اجساد سربازان «امپراتوری هان» بعد از 2 هزار سال از زیر خاک بیرون آمد
تحلیل ژنتیکی اسکلت‌های یک گور دسته‌جمعی در مغولستان نشان داده که این افراد سربازان جنگ‌های «هان-شیانگ‌نو» بودند که بیش از دو هزار سال پیش در این جنگ‌ها شرکت داشتند.
فرادید| یک گور دسته‌جمعی باستانی که در جنوب مغولستان کشف شده حاوی اجساد جنگجویان هان است که در قرن دوم پیش از میلاد با مردم عشایری شیانگ‌نو جنگیدند. این کشف حاوی اطلاعات جدیدی درباره زندگی سربازان و مرگ‌های وحشیانه آن‌ها در دوره‌ای مهم از تاریخ چین است.
به گزارش فرادید، اَلِکسی کُوالف، نویسنده مشترک مطالعه و پژوهشگر موسسه باستان‌شناسی آکادمی علوم روسیه گفته: «اعدام به وسیله بریدن اعضای بدن شرم‌آورترین شکل اعدام بود. این کار توسط دشمنان انجام می‌شد تا ارواح این افراد هیچ‌گاه دوباره متولد نشوند.»
کُوالف و تیمی از پژوهشگران بیش از ۲۴ اسکلت کامل و جزئی را مطالعه کردند که از یک گور دسته‌جمعی در مکان باستان‌شناسی «بایان‌بولاگ» پیدا کرده بودند؛ دژی که توسط امپراتوری هان در ۱۰۴ پیش از میلاد در شمال دیوار بزرگ چین برای مقابله با هجوم امپراتوری شیانگ‌نو ساخته شده بود.
در مطالعه‌ای که ماه گذشته منتشر شد، پژوهشگران از تحلیل‌های ژنومی و ایزوتوپی برای شناسایی دفن‌شدگان و زادگاه آن‌ها استفاده کردند. آن‌ها در مجموع ۱۷ جمجمه را شناسایی کردند که همگی متعلق به مردان بالغ بودند. بیشتر اسکلت‌ها نشانه‌هایی از قطع اندام با شمشیر داشتند و دست‌کم دو نفر در وضعیت زانوزده دفن شده بودند.
نمای هوایی از کاوش در محوطه باستان‌شناسی بایان‌بولاگ در مغولستان
تحلیل DNA باستانی ۱۴ اسکلت نشان داد این افراد بیشتر از دید ژنتیکی مشابه مردم امروزی هان و شمال چین هستند تا شیانگ‌نو و سایر سیبریه‌ای‌های باستانی. به‌طور مشابه، تحلیل ایزوتوپ استرونتیوم (تغییرات در این عنصر را برای نمایان کردن محل رشد فرد اندازه‌گیری میکند) نشان داد این مردان از مکان‌های دیگری به بایان‌بولاگ آمده بودند، احتمالاً به عنوان سربازانی که در نبرد شرکت داشتند.
جنگ‌های هان-شیانگ‌نو طی دو قرن (۱۳۳ پیش از میلاد تا ۸۹ میلادی) به وقوع پیوستند. نبردها بین تمدن چینی و شیانگ‌نوهای عشایری در فلات مغولستان درگرفت و چینی‌ها برای مقابله با حملات شیانگ‌نو دژهایی ساختند که برخی از آن‌ها در نهایت به دیوار بزرگ چین تبدیل شدند. اما این نخستین مطالعه است که گور سربازان هان کشته‌شده توسط دشمن و دفن شده توسط هم‌رزمانشان را بررسی میکند.
کوالف می‌گوید: «مهم است تمام قطعات کوچک دست‌ها و پاهای قطع‌شده، سرهای بریده و سایر قطعات بدن انسان جمع‌آوری و دفن شده است. طبق باور چینی‌ها، دفن بدن مرده باید به صورت کامل و سالم انجام شود. کسانی که این سربازان را دفن کردند تلاش کردند آن‌ها در زندگی پس از مرگ احساس خوبی داشته باشند.»
اما همه نمی‌توانستند به طور کامل دفن شوند. یک مرد سربریده بود، اما سر او هرگز پیدا نشد؛ احتمالاً سرش توسط شیانگ‌نوها به عنوان مدرک پیروزی بر هان برده شده بود. کووالف می‌گوید: «ما تنها می‌توانیم بر اساس زمینه تاریخی حدس بزنیم دقیقاً چه کسی این سربازان هان را کشته و دفن کرده است.»
مایکل ریوِرا، زیست‌باستان‌شناس دانشگاه هنگ‌کنگ که در این مطالعه شرکت نداشته گفته که این تحقیق به شکل چشمگیری زمینه تاریخی را با تجزیه و تحلیل‌های ژنتیکی، باستان‌شناسی و ایزوتوپی ترکیب کرده است. ریورا می‌گوید: «افراد مدفون در این گور دسته‌جمعی، گروه متنوعی از مردان از سراسر شمال شرق آسیا بودند که در این درگیری جنگیدند. ما می‌توانیم بفهمیم این افراد در کدام سوی نبرد قرار داشتند.»
کوالف می‌گوید کارهای بیشتری باید برای درک کامل گور دسته‌جمعی بایان‌بولاگ انجام شود، به ویژه با نداشتن اطلاعات درباره آداب دفن مردم عادی در این دوره تاریخی. وی افزود: «ما اکنون برای نخستین بار چنین گوری را مطالعه می‌کنیم و برای نخستین بار می‌توانیم این مراسم را بازسازی کنیم.»
مترجم: زهرا ذوالقدر
