کدام گونه انسان بیشتر زنده مانده است؟

 برای هر عضوی از دودمان هومو، نیم میلیون سال روی زمین زمان بسیار خوبی بود. بسیاری از اجداد انسان تقریباً در زمانی که به این نقطه عطف رسیدند منقرض شدند و گونه ما نیز در مسیر رسیدن به عصر انقراض است.

با این حال، یک گونه منقرض شده انسان باستانی توانست برای مدت طولانی از انقراض بگریزد. هومو ارکتوس (به این دلیل نامگذاری شده است که اولین گونه از جنس هومو بود که به صورت ایستاده راه می رفت) توانست برای مدت زمان باورنکردنی، حدود ۲ میلیون سال، زنده بماند و در بیشتر نقاط جهان گسترش یابد تا سرانجام در زمانی که انسان های مدرن ظهور کردند، با زمین خداحافظی کردند.

این طول عمر خارق‌العاده، هومو ارکتوس را به موفق‌ترین گونه بشری تبدیل کرده است. برای در نظر گرفتن آن زمان، نئاندرتال ها فقط حدود ۴۰۰۰۰۰ سال زندگی کردند و ۴۰۰۰۰ سال پیش منقرض شدند. هومو هایدلبرگنسیس، جد مشترک نئاندرتال ها و انسان های امروزی، حدود ۵۰۰۰۰۰ سال زنده ماند.

گونه اروپایی Homo Antecessor حدود ۱.۲ میلیون سال پیش ظهور کرد و ۸۰۰۰۰۰ سال پیش منقرض شد. برای یافتن گونه‌ای از انسان‌های ماندگارتر، باید به قدیمی‌ترین عضو تبار ما، هومو هابیلیس، برگردیم. هومو هابیلیس حدود ۲.۴ میلیون سال پیش در آفریقا ظاهر شد و ۱.۴ میلیون سال پیش منقرض شد.

این مدت زمان زیادی است، اما در مقایسه با مدت زمان بقای هومو ارکتوس چشمگیر نیست. هومو ارکتوس اولین بار در ۱.۹ میلیون سال پیش در شرق آفریقا ظاهر شد، به زودی به غرب آسیا نقل مکان کرد و حدود ۱.۸۵ میلیون سال پیش در گرجستان ظاهر شد.

این گونه باستانی تا چین و اندونزی گسترش یافت و تا ۱۰۰۰۰۰ سال پیش در آنجا زنده ماند. در این مدت ساخت تبر دستی را آموخت و احتمالاً در استفاده از آتش نیز تسلط داشت. برخی شواهد حتی نشان می دهد که این انسان باستانی ممکن است قایق ساخته باشد.

در نهایت، گمان می رود هومو ارکتوس با عمر طولانی در جاوا منقرض شده است. جوانترین بقایای شناخته شده این گونه در اینجا پیدا شد. تا همین اواخر تصور می شد که انسان امروزی مسئول انقراض هومو ارکتوس است. با این حال، بعداً مشخص شد که هومو ارکتوس حدود ۲۵۰۰۰ سال قبل از رسیدن هومو ساپینس به جاوا ناپدید شد.

کارشناسان معتقدند که این گونه به دلیل تغییرات آب و هوایی منقرض شده است. از آنجایی که جنگل‌های باز جاوه باستانی با جنگل‌های بارانی جایگزین شد، هومو ارکتوس نتوانست خود را با این زیستگاه‌های جدید وفق دهد و جعبه ابزار خود را با چالش‌های ناشی از این تغییرات شدید اکوسیستم سازگار کند.

امروزه، از آنجایی که تغییرات آب و هوایی بار دیگر به یک تهدید جدی تبدیل شده است، سؤالاتی در مورد اینکه آیا ما نیز می‌توانیم عادت‌های خود را تغییر دهیم و از قرار گرفتن در قفسه‌های موزه با دیگر گونه‌های همو اجتناب کنیم، مطرح می‌شود. انسان خردمند، که حدود ۳۰۰۰۰۰ سال پیش در آفریقا تکامل یافت، با “آخرین عصر” نئاندرتال ها و دیگر گونه های انسانی نزدیک به آن فاصله زیادی ندارد.

اینکه ما بتوانیم از این خط عبور کنیم و به اندازه مدت زمان بقای هومو ارکتوس ها زنده بمانیم، تا حد زیادی به این بستگی دارد که چگونه با بحران های جهانی که با آن مواجهیم مقابله کنیم.

منبع: مجله باستان شناس