر ظرفیت بار: ۷۶,۵۶۰ کیلوگرم
• تعداد پالت ها: ۲۷ پالت
• حداکثر ظرفیت سوخت: ۱۶۰,۲۰۰ کیلوگرم

هواپیمای سوخت رسان KC-10 Extender ساخت کمپانی مک دانل داگلاس یک هواپیمای سوخت رسان و باری است که عمدتاً در خدمت نیروی هوایی ایالات متحده قرار دارد. با طراحی بر اساس هواپیمای سه موتوره DC-10، این هواپیما به ابزار و قابلیت های ویژه نظامی مجهز شده است. در مجموع ۶۰ فروند KC-10 بین سال های ۱۹۷۹ تا ۱۹۸۷ برای نیروی هوایی ایالات متحده ساخته شد. این هواپیما می تواند به طور همزمان چندین ماموریت را انجام دهد.

هواپیمای سوخت رسان KC-10 Extender یک تانکر و هواپیمای باربری پیشرفته فرماندهی تحرک هوایی است که برای ایجاد تحرک جهانی برای نیروهای مسلح ایالات متحده طراحی شده است. اگرچه ماموریت اصلی KC-l0 سوخت‌گیری هوایی است، اما می‌تواند وظایف یک تانکر و هواپیمای باری را با سوخت‌گیری جنگنده‌ها ترکیب کند و همزمان پرسنل و تجهیزات پشتیبانی جنگنده را در استقرار خارج از کشور حمل نماید. KC-10 همچنین می‌تواند بستر و بیماران سرپایی را با استفاده از پالت‌های پشتیبانی از بیمار در خلال تخلیه هواپزشکی حمل کند.

منبع: روزیاتو