کشف باستانی قرن؛ مجسمه سنگی پیدا شده در لهستان ۶ هزار سال عمر دارد
مجسمه‌ای سنگی موسوم به «ونوس کووُوبرِژِگ» که در سال ۲۰۲۲ توسط یک کشاورز در منطقه پومِرزِه (در شمال لهستان) کشف شد، اکنون به‌عنوان یک اثر تاریخی با قدمت شش هزار سال مورد تأیید قرار گرفته است. اثری که به گفته باستان‌شناسان نمونه‌ای منحصربه‌فرد در میان آثار تاریخی لهستان به‌شمار می‌رود.
پس از انجام فرآیند دقیق تاریخ‌گذاری، این پیکره قرار است در بخش جدیدی از نمایشگاه دائمی موزه جنگ‌افزار لهستانی به نمایش گذاشته شود.
این «پیکره غیرمعمول سنگی» در روستای اوبروتی و در نزدیکی رودخانه پارسِتا یافت شد. این اثر ابتدا به دست والدِمار سادُفسکی، عضو گروه کاوش و اکتشاف پارسِتا وابسته به انجمن دوستان موزه جنگ‌افزار لهستانی در کوووبرژگ رسید. سپس در سال ۲۰۲۳، مارچین ژپکُفسکی، باستان‌شناس بنیاد رِلیکْتا، به همراه تیمی از متخصصان، اصالت و اهمیت این اثر را تأیید کردند.
به گفته پژوهشگران، چنین کشفی پیش از این در تاریخ لهستان سابقه نداشته است. آنان معتقدند که «ونوس کوووبرژگ» یکی از کهن‌ترین آثار موزه خواهد بود و «در عین حال، کشفی منحصربه‌فرد در مقیاس اروپای مرکزی و شرقی از منطقه پومِرزِه غربی» به شمار می‌رود.
این پیکره بیش از ۶ هزار سال قدمت دارد و متعلق به دوران نوسنگی (نئولیتیک) است. باستان‌شناسان بر این باورند که این مجسمه به احتمال زیاد نماد ونوس، الهه عشق و باروری، بوده است. اگرچه این پیکره فاقد اجزای چهره است، اما ویژگی‌های زنانه در آن به‌وضوح نمایان است. به‌گفته کارشناسان، ممکن است این مجسمه در آیین‌های باروری دوران نوسنگی مورد استفاده قرار گرفته باشد.
پژوهشگران در بیانیه خود در خصوص این اکتشاف نوشته‌اند: «ممکن است این اثر ساخته نخستین کشاورزانی باشد که در زمین‌های حاصلخیز پومِرزِه غربی، در این مورد خاص در اطراف رودخانه پارسِتا، سکونت اختیار کردند.»
اگرچه مجسمه‌های ونوس دیگری نیز در اروپا کشف شده‌اند، اما کارشناسان تأکید دارند که «ونوس کوووبرژگ نمونه‌ای منحصربه‌فرد در خاک لهستان است که تاکنون نمونه مشابهی برای آن پیدا نشده است.» افزون بر این، برخلاف بیشتر نمونه‌های مشابه که معمولاً از سفال ساخته می‌شدند، این پیکره از کلسیت (سنگ آهک) ساخته شده؛ ماده‌ای معدنی که کمتر برای چنین آثاری به‌کار می‌رفته است.
الکساندر اُشتاش، مورخ، باستان‌شناس و مدیر موزه جنگ‌افزار لهستانی در کوووبرژگ، در گفت‌وگو با نشنال جئوگرافیک گفت: «می‌توانم با اطمینان بگویم این کشف قرن است. این کشف مرزهای تاریخی ما درباره کوووبرژگ را کاملاً جابه‌جا می‌کند.»
این مجسمه اکنون به فهرست آثار شاخص تاریخ پیشاتاریخ در اروپا می‌پیوندد؛ در کنار نمونه‌هایی چون «ونوس ویلن‌دورف» که در سال ۱۹۰۸ در اتریش کشف شد، و «ونوس هوله فلس» که در سال ۲۰۰۸ یافت شد. طبق بیانیه منتشرشده، پژوهشگران همچنان تحقیقات درباره این پیکره را ادامه خواهند داد تا اطلاعات بیشتری درباره زندگی در عصر نوسنگی به‌دست آورند.
در این بیانیه همچنین آمده است: «در حال حاضر، تیمی میان‌رشته‌ای از پژوهشگران به سرپرستی کارشناسی ارشد مارچین ژپکُفسکی از بنیاد رِلیکْتا مشغول آماده‌سازی یک مطالعه جامع درباره ونوس کوووبرژگ هستند.»
منبع: یورونیوز
