شاهکارهایی با حال و هوای تابستان

طبیعت همیشه منبع الهام هنرمندان بوده است، اما سواحل به طور ویژه‎‌ بارها سوژه‌ تابلوهای نقاشی بزرگان هنر جهان شده‌اند. امپرسیونیست‌های فرانسوی قرن نوزدهم برای نقاشی کشیدن در فضای باز شهرت داشتند، اما نقاش‌های نسل بعدی نیز به نقاشی کردن طبیعت در خارج از کارگاه هنری ادامه دادند.

بسیاری از مردم احتمالا موافقند که با گردش در ساحل می‌توان خاطرات خوبی ساخت. تابلوهای نقاشی که در ادامه مشاهده می‌کنید، تفریحات مردم سراسر جهان طی چندین قرن گذشته را به تصویر کشیده است.

نقاشی‌های مشهوری با موضوع سواحل آفتابی فرانسه، سواحل بادی انگلستان و حتی شن‌های استوایی «تاهیتی»، رنگ، نور و حال و هوای آرامش‌بخش ساحل را به تصویر می‌کشند. «ادگار دگا»، «ماری کسات» و «کلود مونه» از جمله هنرمندان نامداری به شمار می‌روند که برای ثبت تصاویری از مردم اطراف دریا دست به قلم شدند.

«بازی کودکان در ساحل»‌ اثر «مری کسات»‌ سال ۱۸۸۴ میلادی

«مری کسات»‌ نقاش آمریکایی بود که بیشتر برای به تصویر کشیدن مادران و کودکان شناخته می‌شد. نقاشی «بازی کودکان در ساحل» مهارت این هنرمند برای نمایش لحظات واقعی و بازیگوشانه کودکان را ثابت می‌کند.

«کسات» در این نقاشی دو دختربچه را نقاشی کرده که در ساحل با شن بازی می‌کنند. «کسات» به ندرت سواحل را نقاشی می‌کرد، اما او در این نقاشی ساحلی، لحظه‌های صمیمی و نور را به خوبی به تصویر کشیده است.

«کسات» به عنوان یکی از سه نقاش زن امپرسیونیست و تنها آمریکایی کاملا امپرسیونیست شناخته می‌شود. این هنرمند به‌رغم موفقیت‌هایش و تاثیرات شگرفی که در هنر آمریکا به وجود آورد امروزه چندان در اروپا و فرانسه مشهور نیست.

«نمایی از ساحل» اثر «ادگار دگا»‌ سال ۱۸۷۷ میلادی

با اینکه اغلب امپرسیونیست‌های فرانسوی در فضای باز نقاشی می‌کردند، اما به نظر می‌رسد که «ادگار دگا»‌ تابلو نقاشی «نمایی از ساحل» را در کارگاه نقاشی کرده باشد. «نمایی از ساحل» یکی از چهار اثر هنری «دگا»‌ است که با موضوع سواحل شمالی فرانسه خلق شده است.

«دگا» شیفته چاپ‌های ژاپنی بود و برخی از مورخان معتقدند که «دگا»‌ آثارش را تحت تاثیر چاپ‌های ژاپنی خلق می‌کرد. در مرکز نقاشی «نمایی از ساحل»، خدمتکاری را می‌بینیم که موهای دختربچه‌ای را شانه می‌زند؛‌ این صحنه یادآور یکی از چاپ‌های ژاپنی است.

«کامیل در ساحل توویل-سیو-مر» اثر «کلود مونه»‌ سال ۱۸۷۰

تابلو نقاش «کامیل در ساحل توویل_سیو_مر»‌ نخستین همسر «کلود مونه‌»‌ را به تصویر می‌کشد. این نقاشی یکی از آثار هنری مجموعه تابلوهای «مونه» با موضوع ساحل است. «مونه»‌ بار دیگر در این نقاشی مهارت خود در نقاشی کردن نور و حرکات را به نمایش گذاشته است.

«کامیل در ساحل توویل-سیو-مر» که با ضربات کوتاه قلم‌مو خلق شده است، مخاطب را به یک روز بادی در سال ۱۸۷۰ میلادی «نرماندی»‌ می‌برد و وزش باد و شنیدن صدای امواج را برای بیننده امکان‌پذیر کرده است.

«اسکار کلود مونه» هنرمندی بود که برای خلق تابلوهای نقاشی در قالب مجموعه‌ شهرت داشت. او یک سوژه را بارها در ساعات مختلف روز، در نورپردازی‌های مختلف، در آب و هوا و فصل‌های گوناگون نقاشی می‌کرد. «مونه»‌ که سه‌پایه نقاشی را به خارج از کارگاه و فضای باز برد، شاید محبوب ترین نقاش امپرسیونیست باشد.

در حالی که برخی از آثار هنری او، مانند مجموعه «نیلوفرهای آبی»، در سطح جهانی شناخته شده‌تر هستند، او آثار هنری بسیار دیگری را نیز را در طول دوران خلاقیت خود خلق کرده است. از جمله این نقاشی‌ها به مجموعه «کومه‌ها» می‌توان اشاره کرد.

«زنان تاهیتی در ساحل»‌ اثر «پل گوگن»‌ سال ۱۸۹۱ میلادی

بخشی از تابلوی زنان تاهیتی در ساحل

«پل گوگن»‌ برای فرار از جامعه مدرن فرانسه در سال ۱۸۹۱ به «تاهیتی» رفت و سبک زندگی مردم «پلی‌نزی» را کشف کرد. منظره‌های این منطقه، مردم آن و زندگی تحت استعمار تا چندین سال سوژه‌ آثار هنری «گوگن»‌ بود. «گوگن‌»‌ تابلو «زنان تاهیتی در ساحل» را در تابستان نخستین سال اقامتش در این منطقه خلق کرد.

«پل گوگن» (۱۹۰۳-۱۸۴۸) یک هنرمند فرانسوی پست امپرسیونیست بود. اغلب آثار این هنرمند با جنبش‌های هنری نمادگری و ترکیب‌گری آمیخته‌اند و حس آثار جنبش بدوی‌گرایی را منتقل می‌کنند. او از رنگ‌های درخشان و عادی و خطوط واضح و مشخص برای به تصویر کشیدن اجسام استفاده می‌کرد.

«گوگن» دوست «وینسنت ون‌گوگ» بود و این دو منبع الهام یکدیگر هنگام خلق تابلوهای نقاشی در جنوب فرانسه بودند. این هنرمند تا پایان عمرش در «تاهیتی» زندگی کرد و در همان مکان بود که مهم‌ترین و جنجال‌برانگیزترین مجموعه آثارش را خلق کرد. او تا پیش از مرگش هنرمند ناشناخته‌ای باقی ماند،‌ اما پس از مرگش به لطف دو نمایشگاهی که به افتخارش ترتیب داده شد، به شهرت رسید. «گوگن»‌ پس از مرگ بر آثار هنرمندان دیگری از جمله «پابلو پیکاسو»‌ و «آنری ماتیس» تاثیر گذاشت.

«ماه نو» اثر «ویلیام ترنر» سال ۱۸۴۰

«ویلیام ترنر» نقاش انگلیسی رمانتیک عمده شهرت خود را مدیون نقاشی‌های منظره قرن نوزدهمی است. او به ویژه نقاشی کردن منظره‌های ساحلی را دوست داشت. ترنر همیشه در فضای باز کار می‌کرد و به سرعت صحنه مقابل خود را طراحی و نقاشی می‌کرد. «ماه نو»، نمای او از ساحل کنت را به تصویر می‌کشد؛ مکانی که اغلب در سال‌های آخر عمرش در آن اقامت داشته است. «ماه نو» صحنه ظریف و مه آلود بچه ها و سگ ها را در حال بازی در ساحل نشان می دهد.

منبع: ایسنا