چرا ما غذاهای تند را دوست داریم؟
بعضی از افراد غذای فلفلی را خیلی دوست دارند و برای آنها فلفل بهترین قسمت غذا است. بعضی دیگر هم اصلا تحمل غذای فلفلی را ندارند. روان‌‌شناسان می‌گویند احتمالا علاقه به غذای تند به نوع شخصیت بستگی دارد.
کد خبر :
۲۶۰۶۹
بازدید :
۳۵۱۶
تابستان تقریبا تمام شده و هوا رو به خنک شدن می‌رود. بنابراین زمان اینکه به سراغ غذاهای فلفلی برویم فرا رسیده است.
بعضی از افراد غذای فلفلی را خیلی دوست دارند و برای آنها فلفل بهترین قسمت غذا است. بعضی دیگر هم اصلا تحمل غذای فلفلی را ندارند. روان‌‌شناسان می‌گویند احتمالا علاقه به غذای تند به نوع شخصیت بستگی دارد.
در اغلب موارد، آنچه غذا را تند می‌کند «کپسایسین» (capsaicin) است؛ این ماده یک جز فعال در فلفل‌های تند، سس تند، سس فلفلی و دیگر خوردنیهای تند است. در اصل این ماده یک سم عصبی است و مقادیر زیاد آن می‌تواند خطرناک باشد. با این اوصاف، چرا ما فلفل می‌خوریم و آن را دوست داریم؟
یکی از دلایل آن در فرگشت ریشه دارد. یکی از پژوهش‌هایی که در سال ۱۹۹۸ انجام شد نشان می‌دهد که حرارت فلفل از آنها در مقابل باکتری و قارچ محافظت می‌کند. بنابراین سلامت این غذاها در زمانی که بهداشت کافی وجود نداشت، یک مزیت به حساب می‌آمد.
این روزها غذاها بسیار به ندرت فاسد می‌شوند. اما فلفل همچنان جایگاه ثابتی در غذاهای سراسر جهان دارد. چند سال پیش، یک روان‌شناس به نام «پاول رازین»، به تندی فلفل به عنوان یک طعم علاقه نشان داد. او اشاره کرد که در مکان‌هایی مثل مکزیک، افراد از سنین چهار یا پنج سالگی به غذاهای تند علاقه‌مند می‌شوند. از آنجا که تمام غذاها سس تند دارند و حیوانات هم غذای پسماند را در زباله‌ها می‌خورند، ظاهرا حیوانات هم با این غذاهای تند مشکلی ندارند.
نظریه روزین این است که ما به خاطر آشنایی فلفل را دوست داریم. او این فرایند را «لذت معکوس» می‌نامد. این تغییر ارتباطی با ظرفیت حس چشایی ما ندارد. بلکه به ذهن مربوط می‌شود. همین فرایند باعث می‌شود که افراد خوردنی تلخی مثل قهوه را دوست داشته باشند.
اما تحقیقات دیگر نشان می‌دهند که علاقه به سس تند صرفا به این خاطر نیست که ما از بچگی با آن بزرگ می‌شویم، بلکه ما چالش و هیجان آن را ترجیح می‌دهیم. «نادیا بایرنز» و «جان هیز» از دانشگاه پنسیلوانیا در مقاله پژوهشی‌شان می‌گویند بین نوع شخصیت و علاقه به غذای فلفلی رابطه‌ای وجود دارد.
آنها بین کسانی که علاقه به غذای فلفلی دارند و کسانی که حس ماجراجویی زیادی دارند، رابطه مستقیمی پیدا کردند. این دسته از افراد معمولا ماجراجو هستند و از ترن هوایی و هیجان لذت می‌برند.
در واقع همین رابطه است که باعث شده فلفل در چین محبوبیت زیادی داشته باشد. دو استان چینی «سیچوان» و «هونان» به خاطر غذای تندشان شهرت زیادی دارند. در این دو استان، فلفل بیانگر چیزی فراتر از فرهنگ چین است. «مائو زدونگ»، کسی که در هونان به دنیا آمده می‌گوید: «غذای افراد انقلابی فلفل قرمز است. کسی که نمی‌تواند فلفل قرمز را تحمل کند، توانایی جنگیدن ندارد.»
اما نوعی از فلفل وجود دارد که تقریبا هیچ‌کس نمی‌تواند آن را تحمل کند. Bhut Jolokia یا فلفل روح، یکی از تندترین فلفل‌های جهان است. در مقیاس اسکویل، مقیاسی برای سنجش میزان تندی فلفل، فلفل روح بیش از یک میلیون واحد اسکویل دارد. هر از گاهی، گزارش‌هایی به دست می‌رسد که بعضی از افراد با خوردن آن بیمار شده‌اند.
منبع: Science Alert | ترجمه: دیجی مگ
بعضی از افراد غذای فلفلی را خیلی دوست دارند و برای آنها فلفل بهترین قسمت غذا است. بعضی دیگر هم اصلا تحمل غذای فلفلی را ندارند. روان‌‌شناسان می‌گویند احتمالا علاقه به غذای تند به نوع شخصیت بستگی دارد.
در اغلب موارد، آنچه غذا را تند می‌کند «کپسایسین» (capsaicin) است؛ این ماده یک جز فعال در فلفل‌های تند، سس تند، سس فلفلی و دیگر خوردنیهای تند است. در اصل این ماده یک سم عصبی است و مقادیر زیاد آن می‌تواند خطرناک باشد. با این اوصاف، چرا ما فلفل می‌خوریم و آن را دوست داریم؟
یکی از دلایل آن در فرگشت ریشه دارد. یکی از پژوهش‌هایی که در سال ۱۹۹۸ انجام شد نشان می‌دهد که حرارت فلفل از آنها در مقابل باکتری و قارچ محافظت می‌کند. بنابراین سلامت این غذاها در زمانی که بهداشت کافی وجود نداشت، یک مزیت به حساب می‌آمد.
این روزها غذاها بسیار به ندرت فاسد می‌شوند. اما فلفل همچنان جایگاه ثابتی در غذاهای سراسر جهان دارد. چند سال پیش، یک روان‌شناس به نام «پاول رازین»، به تندی فلفل به عنوان یک طعم علاقه نشان داد. او اشاره کرد که در مکان‌هایی مثل مکزیک، افراد از سنین چهار یا پنج سالگی به غذاهای تند علاقه‌مند می‌شوند. از آنجا که تمام غذاها سس تند دارند و حیوانات هم غذای پسماند را در زباله‌ها می‌خورند، ظاهرا حیوانات هم با این غذاهای تند مشکلی ندارند.
نظریه روزین این است که ما به خاطر آشنایی فلفل را دوست داریم. او این فرایند را «لذت معکوس» می‌نامد. این تغییر ارتباطی با ظرفیت حس چشایی ما ندارد. بلکه به ذهن مربوط می‌شود. همین فرایند باعث می‌شود که افراد خوردنی تلخی مثل قهوه را دوست داشته باشند.
اما تحقیقات دیگر نشان می‌دهند که علاقه به سس تند صرفا به این خاطر نیست که ما از بچگی با آن بزرگ می‌شویم، بلکه ما چالش و هیجان آن را ترجیح می‌دهیم. «نادیا بایرنز» و «جان هیز» از دانشگاه پنسیلوانیا در مقاله پژوهشی‌شان می‌گویند بین نوع شخصیت و علاقه به غذای فلفلی رابطه‌ای وجود دارد.
آنها بین کسانی که علاقه به غذای فلفلی دارند و کسانی که حس ماجراجویی زیادی دارند، رابطه مستقیمی پیدا کردند. این دسته از افراد معمولا ماجراجو هستند و از ترن هوایی و هیجان لذت می‌برند.
در واقع همین رابطه است که باعث شده فلفل در چین محبوبیت زیادی داشته باشد. دو استان چینی «سیچوان» و «هونان» به خاطر غذای تندشان شهرت زیادی دارند. در این دو استان، فلفل بیانگر چیزی فراتر از فرهنگ چین است. «مائو زدونگ»، کسی که در هونان به دنیا آمده می‌گوید: «غذای افراد انقلابی فلفل قرمز است. کسی که نمی‌تواند فلفل قرمز را تحمل کند، توانایی جنگیدن ندارد.»
اما نوعی از فلفل وجود دارد که تقریبا هیچ‌کس نمی‌تواند آن را تحمل کند. Bhut Jolokia یا فلفل روح، یکی از تندترین فلفل‌های جهان است. در مقیاس اسکویل، مقیاسی برای سنجش میزان تندی فلفل، فلفل روح بیش از یک میلیون واحد اسکویل دارد. هر از گاهی، گزارش‌هایی به دست می‌رسد که بعضی از افراد با خوردن آن بیمار شده‌اند.
منبع: Science Alert | ترجمه: دیجی مگ
۰
