کشف گنجینه‌ی نقره‌ی عصر واکینگ‌ها در نروژ
گنجینه‌ای از قطعات نقره متعلق به عصر واکینگ‌ها در استیوردال، نزدیک تروندهایم در مرکز نروژ کشف شده است.
فرادید | این گنجینه متشکل از ۴۶ شئ نقره‌ای است. تنها دو قلم از آن‌ها انگشتر کامل است و باقی گنجینه شامل سکه‌های شکسته، دستبند، گردن‌بند بافته، زنجیر و سیم می‌شود. این اشیاء به واسطه‌ی وزنی که نقره داشت برای استفاده بریده یا شکسته می‌شدند. اکثر گنجینه‌های شکسته شده‌ی نقره که در اسکاندیناوی کشف شدند حاوی اجزایی از یک شئ بزرگتر هستند. این گنجینه نیز از این حیث که حاوی چندین قطعه از یک شئ بزرگتر است غیرعادی است.
به گزارش فرادید ، برخلاف برخی از اکتشافات دوره‌ی واکینگ‌ها که حین کار ساخت و ساز انجام شده‌اند، این اکتشاف به صورت تصادفی صورت گرفته است. پاول بِدنارسکی دسامبر گذشته این گنجینه را کشف کرد. او نخست دو حلقه‌ی نقره‌ای کوچک یافت و پس از آن تکه‌های بیشتری نمایان شدند. بدنارسکی در نهایت ۴۶ شئ را از زیر زمین استخراج کرد که همگی آن‌ها فقط بین یک تا سه اینچ زیر سطح دفن شده بودند. بدنارسکی پس از زدودن خاک از روی یکی از قطعه‌ها، دریافت یک کشف باستان‌شناسی مهم صورت گرفته است، بنابراین مقامات شهرداری را در جریان قرار داد.
تصویر: دو حلقه‌ی نقره‌ای کشف شده توسط بدنارسکی/موزه‌ی علوم NTNU/عکس: بیرجیت مِسکنِر
بیرجیت مِسکنِر محقق و باستان‌شناسِ موزه‌ی علوم NTNU می‌گوید: «این یک یافته‌ی تقریباً استثنایی است. از زمان یافتن چنین گنجینه‌ی بزرگی از عصر واکینگ‌ها در نروژ زمان زیادی می‌گذرد.» بنا به گفته‌ی مسکنر این حقیقت که بیشتر قطعات به قطعات ریز شکسته شدند را می‌توانیم به اقتصاد وایکینگ‌ها نسبت بدهیم. «این یافته متعلق به زمانی است که قطعات نقره‌ای وزن‌دار به عنوان وسیله‌ی پرداخت استفاده می‌شدند. این سیستم اقتصاد وزن نام داشت و در گذار میان اقتصاد مبادله‌ای و اقتصاد سکه‌ای کاربرد داشت.»
در قاره‌ی اروپا، اقتصاد سکه‌ای حتی پس از سقوط امپراتور روم غربی تداوم داشت، اما در نروژ هیچ سکه‌ای تا اواخر قرن نهم ضرب نشد. این یک اقتصاد مبادله‌ای تا اواخر قرن هشتم بود، زمانی که اقتصادِ وزن کنترل را به دست گرفت. این اقتصاد بسیار سریع‌تر از مبادله بود، چون به جای مدیریت حجم زیادی از کالا‌ها برای تجارت، قطعات کوچکی از جنس نقره به راحتی بسته‌بندی و حمل می‌شدند. افزون بر این، ارزش‌گذاری آن بسیار ساده‌تر بود و تنها به یک ترازو نیاز داشت.
تصویر: سکه‌های عربی میان گنجینه‌های نقره‌ی استیوردال پیدا شدند. موزه‌ی علوم NTNU/عکس: بیرجیت مِسکنِر
سکه‌های عربی گنجینه
بزرگ‌ترین منبع نقره در عصر واکینگ‌ها سکه‌های عربی است که در استیوردال کشف شدند. یکی از دلایل اصلی ورود آن‌ها به اسکاندیناوی تجارت خز بود. تنها تاریخ چهار سکه از هفت سکه‌ی یافت‌شده تعیین شده است، اما همگی آن‌ها متعلق به قرن هشتم هستند. این قبیل سکه‌ها بسیار قدیمی‌تر از بیشتر سکه‌های عربی یافت‌شده در نروژ هستند. مکسنر در توضیح این مسئله می‌گوید: «عصر نسبتاً قدیمیِ سکه‌های اسلامی، سبک دستبند‌ها و درجه‌ی بالای تکه‌تکه شدن بیشتر اشیاء بیشتر مشخصه‌ی گنجینه‌ای متعلق به دانمارک است تا نروژ. بنابراین این گنجینه به احتمال زیاد متعلق به سال ۹۰۰ پس از میلاد است.»
منبع: Arkeonews
مترجم: زهرا ذوالقدر
