شاهکار مهندسی عصر حجر در اسکاتلند کشف شد
باستان‌شناسان مقبرۀ تازه کشف شدۀ دوران نوسنگی در اسکاتلند را یک «شاهکار مهندسی» توصیف کرده‌اند. چهارده اسکلت نیز در یکی از شش اتاقک این سایت پیدا شده است.
فرادید| اخیرا یک مقبرۀ 5000 ساله در منطقۀ اورکنی در شمال شرق اسکاتلند کشف شده است که باستان‌شناسان آن را اوج مهندسی دوران نوسنگی توصیف کرده‌اند.
به گزارش فرادید؛ جزایر اورکنی در 15 کیلومتری شمال سواحل اسکاتلند قرار دارند. این مجمع الجزایر خانه مهم‌ترین آثار و ویرانه‌های دوران نوسنگی در سراسر اروپای غربی است.
دکتر هوگو اندرسون وایمارک، متصدی ارشد پیش از تاریخ در موزه‌های ملی اسکاتلند هدایت این کاوش را به عهده داشته است.
اسکلت‌های کشف شده در یکی از اتاقک‌ها
این مکان تاکنون نادیده گرفته شده بود زیرا قبلا برای انجام یک پروژۀ ساختمانی که در مجاورت آن ساخته می‌شد تسطیح شده بود.
اولین بار در سال 1896، پسر یک کشاورز در این ویرانه‌ها حفاری نسبتا عمیقی انجام داده و آثاری از دیوارها، یک گوی سنگی و هشت اسکلت را یافته بود. این اکتشافات در یک روزنامه محلی توسط باستان‌شناسی به نام جیمز والز کورسیتر گزارش شده بودند.
در آن زمان این اثر به عنوان یک «سنگ‌چین دارای اتاقک‌ها» توصیف شد و فقط چند پاراگراف دربارۀ آن نوشته شد. دکتر اندرسون وایمارک به طور اتفاقی این گزارش‌ها را مشاهده کرد و همین الهام بخش او برای ردیابی سایت بود.
این مقبره بیش از 15 متر قطر دارد و دارای یک سازه سنگی است که از طریق گذرگاهی به طول هفت متر قابل دسترسی است. چهارده اسکلت از مردان، زنان و کودکان (که دو مورد از آنها ظاهرا یکدیگر را در آغوش گرفته‌اند) در داخل یکی از شش سلول یا اتاق کناری پیدا شده است.
فضای داخل مقبره
دکتر هوگو اندرسون وایمارک خاطرنشان کرد که این ساختار شامل سنگ‌هایی است که به تدریج روی هم گذاشته شده‌اند تا محفظه‌های سلولی ایجاد کنند که همزمان با بالا آمدن باریک می‌شوند. او می‌گوید: «آنها واقعاً شاهکارهای مهندسی هستند. این مقبره در زمان ساخت اولیه، یک اثر بی‌نظیر در چشم‌انداز اطراف خودش بوده و سنگ‌کاری داخل آن بسیار چشمگیر است».
پروفسور ویکی کامینگز افزود: «یافتن این بقایای انسانی، حتی در مقبره‌های محفظه‌ای بسیار نادر است؛ این بقایا بینش‌های جدیدی را در مورد تمام جنبه‌های زندگی این مردم ممکن می‌سازند».
ورودی مقبره احتمالا با یک تخته سنگ مسدود شده بوده که به آنها اجازه می‌داده تا به داخل بروند؛ شاید برای فعالیت‌ها و مراسم مختلفی که در اتاقک اصلی انجام می‌شدند.
یک طرح کوچک نیز (شامل سه خط و چند خراش در پشت یکی از سنگ‌ها) هنوز در این مقبره باقی مانده است.
از طریق تجزیه و تحلیل DNA و سایر تحقیقات، می‌توان تعیین کرد که آیا افراد دفن شده در اینجا همگی با هم دارای ارتباط خانوادگی و قومی هستند یا خیر و پیوند آنها با سایر مقبره‌های اورکنی (که برخی از آنها ممکن است در طول صدها سال مورد استفاده قرار گرفته باشند) نیز مشخص خواهد شد.
