(تصاویر) 8 واقعیت تکان دهنده در مورد آنفولانزای اسپانیایی؛ مرگبارترین بیماری مسری تاریخ!

آنفولانزا نوعی ویروس است که به طور خاص سیستم تنفسی بدن ما را هدف قرار می دهد. این ویروس معمولاً ریه ها، گلو یا مجاری بینی شما را آلوده می کند. به دلیل مناطقی که آن را آلوده می کند، معمولاً زمانی که فرد مبتلا به آنفولانزا عطسه، سرفه یا صحبت می کند، به آسانی پخش می شود.

همچنین اگر سطحی را لمس کنید که اخیراً با ویروس در تماس بوده و سپس چشم، بینی یا دهان خود را لمس کنید، ممکن است آلوده شوید. به عنوان مثال، اگر شخصی روی یک نرده عطسه کند و قبل از خاراندن چشم خود آن را لمس کنید، احتمالاً ممکن است به ویروس مبتلا شوید. در ادامه این مطلب با آنفولانزای اسپانیایی همراه باشید.

آنفولانزای اسپانیایی

در حالی که امروزه اکثر مردم بدون هیچ آسیب جدی یا خطر مرگ از آنفولانزا بهبود می یابند، اما در گذشته همیشه اینطور نیست. بیایید نگاهی به یکی از این گونه های کشنده تر، آنفولانزای اسپانیایی بیندازیم. آنفولانزای اسپانیایی مرگبارترین بیماری همه گیر جهان بود که تا به حال دنیا به خود دیده است!

باید اشاره کرد که بدترین آنفولانزای ثبت شده، آنفولانزای اسپانیایی است که از سال 1918 تا 1919 جهان را درنوردید. آمار رسمی تلفات جهانی آنفولانزای اسپانیایی چیزی بین 20 تا 50 میلیون نفر بود، اگرچه این احتمالاً یک محاسبه نادرست شدید است. گمان می رود که اعداد واقعی حدود 100 میلیون باشد. اگر اعداد را باور کنیم، بیش از 3 درصد از جمعیت جهان بر اثر آنفولانزای اسپانیایی جان خود را از دست داده اند!

آنفولانزای اسپانیایی در ماه‌های اولیه سال 1918، در آخرین سال جنگ جهانی اول شیوع یافت. در سال 1918 اکثر کشورهای جهان رسانه ها را سانسور می کردند تا از هرگونه خبر ناخواسته ای که بر روحیه سربازانشان تأثیر بگذارد جلوگیری کنند.

به این ترتیب، این کشورها تصمیم گرفتند هر گونه اطلاعات مربوط به نوع جدید آنفولانزا را سانسور کنند تا سربازان خود را بر جنگ متمرکز کنند. با این حال، اسپانیا در جنگ بی طرف بود، بنابراین رسانه های آنها آزاد بودند تا هر آنچه را که می خواهند گزارش دهند.

مردم به این باور رسیدند که آنفولانزا از اسپانیا آمده است زیرا آنها تنها قدرت اروپایی بودند که در مورد آن گزارش می دادند. طنز اینجاست که رسانه های اسپانیایی آن را آنفولانزای فرانسوی نامیدند!

آنفولانزای اسپانیایی موج های متعددی از شیوع داشت

موج اول آنفولانزا در ماه های اولیه سال 1918 در سراسر جهان گسترش یافت و شکل نسبتاً خفیفی داشت. اکثر افرادی که به آنفولانزای اسپانیایی مبتلا شده بودند علائم بسیار معمولی آنفولانزا را گزارش کردند و در عرض چند روز بهبود یافتند.

این همه مرگ و میر نیز زیاد نبود. موج دوم در اواخر همان سال و با آغاز پاییز در نیمکره شمالی آغاز شد. گفته می شود که این موج دوم بسیار کشنده تر بوده است، احتمالاً به دلیل جهش در ویروس. همچنین اعتقاد بر این است که این موج دوم به دلیل افزایش تحرکات نیروها در مراحل پایانی جنگ جهانی اول به نقاط بیشتری از جهان گسترش یافت.

موج سوم در ژانویه 1919 در استرالیا آغاز شد، و اگرچه در نظر گرفته می شود که به اندازه موج دوم مرگبار بوده است، اما تا آنجا که جنگ قبلاً پایان یافته بود گسترش پیدا نکرد. تعداد سربازان آمریکایی که در اثر آنفولانزای اسپانیایی جان خود را از دست دادند خیلی بیشتر از کشته شدگان نبرد بود.

هنگامی که موج دوم آنفولانزای اسپانیایی آمریکا را درنوردید، به شدت و سریع به آن حمله کرد. تقریباً در همان زمان اتفاق افتاد که بزرگترین گروه از سربازان ایالات متحده، حدود 1 میلیون مرد، به خطوط مقدم رفتند. تخمین زده می شود که حدود 26000 مرد در طول این حمله کشته شدند که بزرگترین تلفات سربازان آمریکایی در طول کل جنگ است. به این ترتیب آنفولانزای اسپانیایی، نزدیک به دو برابر این میزان را کشته است.

حدود 15000 سرباز در حالی که در فرانسه مستقر بودند بر اثر آنفولانزا جان خود را از دست دادند و 30000 سرباز دیگر در خاک ایالات متحده بر اثر آنفولانزا کشته شدند.

هیچ کس ایده ای برای مبارزه با آن نداشت

متخصصان برجسته پزشکی جهان هنگام مبارزه با آنفولانزای اسپانیایی کاملاً بی اطلاع بودند. بدون هیچ درمان شناخته شده ای در دسترس، پزشکان به هر چیزی که فکر می کردند کمک می کند یا حداقل علائم را کاهش می دهد روی آوردند.

یکی از موارد مشکوک به درمان، آسپرین بود، دارویی نسبتاً جدید در آن زمان. پزشکان در ایالات متحده توصیه کردند که بیماران به اندازه 30 گرم آسپرین در روز مصرف کنند، توصیه ای که کشنده بود.

در آن زمان ناشناخته بود که آسپرین در واقع در دوزهای بالا بسیار سمی است، چیزی که به نظر می رسد این است که آسپرین تعداد مرگ و میر را در موج دوم ویروس افزایش داده است. آسپرین البته هنوز هم امروزه استفاده می شود، اگرچه هرگز در دوزهای بیش از 4 گرم در روز استفاده نمی شود.

آنفولانزای اسپانیایی افراد در هر سنی را تحت تاثیر قرار داد

اشکال رایج آنفولانزا معمولا کشنده نیستند. آنهایی که بیشتر تحت تأثیر قرار می گیرند معمولاً کودکان خردسال، زنان باردار و افراد کهنسال بودند. اما بسیاری از جان باختگان این ویروس، مردان و زنان جوانی بودند که هیچ نشانه ای از شرایط قبلی که می تواند موضوع را پیچیده کند، نشان نداده بودند. در حالی که این بسیار غیرعادی بود.

فاصله گذاری اجتماعی به جلوگیری از مرگ و میر بیشتر کمک کرد

بسیاری از شهرها در سراسر ایالات متحده چندین تاکتیک مختلف را برای جلوگیری از شیوع آنفولانزای اسپانیایی با درجات مختلف موفقیت امتحان کردند. برخی از شهرها سریعتر از سایرین واکنش نشان دادند و تجمعات دسته جمعی را از همان ابتدا ممنوع کردند. برخی دیگر چندان محتاط نبودند و تا چند هفته پس از اولین مورد خود منتظر ماندند تا این کار را انجام دهند.

مشخص شد کسانی که در اولین شروع ویروس محدودیت های شدیدی را اعمال کردند، 50 درصد کمتر از سایرین که طول کشید، مرگ و میر داشتند. همچنین مشخص شد کسانی که محدودیت‌ها را خیلی زود برداشته‌اند باعث بازگشت دسته جمعی ویروس شده‌اند، در حالی که کسانی که محدودیت‌های خود را برای مدت طولانی‌تری حفظ کرده‌اند، شاهد مرگ ویروس بوده‌اند.

بسیاری از گونه های مدرن آنفولانزا از نوادگان آنفولانزای اسپانیایی هستند

به راحتی می توان حدس زد که آنفولانزای اسپانیایی به دلیل تخریبی که بر جهان وارد کرد، نوعی از ویروس فوق العاده نادر است. دانشمندان موفق به مطالعه ژنتیک ویروس از نمونه‌های گرفته شده از بدن افراد آلوده شده‌اند که برای دهه‌ها در یخ‌های دائمی آلاسکا منجمد شده بودند.

کشف شد که آنفولانزای اسپانیایی فقط یک نوع دیگر از H1N1 است، رایج ترین شکل آنفولانزا که امروزه یافت می شود.

با افزایش جمعیت جهان، خطر یک بیماری همه گیر نیز افزایش می یابد

وقتی میزان مرگ و میر بر اثر آنفولانزای اسپانیایی را با افزایش جمعیت جهان امروز ترکیب کنید، شروع به دیدن مشکلات خواهید شد. در اصل این گونه است که یک سویه کشنده از یک ویروس معمولی توانست در طی دو سال حدود 100 میلیون نفر را از بین ببرد.

برای ما مهم است که درس‌های این همه‌گیری را به خاطر بسپاریم، زیرا حتی پس از کووید-19 شاهد مشاهده بیشتر و بیشتر آن‌ها خواهیم بود.

منبع: چشمک