گنج بزرگ سکه‌های طلا که در «قوطی» پیدا شد

فرادید| این گنجینه که به عنوان «گنجینهٔ سَدل ریج» معروف شده بزرگ‌ترین مجموعه سکه‌های طلایی است که تاکنون در ایالات متحده کشف شده است. زوجی که در رسانه‌ها با نام‌های جان و مری معرفی شده‌اند، برای جلوگیری از هجوم جویندگان گنج، هویت و محل دقیق زندگی خود را پنهان نگه داشته‌اند. بیشتر اطلاعاتی که از این کشف در دست است، از طریق دیوید مک‌کارتی، سکه‌شناس ارشد و پژوهشگر شرکت «کاگینز» به رسانه‌ها منتقل شده؛ کسی که به این زوج در ارزیابی و در نهایت فروش گنج کمک کرد.

به گزارش فرادید؛ مک‌کارتی در مصاحبه‌ای در سال ۲۰۱۴ گفت: «یک روز که در همان مسیر همیشگی قدم می‌زدند، به دلیلی یکی از آن‌ها به زمین نگاه می‌کند و یک قوطی می‌بیند. آن‌ها عادت داشتند در ملکشان قوطی، میخ، گلوله و چیزهای عجیب دیگری از قرن نوزدهم پیدا کنند و معمولاً این اشیا را بیرون می‌آوردند، چون به تاریخ علاقه داشتند».

این زوج ابتدا سعی کردند با یک چوب درِ قوطی را باز کنند، اما موفق نشدند و آن را به خانه بردند. «وقتی به خانه رسیدند و درِ قوطی را باز کردند، درون خاک داخل آن یک سکه طلای تنها دیدند؛ لبهٔ یک سکهٔ ۲۰ دلاری طلا که از خاک بیرون زده بود».

آن‌ها هیجان‌زده، دوباره به محل برگشتند تا قوطی‌های بیشتری پیدا کنند و واقعاً یکی دیگر هم یافتند. پس جست‌وجو را ادامه دادند. مک‌کارتی می‌گوید: «حدود دو هفته مرتب به آن محل می‌رفتند و هر بار چیزهای بیشتری پیدا می‌کردند. در مجموع، پس از جست‌وجو با دستگاه فلزیاب، هشت قوطی پیدا شد».

در مجموع، ۱٬۴۱۱ سکه به دست آمد که ارزش اسمی آن‌ها حدود ۲۸ هزار دلار بود. اما ارزش امروزی این سکه‌ها بسیار بیشتر است؛ هم به دلیل تورم و هم به این خاطر که بسیاری از سکه‌ها کاملاً سالم و در وضعیت عالی بودند و برای مجموعه‌داران بسیار ارزشمند محسوب می‌شوند. این زوج که نمی‌دانستند با چنین کشف بزرگی چه کنند، در نهایت با شرکت کاگینز تماس گرفتند؛ شرکتی که در ارزیابی و فروش سکه‌های کمیاب تخصص دارد.

سکه‌ها از کجا آمده بودند؟

هیچ روایت قطعی و مشخصی درباره منشأ این سکه‌ها وجود ندارد، اما به گفته مک‌کارتی چند سرنخ دیده می‌شود. نخست اینکه قوطی‌ها میزان فرسودگی متفاوتی داشتند و خود سکه‌ها در سال‌هایی بین دههٔ ۱۸۶۰ تا دههٔ ۱۸۹۰ ضرب شده بودند. این موضوع نشان می‌دهد که احتمالاً فردی در دوره‌های مختلف، سکه‌ها را در همان محل دفن کرده است.

به گفته مک‌کارتی، دفن طلا در قرن نوزدهم در شمال کالیفرنیا کار رایجی بوده است، چون بسیاری از مردم صدها کیلومتر از نزدیک‌ترین بانک فاصله داشتند. او می‌گوید: «اگر در طول زمان ۱۰، ۲۰ یا ۳۰ هزار دلار طلا به دست آورده باشید، آن را در خانه رها نمی‌کنید. وقتی بانکی هم در کار نباشد، منطقی‌ترین کار دفن کردن طلا در زمین است. این رفتاری کاملاً انسانی و رایج است».

فرضیه این است که فردی که سکه‌ها را پنهان کرده، پیش از آنکه بتواند از آن‌ها استفاده کند از دنیا رفته و هرگز محل گنج را به وارثانش نگفته است. با این حال، برخی جزئیات عجیب‌اند. بسیاری از سکه‌ها در وضعیتی کاملاً نو بودند که نشان می‌دهد هرگز وارد چرخهٔ دادوستد نشده‌اند. افزون بر این، برخی از آن‌ها هزاران کیلومتر دورتر، در ایالت جورجیا ضرب شده بودند.

واقعیت این است که هیچ توضیح قطعی‌ای وجود ندارد. شاید هرگز ندانیم چه کسی این سکه‌ها را دفن کرده و چرا.

سرنوشت سکه‌ها چه شد؟

جان و مری تصمیم گرفتند بیشتر سکه‌ها را بفروشند. بسیاری از آن‌ها حتی از طریق آمازون عرضه شدند؛ برای نخستین بار بود که یک کشف بزرگ سکه به‌طور گسترده از طریق یک فروشگاه آنلاین فروخته می‌شد. درآمد حاصل برای پرداخت بدهی‌ها و کمک به امور خیریه استفاده شد. دو سکه به مؤسسه اسمیتسونین اهدا شد و این زوج چند سکه را هم برای خود نگه داشتند تا به یادگار خانوادگی تبدیل شوند.