آیا ما از دنباله‌دارهای تاریک آب می‌نوشیم؟

به نقل از سی تک دیلی، تحقیقات جدید نشان می‌دهد دنباله‌دارهایی که تا ۶۰ درصد اجرام نزدیک به زمین را تشکیل می‌دهند، ممکن است از کمربند سیارکی منشاء گرفته باشند. این دنباله دارها می‌توانند یخ زیرسطحی را حمل کنند و به‌طور بالقوه به تامین آب زمین کمک کنند.

این اجرام که ترکیبی از ویژگی‌های سیارک‌ها و دنباله‌دارها را دارا هستند، احتمالاً از کمربند سیارکی بین مشتری و مریخ آغاز شده‌اند. این تحقیق علاوه بر اینکه احتمال وجود یخ در زیر سطح سیارک‌ها را قوت می‌بخشد، نشان می‌دهد که این اجرام می‌توانند در انتقال یخ به درون منظومه شمسی نقش داشته باشند. احتمال می‌رود این دنباله‌دارها که در منظومه شمسی به دور خورشید می‌چرخند، حاوی یخ بوده‌اند و یکی از مسیرها برای رساندن آب به زمین باشند.  

دنباله‌دارهای تاریک؛ ترکیبی از ویژگی‌های سیارک و دنباله‌دار

دنباله‌دارهای تاریک کمی رازآلود هستند، زیرا ویژگی‌های سیارک‌ها و دنباله دارها را با هم دارا هستند. سیارک‌ها اجرام صخره‌ای بدون یخ هستند که به دور خورشید، معمولاً در محدوده‌ای که خط یخ نامیده می‌شود، می‌چرخند. به این معنا که آن‌ها به اندازه کافی به خورشید نزدیک هستند تا هر یخی مستقیما از حالت جامد به گاز تبدیل شود.

دنباله دارها نیز اجرام یخی هستند که یک کمای فازی، یعنی ابری که اغلب یک دنباله‌دار را احاطه کرده است، نشان می‌دهند و تصعید یخ و گرد و غبار را با خود حمل و ابر را ایجاد می‌کند. علاوه بر این، دنباله‌دارها معمولاً دارای شتاب‌های جزئی هستند که نه توسط گرانش، بلکه توسط تصعید یخ به حرکت در می‌آیند که به آن شتاب‌های غیرگرانشی می‌گویند.

این یافته‌ها نشان می‌دهد که سیارک‌ها در کمربند سیارک‌ها، منطقه‌ای از منظومه شمسی بین مشتری و مریخ که بیشتر سیارک‌های سنگی منظومه را در خود جای داده است، دارای یخ زیرسطحی هستند، چیزی که از دهه ۱۹۸۰ به گفته Aster Taylor، یک U-M بوده است.

مسیرهای رسیدن یخ به زمین

به گفته Taylor، این مطالعه همچنین یک مسیر احتمالی برای رساندن یخ به زمین را نشان می‌دهد. اینکه آب موجود در سیاره زمین چگونه به دست آمده، همواره یک پرسش دیرینه بوده است.

در واقع، ما نمی‌دانیم که آیا این دنباله دارهای تاریک آب را به زمین رسانده‌اند یا خیر. اما براساس این پژوهش انجام شده، مشخص شده است که سیارک‌ها نیز یک گزینه برای رساندن یخ از جایی در منظومه شمسی به محیط زمین هستند.

این تحقیق همچنین نشان می‌دهد که یک جرم بزرگ ممکن است از دنباله‌دارهایی از خانواده مشتری باشد، دنباله دارهایی که مدارشان آن‌ها را به سیاره مشتری نزدیک می‌کند.

نتایج این پژوهش به تازگی در مجله Icarus منتشر شده است.