شکست سهمگین ارتش هیتلر توسط سگ های ضد تانک شوروی

این سگ‌های ضد تانک در پیروزی شوروی بر آلمان‌ها در جنگ جهانی دوم نقش داشتند.

سگ های ضد تانک برای اولین بار در سال ۱۹۳۰ برای انجام ماموریت در ارتش سرخ شوروی آموزش دیدند. بیش از ۱۶ سال، آنها برای اهداف مختلف مورد استفاده قرار گرفتند. مهمترین آن در جنگ اتحاد جماهیر شوروی با آلمان در کشورشان از سال ۱۹۴۱ تا ۱۹۴۳ بود.

این سگ ها ابتدا به عنوان سگ های نجات آموزش داده شدند اما در نهایت برای اهداف جنگی مورد استفاده قرار گرفتند. آنها بمب ها را در مقابل تانک های آلمانی قرار دادند.

با طولانی شدن جنگ، این سگ ها سپس به عنوان "سگ های انتحاری" مورد استفاده قرار گرفتند. آنها پس از شکست تاکتیک‌های منفجر کردن از راه دور، بمب‌ها را بر پشت خود بسته بودند.

سگ ها به عنوان یک موفقیت و یک شکست دیده می شدند. این موفقیت از این جهت بود که توانست به از بین بردن برخی از تانک های آلمانی ارتش هیتلر کمک کنند و در برخی نبردها تأثیر بگذارند. با این حال، از جهتی دیگر، این یک شکست نیز بود؛ زیرا بسیاری از سگ ها ناکارآمد بودند و حتی سربازان شوروی را کشتند.

 آغاز آموزش سگ ها

در سال ۱۹۲۴، اتحاد جماهیر شوروی استفاده ارتش از سگ برای اهداف نظامی را تصویب کرد. هیچ دستورالعمل خاصی در مورد نحوه استفاده از آنها وجود نداشت. اما توافق بر این بود که آنها بیشتر برای اقدامات بشردوستانه و نجات آموزش ببینند. این شامل ارائه کمک های اولیه، حمل و نقل مواد غذایی، ردیابی مواضع و تسلیحات دشمن، و کمک به سربازان در انجام وظایف بود.

این فلسفه در دهه ۱۹۳۰ تغییر کرد و به آن‌ها یاد دادند که چگونه بمب بگذارند و حتی از خود به عنوان مین استفاده کنند. به این سگ ها آموزش داده شد که چگونه از زیر تانک ها بالا بروند و بمب ها یا نارنجک ها را قرار دهند.

در طول تمرین، غذا در زیر تانک قرار می‌گرفت تا آنها را فریب دهد و زیر تانک بروند. به عنوان یک تاکتیک آموزشی، شوروی این سگ ها را برای روزها گرسنگی می داد.

در سال ۱۹۳۹، جنگ به اتحاد جماهیر شوروی نزدیک شد. سگ های ضد تانک رسما به ارتش سرخ این کشور پیوستند.

شوروی وارد جنگ جهانی دوم شد

طوفان «بلیتزکریگ» اروپا را در برگرفت. این اصطلاحی بود که برای توصیف تسلط سریع آلمان و حرکت سریع نیروهای نازی به سمت شرق به لهستان استفاده می شد.

با شروع جنگ جهانی دوم و حمله آلمان به لهستان، ابتدا از سگ های ضد تانک استفاده نشد زیرا ارتش لهستان ظرفیت بیش از ۴۵۰۰۰۰ سرباز روسی و چیزی بیش از ۵۰۰۰ تانک را نداشت.

 آلمان و اتحاد جماهیر شوروی به سرعت خاک لهستان را تصرف کردند و بر اساس یک پیمان مشترک، کنترل لهستان را در اختیار گرفتند.

با این حال، در ژوئن ۱۹۴۱، هیتلر فرصتی برای ادامه توسعه طلبی خود و تسلط بر تمام اروپا دید. او احساس می کرد که ارتشی قوی تری از استالین دارد. بنابراین، آنها تصمیم گرفتند به شرق لهستان و متعاقباً به اتحاد جماهیر شوروی حمله کنند.

در اوایل این درگیری، شوروی غافلگیر شد و عقب رانده شد. این آنها را برای نجات کشورشان در وضعیتی ناامید کننده قرار داد.

استفاده از سگ های ضد تانک

 استفاده از سگ‌های ضد تانک برای شکست نازی‌هایی که در ۱۰ مایلی مسکو، پایتخت شوروی، در حرکت بودند، آغاز شد.

 آلمانی ها همچنین در آستانه تصرف استالینگراد بودند و چون این شهر یک مرکز بزرگ صنعتی و حمل و نقل بود، یک پیروزی بزرگ برای شان به حساب می امد.

اما با متوقف شدن پیشروی آلمان، جنگ تغییر کرد. در طول درگیری ها، ارتش شوروی از سگ های ضد حمله برای منفجر کردن توپخانه و تانک های آلمانی استفاده می کرد.

این سگ ها بمب های منفجر شده را از سربازان می گیرند. آنها سپس خود را در مقابل تانک ها قرار می دادند و باعث انفجار می شدند.

در حالی که این ماجرا ممکن است فعالان حیوانات را وحشتزده کند، وضعیت ناامیدکننده ای که شوروی در آن قرار داشت، سبب شد تا از هر وسیله ای که لازم است برای مهار نازی ها استفاده کنند چرا که آینده کشور در خطر بود

 در اوایل، ماموریت ها با سگ های ضد تانک عمدتا شکست می خوردند. سگ ها برای بوییدن گازوئیل که بوی تانک های شوروی بود، آموزش دیده بودند و تانک های آلمانی از بنزین استفاده می کردند.

اما سگ ها ، بمب ها را در مقابل تانک های اشتباه قرار دادند و سربازان شوروی را کشتند. تنها چهار سگ از ۳۰ سگ اول مورد استفاده با موفقیت تانک ها و توپخانه دشمن را منفجر کردند و همچنین شش تانک شوروی را منفجر کردند.

مسئله دیگر این بود که ارتش سرخ پوشش هوایی کافی برای کمک به سگ ها در هنگام عبور از میدان جنگ را نداشت. این امر آنها را به اهداف آسانی برای دشمن، به ویژه از طریق هوا تبدیل کرد.

با این حال، پس از اولین رگبار شکست‌ها، موفقیت به دنبال آن بود زیرا سگ‌ها به درستی در حال حرکت رو به جلو تربیت شدند. آنها حتی تبدیل به "سگ های انتحاری" شدند.

در ژوئیه ۱۹۴۲، آنها به شوروی کمک کردند تا در نبرد تاگانوف در نزدیکی دریای آزوف پیروز شوند. در یک نبرد، ۵۶ سگ حمله کردند و به چندین تانک آلمانی حمله کردند.

به گفته کارشناسان، ۱۶ سگ می توانند ۱۲ تانک آلمانی را نابود کنند. این سگ ها همچنین سنگرها، تجهیزات توپخانه و سربازان دشمن را منفجر می کردند.

در سال ۱۹۴۱، بیش از ۱۰۰۰ سگ انتحاری برای جنگ مستقر شدند. این سگ های ضد تانک نقش مهمی در کمک به شوروی برای پیروزی در نبرد لنینگراد داشتند، جایی که آنها تانک ها، پناهگاه ها و انبار مهمات را نابود کردند.

ارتش سرخ توانست از پیشروی آلمانی ها جلوگیری کند و زمستان های سرد و سخت شروع به آسیب رساندن به دشمن کرد. شوروی از آب و هوا به نفع خود استفاده کردند. در نهایت آلمانی ها چاره ای جز عقب نشینی نداشتند و این سبب پایانی برای آلمان هیتلری شد.

تا سال ۱۹۴۳، شوروی تدارکات و سلاح های ضدتانک فراوانی دریافت کرده بود و آلمانی ها را عقب می راند. سگ های ضد تانک دیگر مورد نیاز نبودند و پس از آن، هرگز مورد استفاده قرار نگرفتند. به گفته شوروی، سگ های ضد تانک، ۳۰۴ تانک دشمن را منهدم کردند.

منبع: پارسینه