(عکس) سفر به تهران قدیم؛ کوچهای که قلب فروغ فرخزاد را دزدید

زادگاه و خانه پدری فروغ فرخزاد شاعر نامدار معاصر در محله امیریه بود. او در کوچه «خادم آزاد» در 8 دی ماه 1313 خورشیدی متولد شد که به تازگی بهنام یکی از آثارش «تولدی دیگر» تغییر کرده است.
در بین زنان شاعر معاصر ایرانی، قصه زندگی فروغ فرخزاد بسیار متفاوت است. از کودکی در سایه پدری سختگیر تا همراه شدن با جمعی از هنرمندان و شاعران معروف مانند ابراهیم گلستان و سهراب سپهری نشاندهنده زندگی پر پیچ و خم این شاعر بزرگ است. فروغ را بهعنوان شاعرهای با طبع لطیف و جسارتی کمنظیر میشناسند، زنی که هنوز هم بسیاری از اشعارش روی لبها زمزمه میشود.
زندگی خانواده پرجمعیت فروغ در دل یکی از کوچههای محله امیریه ادامه داشت تا اینکه علاقه او به ادبیات و شعر، باعث شد که فروغ به غزلسرایی روی بیاورد و نخستین اشعارش را در قالب غزل سرود. اشعاری که هرگز چاپ و منتشر نشدند.
نصرالله حدادی، تهرانپژوه، درباره زندگی این شاعره نامدار چنین میگوید: «در نزدیکی خانه پدری فروغ در محله امیریه، خانه دیگری بود که متعلق به یکی از آشنایان دور خانواده فروغ بود که بعدها او با پسر همین خانواده به اسم پرویز شاپور ازدواج کرد. بعد از این وصلت با هم به اهواز کوچ کردند. زندگی فروغ با این مرد به سرانجام خوشی نرسید و بعداز 5 سال از او جدا شد.»
عکسی از کودکیهای فروغ هست که در خانه امیریه و کنار خانوادهاش دیده میشود. از این عکس میتوان فهمید که خانه آنها زیبا و پر از درختانی سر به هم داده بوده است. شاید در همان جایی که فروغ در یکی از شعرهای ماندگارش از کوچهای یاد میکند و میگوید: «کوچهای هست که قلب من آن را از محلههای کودکیام دزدیده است...» اشاره به همین خانه و کوچه »تولدی دیگر» باشد.
نخستین مجموعه شعر فروغ به نام «اسیر» در سال ۱۳۳۱ انتشار یافت که با استقبال مخاطبان و منتقدان از این کتاب مواجه و از فروغ چهرهای بهعنوان یک شاعره آیندهدار به محافل ادبی معرفی شد.
کتاب دوم فروغ به نام «دیوار» در سن 21 سالگیاش منتشر شد که با فاصله کمی مجموعه اشعار دیگری به نام «عصیان» روانه بازار ادبیات شد. اما هیچ کدام ازآثارش به اندازه مجموعه اشعار «تولدی دیگر» در مجامع ادبی ایران معروف و مقبول نیفتاد. این شاعره معاصر در 24 بهمن 1345 در یک حادثه رانندگی از دنیا رفت و در قبرستان ظهیرالدوله به خاک سپرده شد.
قبل از مرگ فروغ خانه پدری محله امیریه در سال 1336 توسط پدرش فروخته شد و با آنکه در گذر سالها دستخوش دگرگونیهای بسیاری شده است، آن را در سوم مهرماه 1397 خورشیدی، در فهرست آثار ملی ثبت کردند. این خانه قرار است بازسازی و خانهموزه شود.
منبع: همشهری