جمجمه دختری از یونان باستان با تاج گل سرامیکی؛ این تاج گل نشان چیست؟
این جمجمه فسیلشده در میان مجموعهای برجسته از استخوانهای زنان و دخترانی است که در گورستان شمالی پاترا در دوره هلنیستی یافت شده است.
جمجمه یک دختر متعلق به یونان باستان با تاج گل سرامیکی کشف شد و در موزه پاتراس یونان نگهداری میشود.
به نقل از گریکریپورتر، قدمت جمجمه دختر کشف شده با تاج گلهای سرامیکی سالهای ۴۰۰ تا ۳۰۰ قبل از میلاد ذکر شده است. این جمجمه در حال حاضر در موزه باستانشناسی جدید پاتراس در یونان قرار دارد.
این جمجمه فسیلشده در میان مجموعهای برجسته از استخوانهای زنان و دخترانی است که در گورستان شمالی پاترا در دوره هلنیستی یافت شده است.
پاتراس در حال حاضر سومین شهر بزرگ یونان، پایتخت منطقهای یونان غربی در شمال پلوپونز است. این دوره از تاریخ مورد بررسی، دوره گسترش یونان است. قدمت این مجموعه تقریبا از زمان مرگ اسکندر مقدونی (۳۲۳ پیش از میلاد) تا ظهور آگوستوس در روم (۳۱ پیش از میلاد) است.
تمرکز بر بقایای این دختر، که قبل از بلوغ از دنیا رفته، به ما کمک میکند که در مورد تکامل بیولوژیکی و همینطور آداب و رسوم و مسائل اجتماعی در آن دوران حدسهایی بزنیم.
میتوان درباره آیینهای مربوط به ازدواج، مذهب، نقشهای جنسیتی، تمایلات جنسی و آداب معاشرت کودکان چیزهایی فهمید.
سرامیک در یونان و جهان باستان از عظمت زیادی برخوردار بود. قدمت مجسمههای سرامیکی کشف شده یونانی به ۲۵۰۰ سال میرسد. تاج گل سرامیکی این دختر نیز متعلق به این محدوده است.
به نظر می رسد که تاج گل تصویری هنرمندانه از گلهای مورد (Myrtus) است. تاج گل در دنیای یونان باستان میتواند معانی بسیاری را از پیروزی تا مرگ منتقل کند. گیاه مورد، گیاه یونانی مقدس الهه آفرودیت است. هرمس صندل های جادویی خود را از شاخههای مورد ساخت.
تاج گل برای مردم باستان از گل، برگ طبیعی زیتون، برگ لور و حتی طلا ساخته میشد. مورد معطر در دنیای یونان باستان هم با عشق و هم با مرگ همراه است. این میتواند نشان دهد که دختر جوان یک عروس کودک نبوده بلکه خیلی زود مرده است.
درخت مورد در اصل درختی بود که هیپولیتوس، قهرمان تراژیک یونان باستان، در حال پرواز از آتن، افسار ارابه را گرفت و توسط اسبهایش به سوی مرگ کشیده شد. شاید در اذهان عامه مردم، این تاج گل به اندازه عشق و ازدواج نشانه تراژدی باشد.
شاید تاج نشاندهنده این باشد که پیش از رسیدن به سن ازدواج درگذشته است. شاید هم نشاندهنده موقعیت والای اجتماعی یا بدل از آرزوهایی که فرصت برآورده شدن نیافتند.
نحوه دفن انسانها درباره کسانی که مراسم تشییع جنازه را سازماندهی میکنند بیشتر حرف دارد تا درباره کسی که درگذشته است. واضح است که کسی به این دختر اهمیت میداد و خداحافظی دلخراشی بوده است.
منبع: همشهری