۱۰ واقعیت تاریک و تلخ در مورد جنگ کره که در کتاب های تاریخ به شما گفته نمی شود

جنگ کره (از ژوئن ۱۹۵۰ تا ژوئیه ۱۹۵۳) یکی از کمتر شناخته شده ترین جنگ های تاریخ از نظر اطلاع عامه مردم در مورد آن است، جنگی که تنها چند سال پس از پایان جنگ جهانی دوم آغاز شد و علیرغم اینکه از لحاظ مقیاس و مشارکت قدرت های جهانی به پای جنگ جهانی دوم نمی رسید اما به شکل قابل توجهی مسیر جنگ را تغییر داد و عواقب آن هنوز هم در دنیای سیاست و ژئوپلتیک امروزی دیده می شود، جنگی که زندگی میلیون ها انسان را در شبه جزیره کره برای همیشه تغییر داد. اما چقدر از جنگ کره می دانید؟

بیشتر مردم اطلاعات کلی و اندکی در مورد این منازعه دارند، اما بی دلیل نیست که از جنگ کره با عنوان “جنگ فراموش شده” یاد می شود. یک دلیل این است که جنگ کره یکی از کم بحث ترین جنگ ها در تاریخ ایالات متحده است و فاصله کم آن با جنگ جهانی دوم و جنگ ویتنام نیز بر این گمنامی افزود. با این حال، جنگ کره سه سال به طول انجامید و منجر به مرگ بیش از ۳۴,۰۰۰ سرباز آمریکایی و میلیون ها کره ای شد.

این جنگ کاملا تحت الشعاع جنگ جهانی دوم و جنگ ویتنام قرار گرفت و رازهای تاریک زیادی پیرامون این جنگ وجود دارد که بیشتر مردم از آن ها بی اطلاعند.

در ادامه این مطلب قصد داریم شما را با ۱۰ واقعیت تاریک و ناخوشایند در مورد جنگ کره آشنا کنیم که قطعاً در کتاب های تاریخ به آن ها اشاره ای نشده است.

۱۰- ۲۰ درصد از جمعیت کره شمالی در جریان جنگ کشته شدند

در اوایل دهه ۱۹۵۰، ایالات متحده ۶۳۵،۰۰۰ تن بمب و ۳۲،۵۵۷ تن ناپالم روی کره شمالی ریخت. این یک حمله شدید و همه جانبه محسوب می شد که کره شمالی را به خرابه ای بدون هیچ صنعت یا شهری پابرجا تبدیل می کرد. در واقع، هدف این بود که کره شمالی به بیابانی تبدیل شود که امکان زندگی نداشته باشد.

کمپین بمباران شدید کره شمالی به دستور هری ترومن، رئیس جمهور وقت ایالات متحده و توسط ژنرال کورتیس لو می انجام شد. به گفته لو می، بمباران کره شمالی در طول جنگ کره ها به حدی شدید بودند که ۲۰ درصد از جمعیت کره شمالی در اثر این بمباران ها یا عوارض ناشی از آن جانشان را از دست دادند.

این بمب ها صدها هزار خانه را ویران کردند و میلیون ها غیرنظامی را کشتند. برنامه این بود که خاک کره شمالی به طوری ویران شود که هیچ شانسی برای بازسازی خود، راه اندازی صنایع یا پرورش مزارع نداشته باشند و آمریکا تقریباً در این هدف موفق شد.

علاوه بر تخریب فیزیکی، بمباران های ایالات متحده، خسارات روانی بسیاری نیز به بار آورد که نسل های زیادی را در کره شمالی درگیر خود کرد. امروزه، دولت کره شمالی هنوز هم با یادآوری ویرانی های جنگ کره و بمباران ها و حملات ایالات متحده، ترس را در مردم خود نهادینه می کند.

این رویکرد به دولت کره شمالی اجازه داده است که پس از هفت دهه حکومتی توتالیتر در این کشور داشته و خاندان کیم از زمان تاسیس کره شمالی همچنان در قدرت مانده و حاکمیت مطلقی بر مردم داشته باشند.

۹- ایالات متحده نزدیک بود از سلاح هسته ای علیه چین و کره شمالی استفاده کند

در آغاز جنگ کره، ژنرال داگلاس مک آرتور به عنوان فرمانده نیروهای تحت نظارت سازمان ملل متحد انتخاب شد. او ژنرال بسیار مشهور و موفقی بود که در جنگ جهانی دوم با بالاترین دستاوردها و افتخارات ممکن خدمت کرده بود. او به خاطر تاکتیک های تهاجمی و تمایلش به استفاده از هر ابزاری برای پیروزی شناخته می شد.

در سپتامبر ۱۹۵۰، مک آرتور حمله ای جسورانه را آغاز کرد که ارتش کره شمالی را از خط سی و هشتم به عقب راند. با پیشروی نیروهای سازمان ملل، مک آرتور شروع به بررسی استفاده از بمب اتمی برای پایان دادن به جنگ و جلوگیری از مشارکت بیشتر چین در این جنگ کرد.

نقشه او استفاده از بمب های اتمی برای حمله به سرزمین چین و کره شمالی و منصرف کردن کشورهای کمونیستی از مشارکت در این جنگ بود. این اتفاق تاریخ را به طور کامل تغییر می داد و باعث می شد که چین دیگر این قدرت اقتصادی، سیاسی و نظامی کنونی نباشد. با این حال، رئیس جمهور ترومن که یک بار تجربه ناخوشایند استفاده از بمب اتم را داشت، با ایده مک آرتور مخالفت کرد.

او معتقد بود که استفاده از سلاح های اتمی رویه خطرناکی را ایجاد خواهد کرد و تمایلی به ریسک یک جنگ تمام عیار با چین را نداشت. در نتیجه ترومن در آوریل ۱۹۵۱ مک آرتور را از فرماندهی نیروهای نظامی خود برکنار کرد. در حالی که اقدامات مک آرتور در طول جنگ کره بحث برانگیز بود، تاکتیک های تهاجمی او کمک کرد تا جریان جنگ به نفع نیروهای سازمان ملل تغییر کند.

۸- بمباران تنها زمانی متوقف شد که دیگر چیزی برای ویران کردن وجود نداشت

یکی از هولناک ترین جنبه های جنگ کره استفاده گسترده از بمباران های هوایی بود. تمام روستاها ویران شدند و اغلب غیرنظامیان اغلب کشته می شدند. و بمباران تا زمانی که چیزی برای تخریب باقی نمانده بود ادامه یافت.

نکته قابل توجه این است که تقریباً تمام ساختمان های کره شمالی تخریب شدند. از آن زمان، این کشور برای بازسازی شهرهای خود با مشکل مواجه بوده است. روند بازسازی ساختمان ها در کره شمالی به دلیل کمبود منابع و تحریم های بین المللی کند و دشوار بوده است.

۷- کره جنوبی تمام مظنونین به کمونیست بودن را اعدام کرد

در طول جنگ، کره جنوبی همه کمونیست های مظنون را کشت. این قتل عام پس از آن رخ داد که گروهی از سربازان کره شمالی از خط ۳۸ که خط میان دو کشور بود گذشته و به کره جنوبی حمله کردند. کمونیست ها با ورود آمریکا به جنگ عقب نشینی کردند اما ضربه روحی ناشی از حمله کمونیست ها به بخش جنوبی شبه جزیره کره همچنان باقی ماند. در طول دوره کوتاهی که کمونیست های کره شمالی، کنترل بخشی از کره جنوبی را در اختیار داشتند، بسیاری از مردم با دولت کمونیستی همکاری کردند و طرفداران کمونیست بودند.

در پاسخ، دولت کره جنوبی یک گروه شبه نظامی متشکل از افراط گرایان راست گرا تشکیل داد که هر چقدر که می توانستند از کمونیست ها کشتند. این گروه یک سری اعدام های دسته جمعی انجام داد و حدود ۱۰۰ هزار نفر را در کره جنوبی به ظن حمایت از کره شمالی کمونیست اعدام کردند.

بیشتر قربانیان غیرنظامیان بی گناهی بودند که هیچ ارتباطی با رژیم کره شمالی نداشتند اما احتمالاً هنگام حمله نیروهای کره شمالی به کره جنوبی، از سربازان بخش شمالی حمایت کرده بودند. این قتل عام نقطه عطفی در جنگ کره بود و یکی از وحشیانه ترین وقایع تاریخ معاصر به شمار می آید. در ضمن، آمریکا نیز در برخی قتل عام ها علیه غیرنظامیان کره شمالی دست داشت.

۶- سئول برای چند ماه یک شهر کمونیست بود

سئول زمانی که توسط کره شمالی تصرف شد، یک شهر کمونیستی بود. این شهر تا زمانی که آمریکا شروع به بمباران نیروهای کره شمالی کرد، تحت کنترل کمونیست ها باقی ماند. پس از یک ضد حمله موفق توسط نیروهای سازمان ملل متحد، این شهر تنها چند ماه بعد از تصرف توسط کمونیست ها، دوباره توسط نیروهای طرفدار غرب تسخیر شد. اما این موضوع تاثیر فراموش ناشدنی بر ساکنان سئول گذاشن. اگر کمک آمریکا نبود، کل شبه جزیره کره تحت کنترل کمونیست ها قرار می گرفت و حتی سئول نیز به راحتی تحت کنترل پیونگ یانگ در می آمد.

۵- جنگ کره هنوز به پایان نرسیده است

بسیاری از مردم فکر می کنند که جنگ کره در سال ۱۹۵۳ با امضای توافقنامه آتش بس پایان یافت. با این حال، جنگ از نظر فنی تمام نشده است. جنگ کره به بن بست رسید و برنده مشخصی نداشت. آتش بس تنها پایانی بر درگیری ها بود و معاهده صلحی هرگز امضا نشد. در نتیجه کره شمالی و جنوبی هنوز از نظر فنی در جنگ هستند. و نیروهای آمریکایی هنوز هم به عنوان یک عامل بازدارنده در برابر تجاوزات بیشتر از سوی کره شمالی در کره جنوبی مستقر هستند.

در حالی که بعید به نظر می رسد که درگیری نظامی همه جانبه ای بین دو کشور از سر گرفته شود، وضعیت در شبه جزیره کره همچنان متشنج است و هر حادثه کوچکی می تواند باعث بروز خشونت های جدید شود. تا زمانی که معاهده صلح امضا نشده است، جنگ کره همچنان بخشی از جهان ما خواهد بود.

۴- سرمازدگی بزرگ ترین دشمن سربازان آمریکایی مشارکت کننده در جنگ کره بود

برای سربازان جنگ کره، سرمازدگی یک تهدید بسیار واقعی بود. دمای هوا در کره در طول زمستان می تواند بسیار پایین تر از یخ زدگی باشد – و سربازان اغلب برای مقابله با هوای سرد، تجهیزات مناسبی در اختیار نداشتند. ترکیب دمای به شدت سرد و لباس نامناسب منجر به موارد متعددی از سرمازدگی شد، به ویژه در میان کسانی که زخمی شده بودند یا مجبور بودند مدت های طولانی را در فضای باز بگذرانند.

در برخی موارد، سربازان به دلیل سرمازدگی باید از خط مقدم خارج می شدند. در برخی موارد دیگر، قطع عضو تنها راه نجات جان آن ها بود و در نهایت، ۳۰ هزار نفر زخمی یا کاملاً معلول شدند. بسیاری از سربازان به دلیل سرمای شدید در شبه جزیره کره انگشتان دست، پا یا حتی هر دو دست و پای خود را از دست دادند.

۳- کشورهایی از همه قاره ها در جنگ کره مشارکت داشتند

جنگ کره به سرعت به یک جنگ جهانی تمام عیار با حضور چین، ایالات متحده و چندین کشور دیگر از تمام قاره ها از جمله استرالیا، بلژیک، کانادا، کلمبیا، اتیوپی، فرانسه، یونان، ژاپن، نیوزیلند، نروژ، فیلیپین، آفریقای جنوبی، تایلند، ترکیه و انگلستان تبدیل شد. اما این درگیری بسیار خونین بود و تمام این حمایت های بین المللی نیز مانع از پیشروی کمونیست ها نشد. سازمان ملل متحد حدود ۴۰ هزار سرباز خود را در طول جنگ از دست داد، غیر از میلیون ها سرباز و شهروند کره شمالی که در جریان سه سال جنگ جانشان را از دست دادند.

۲- جنگ کره باعث تقویت قدرت کیم ایل سونگ شد

کیم ایل سونگ، پدربزرگ کیم جونگ اون و بنیانگذار کره شمالی بود. او از پروپاگاندا برای ترسیم تصویر یک رهبر قهرمان از خود که از کشور در برابر تجاوز آمریکا و متحدانش دفاع می کرد، استفاده کرد. او در نهایت به خاطر خشم و نفرتی که جنگ کره در میان مردم کره شمالی ایجاد کرده بود، به عنوان پدر بنیانگذار کره شمالی انتخاب شد و رفته رفته تمام قدرت را در کشور در دست گرفت و به فرزندان خود منتقل کرد.

هر کسی در کره شمالی دستکم یکی از عزیزانش را به خاطر جنگ کره از دست داده بود. آن ها خانه ها و شیوه زندگی خود را به خاطر جنگ کره قربانی دیدند و این موضوع به یک رهبر کاریزماتیک مانند کیم ایل سونگ کمک کرد تا سلسله موروثی خود را بنیان نهد که هنوز هم پابرجاست. علاوه بر این، جنگ کره به کیم ایل سونگ بهانه ای داد تا مخالفانش را تصفیه کرده و کنترلش را بر کشور تثبیت کند.

۱- جنگ کره یک جنگ نیابتی بین ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی بود

این جنگ علاوه بر اینکه یک جنگ بین کره جنوبی و کره شمالی بود، یک جنگ نیابتی بین ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی نیز بود. و این درگیری کوتاه آغاز جنگ سرد چند دهه ای بود که تا سال ۱۹۹۱ ادامه داشت. ایالات متحده از کره جنوبی حمایت می کرد، در حالی که اتحاد جماهیر شوروی از کره شمالی حمایت می کرد.

هر دو قدرت در جنگ حضور داشتند – اگر چه اتحاد جماهیر شوروی نقشی عمدتاً لجستیکی داشت و سلاح و تجهیزات نظامی را برای ممانعت از به ثمر رسیدن تلاش های نظامی ایالات متحده در اختیار کره شمالی قرار می داد. برای اتحاد جماهیر شوروی، هدف از این جنگ سرگرم کردن ایالات متحده در جنگ های اینچنینی بود تا از یک منازعه نظامی دیگر در اروپا که می توانست مستقیماً شوروی را تهدید کند، رخ ندهد.

منبع: روزیاتو