جزئیاتی از گور زن جنگجو
باستانشناسان هنگام کاوش در یک قلعه واقع در اسپانیا با یک کشف غیرمنتظره مواجه شدند و بقایای زنی را کشف کردند که با بیش از ۲۰ راهب قرون وسطایی دفن شده بود. حالا نتایج یک تحقیق جدید مشخص کرده است که این زن احتمالا جنگجویی بوده است که جانش را در نبرد از دست داده است.
نتایج یک تحقیق جدید نشان میدهد یک زن قرون وسطایی که به همراه ۲۳ راهب اسپانیایی دفن شده بود، احتمالا جنگجو بوده است.
باستانشناسان هنگام کاوش در یک قلعه واقع در اسپانیا با یک کشف غیرمنتظره مواجه شدند و بقایای زنی را کشف کردند که با بیش از ۲۰ راهب قرون وسطایی دفن شده بود. حالا نتایج یک تحقیق جدید مشخص کرده است که این زن احتمالا جنگجویی بوده است که جانش را در نبرد از دست داده است.
«لایوساینس» به نقل از محققان نوشت، این زن جنگجو در زمان مرگ حدودا ۴۰ساله بوده است. قد او تقریبا ۱۵۰ سانتیمتر بوده، جثه متوسطی داشته و در استفاده از شمشیر مهارت داشته است.
باستانشناسان بقایای این افراد را هنگام کاوش در گورستانی واقع در محوطه قلعه «Zorita de los Canes» واقع در شهر «گوادالاخارا» کشف کردند. قدمت این گورها به فاصله قرن دوازدهم تا پانزدهم میلادی باز میگردد که همزمان با دورهای است که «شبهجزیره ایبریا» شاهد کشمکشهای پیچیده مذهبی و سیاسی بین گروههای مسیحی و اسلامی بود.
بر اساس مقالهای که در چهاردهم «مه» در مجله «ساینتیفیک ریپورتز» منتشر شد، در بسیاری از اسکلتهای کشفشده آثاری از جراحات شدید و در مواردی حتی مرگبار دیده شده است که از جمله آنها به تعداد قابلتوجهی از جراحات ناشی از ضربات تیز تیغه و ضربات ناشی از اصابت شیئی با لبه ضخیم در جمجمه و ناحیه لگن میتوان اشاره کرد که احتمالا در جریان نبرد به وجود آمدهاند.
بر اساس بررسی بقایای این زن به نظر میرسد که او نیز همچون راهبان در جنگ جانش را از دست داده است، چراکه هیچ نشانهای از رشد مجدد استخوانهایش در اطراف جراحاتش دیده نمیشود. این راهبان جنگجو، به «محفل کالاتراوا» تعلق داشتند که در سال ۱۱۵۸ میلادی در اسپانیا تاسیس شد. این محفل نیز همچون «شوالیههای معبد» وظیفه حفاظت از «Calatrava la Vieja»، شهری در امتداد مرز مورد مناقشه بین سرزمین های مسیحی و مسلمان را بر عهده داشت.
محققان با تجزیه و تحلیل ایزوتوپهای مختلف یا بقایای نیتروژن موجود در استخوانهای کشفشده در قلعه به این نتیجه رسیدند که رژیم غذایی راهبان سرشار از طیور و ماهیهای دریایی بود که توسط محبوب طبقه ممتاز شبهجزیره «ایبریا» و قابل ترجیح داده میشد و در دسترس بود.
محققان در مقاله مذکور نوشتند که مصرف زیاد ماهی نشان میدهد که راهبان محدودیتهای مذهبی را برای استفاده از گوشت رعایت کردهاند.
تحقیقات همچنین نشان داد که زن دفنشده در مقایسه با مردان، پروتئین بسیار کمتری مصرف کرده بود که میتوان نتیجه گرفت این زن احتمالا به طبقه اجتماعی پایینتری نسبت به راهبان تعلق داشته است.
بر اساس یکی از فرضیههای مطرحشده، این زن خدمتکار قلعه بوده است که در هنگام نبرد، مبارزه کرده است و در این راه جانش از دست داده است. البته در استخوانهای او اثری از ساییدگیهای معمول مربوط به خدمتکاران دیده نمیشود.
به گفته محققان، برای تشخیص میزان همعصر بودن زن و راهبان باید تحقیقات بیشتری انجام شود.
منبع: ایسنا