وحشت از رویای پرواز؛ چرا رسانه ها تا سالها موفقیت برادران رایت را نادیده گرفتند؟

وحشت از رویای پرواز؛ چرا رسانه ها تا سالها موفقیت برادران رایت را نادیده گرفتند؟

حتی در سال 1909، بعداز آنکه برادران رایت اختراعی که گمان می‌رفت ناممکن باشد را به جهان اثبات کردند، هنوز هم بدبینی در واشنگتن‌پست حاکم بود.

کد خبر : ۱۳۸۲۶۹
بازدید : ۹۹

روز هفدهم دسامبر سال 1903، برادران رایت بالآخره موفق شدند. بعد از بیش‌از 4سال تلاش و ده‌ها سال مشقت و زحمتی که سایر آچاربه‌دست‌های جاه‌طلب برای‌شان ایجاد کرده بودند، اورویل و ویلبر توانستند با پرواز به مدت 59ثانیه در ارتفاع 800فوتی در کارولینای شمالی، نخستین پرواز با پرنده رایت را محقق کنند.

آنچه در مقام مقایسه برای این دو برادر از ایالت اوهایو پرشی کوتاه محسوب می‌شد، درنهایت به خیزی عظیم برای بشریت تبدیل شد. بیش‌تر از یک قرن از آن زمان گذشته و امروز هواپیماها ما را از این سر به آن سر جهان می‌برند و جهان را به شکلی فیزیکی، که شبیه به هیچ اختراع دیگری نیست، به هم وصل کرده‌اند.

برادران رایت

هیچ‌کس این موفقیت را ارج ننهاد

امروز با نگاهی به گذشته به درستی از نخستین پرواز موتوری برادران رایت به عنوان لحظه‌ای موفقیت‌آمیز یاد می‌شود اما سال‌ها بعد از آن اتفاق جامعه بی‌تفاوت از کنار این اتفاق گذشت. تلاش برادران رایت برای آگاه‌سازی مطبوعات نادیده گرفته می‌شد. حتی روزنامه زادگاه آن‌ها، یعنی دیتون ژورنال، نیز وقتی به موفقیت آن‌ها اشاره کرد، گفت که این پرواز آنقدر کوتاه بود که فاقد اهمیت است.

شش‌ماه بعد آن‌ها از مطبوعات دعوت کردند تا از نخستین پرواز سال 1904 آن‌ها بازدید کنند. متأسفانه مشکلات مکانیکی و باد ضعیف باعث شد که آن‌ها فقط یک پرش کوتاه داشته باشند. گزارشگران که قانع شده بودند تردیدهای اولیه‌شان به یقین تبدیل شده است، صحنه را ترک کردند و برادران رایت دوباره نادیده گرفته شدند.

در واکنش به این اقدام خبرنگاران، برادران رایت مابقی سال 1904 و بیش‌تر مدت زمان سال 1905 پروازهای‌شان را بدون مطلع کردن مطبوعات انجام می‌دادند و تمرکزشان بیش‌تر روی دستیابی به پروازی موتوری بود که دیگر با یک «جهش» کوتاه اشتباه گرفته نشود.

آ‌ن‌ها آنقدر پیشرفت کردند که بالآخره در پاییز 1905 توانستند پرواز بلندی به مدت 20دقیقه یا بیش‌تر انجام دهند. آموس روت که یک زنبوردار محلی بود و برای نشریه زنبورداری خودش مطلب می‌نوشت، چند پرواز برادران رایت را دیده بود و به نشریه Scientific American  که قدیمی‌ترین نشریه‌ آمریکایی است، توصیه کرد که برای بازدید از این پروازها خبرنگار اعزام کند.

اما درخواست او رد شد.

برادران رایت

موفقیت بزرگ

تازه در آگوست سال 1908 بود که ویلبر با پرواز نمایشی‌ِ 2دقیقه‌ای که به شکل عدد 8 در آسمان فرانسه انجام داد توانست باعث حیرت کسانی شود که تا آن روز آن‌ها را نادیده گرفته بودند. او با این پرواز به مطبوعات و مردمی که به پروازهای آن‌ها شک داشتند ثابت کرد که توانسته سفر هوایی را فتح کند.

اورویل با پرواز یک‌ساعته‌ای که یک‌ماه بعد در مقابل ارتش آمریکا نمایش داد، توانست شهرت به‌تعویق‌افتاده برادران رایت را مستحکم کند.

از فاصله 5سا‌له‌ بین اولین موفقیت برادران رایت و شهرتی که شایسته‌اش بودند، به عنوان یکی از بزرگ‌ترین غفلت‌های تاریخ یاد می‌شود. اما اگر منصف باشیم، روزنامه‌ها و مردم حق داشتند به این پروازها شک کنند.

تلاش‌های مخترعانی مثل کلمان آدر، هیرام ماکسیم و ساموئیل لنگی که از حمایت‌های مالی خوبی برخوردار بودند، گاهی به افتضاح‌ترین شکل ممکن به شکست منجر شده بود. بنابراین برای مردم سخت بود باور کنند که دو برادر با تحصیلات دبیرستانی و بودجه نسبتاً ناچیز که در دهه سوم زندگی‌شان بودند، توانسته باشند بر نیروی جاذبه غلبه کنند.

جی. ام کاکس، مدیرمسئول روزنامه دیتون‌دیلی، بعدها اعتراف می‌کند که «صادقانه هیچ‌کدام‌مان باور نکرده بودیم.»

بدبینی مد است

در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، بدبینی نسبت به توانایی بشر برای پرواز در آسمان مانند یک پرنده، رایج بود. بر طبقِ مقاله‌ای که در سال 1889 در روزنامه دیترویت فری منتشر شده است:

«کم‌ترین وزن یک ماشین پرنده با سوخت و موتور نمی‌تواند کم‌تر از 300 یا 400پوند باشد ...اما یک محدودیت وزنی وجود دارد که قطعاً نمی‌تواند بیش‌تر از 50پوند باشد، فراتر از این وزن برای هر حیواناتی پرواز در آسمان غیرممکن است. طبیعت به این حد رسیده و با نهایت تلاش خود نتوانسته از آن عبور کند.»

و در سال 1903، همان سالی که برادران رایت پرواز تاریخی‌شان را انجام می‌دهند، نیویورک تایمز می‌نویسد:

«ماشین پرنده‌ای که بتواند واقعاً پرواز کند ممکن است با تلاش مداوم ریاضیدان‌ها و مکانیک‌ها از یک‌میلیون تا 10میلیون سال بعد محقق شود.»

نویسنده فقط بین یک میلیون تا ده میلیون سال عقب بود.

حتی در سال 1909، بعداز آنکه برادران رایت اختراعی که گمان می‌رفت ناممکن باشد را به جهان اثبات کردند، هنوز هم بدبینی در واشنگتن‌پست حاکم بود:

« چیزی به اسم پروازهای تجاری هرگز وجود نخواهد داشت. حمل‌ونقل به کشیدنِ بدنِ سنگین خود به آهستگی به روی زمین ادامه خواهد داد.»

عاقلانه است که به موفقیت‌های ناگهانی به دیده تردید بنگریم اما درواقعیت، پروازهای موتوری چیزی جز این بودند. درحقیقت شکست‌های برادران رایت در پرواز که اغلب گزارش می‌شد و علتِ اصلی ناباوری تا حد انکار مردم بود، به مخترعان کوشایی مثل برادران رایت کمک کرد تا درنهایت به طرحی برسند که کار کند. این ایده به ذهن متبادر می‌شود که چه اختراعاتی که امروز ناممکن به نظر می‌رسند به زودی محقق خواهند شد؟

منبع: راهنماتو

۰
نظرات بینندگان
اخبار مرتبط سایر رسانه ها
    تازه‌‌ترین عناوین
    پربازدید