وقتی جمعیت انسان‌های جهان فقط ۱۳۰۰ نفر بود

مطالعه‌ای تازه نشان داده است که گونه انسان حدود ۱ میلیون سال پیش تقریباً منقرض شده بود. محققان دریافته‌اند که انسان‌ها در یک دوره بیش از ۱۰۰ هزار ساله تقریباً با جمعیتی در حدود ۱۳۰۰ نفر به حیات خود ادامه داده بودند.

بررسی ژنوم بیش از ۳۰۰۰ فرد زنده از ۱۰ جامعه آفریقایی و ۴۰ جامعه غیرآفریقایی به دانشمندان نشان داد که جمعیت انسان‌ها در حدود یک میلیون سال قبل تقریباً به مدت ۱۱۷ هزار سال در حدود ۱۲۸۰ نفر بوده است. آن‌ها باور دارند که شرایط سخت و دشوار اقلیمی باعث شده بود بشریت در آستانه انقراض قرار بگیرد.

پروفسور «جورجیو مانزی»، متخصص انسان‌شناسی دانشگاه ساپینزای رم و محقق ارشد این مطالعه می‌گوید: «عددی که از مطالعه ما به‌دست آمده، مطابق با اعدادی است که امروزه برای گونه‌های در معرض انقراض درنظر گرفته می‌شود.»

بااین‌حال، مانزی و همکارانش می‌گویند همین فشار انقراضی بر گونه انسان، احتمالاً باعث ظهور گونه جدید Homo heidelbergensis یا «انسان هایدلبرگی» شده است.

برخی باور دارند که این گونه همان جد مشترک انسان امروزی با نئاندرتال‌ها و دنیسوواهاست. Homo Sapiens یا «انسان خردمند» احتمالاً حدود ۳۰۰ هزار سال پیش ظهور کرده است.

مانزی می‌گوید: «خوش‌شانس بودیم [که زنده ماندیم]، اما با توجه به زیست‌شناسی فرگشتی، می‌دانیم که ظهور گونه‌های جدید می‌تواند در جمعیت‌های کوچک و ایزوله رخ دهد.»

کاهش چشمگیر تعداد انسان‌ها ظاهراً هم‌زمان با تغییرات قابل‌توجه در اقلیم زمین رخ داده بود. این تغییرات اقلیمی یخبندان‌های طولانی، کاهش دمای سطح آب‌ها و خشکسالی احتمالی در آفریقا و اوراسیا را به‌همراه داشت.

پژوهشگران مدعی‌اند که در همین بازه زمانی تقریباً ۱۰۰ هزار ساله، شاهد فقدان نسبی فسیل گونه بشر نیز بوده‌ایم.

مانزی توضیح می‌دهد: «می‌دانیم که حدوداً بین ۹۰۰ تا ۶۰۰ هزار سال پیش، فسیل‌های موجود در آفریقا، اگر نگوییم تقریباً ناپدید، ولی بسیار کمیاب شدند، درحالی‌که قبل‌تر و بعدتر از این بازه زمانی شاهد فسیل‌های بسیار بیشتری هستیم.

همین مسئله درباره اوراسیا هم قابل بیان است؛ برای مثال، در اروپا در حدود ۸۰۰ هزار سال پیش گونه‌ای موسوم به انسان پیشگام (Homo antecessor) را داشتیم و بعد تا حدود ۲۰۰ هزار سال هیچ اثر دیگری دیده نمی‌شود.»

منبع: دیجیاتو