ویولت گیبسون، زنی ایرلندی که به موسولینی شلیک کرد، دیوانه نبود!
یک گلوله بینی بنیتو موسولینی را خط انداخت، اما رهبر ایتالیایی از این اقدام تروریستی جان سالم به در برد. در قرن بیستم اقدامات شجاعانه انفرادی علیه فاشیسم در اروپا به دفعات انجام شد، اما عمل ویولت گیبسون تقریباً در تاریخ گم شد.
کد خبر :
۹۰۹۳۱
بازدید :
۱۶۳۸۲
ویولت گیبسون از یک خانواده اشرافی بود.
فرادید | در روز هفتم آوریل سال ۱۹۲۶ زنی ایرلندی از میان جمعیتی که در رم جمع شده بودند بیرون آمد و به بدنام‌ترین دیکتاتور قرن بیستم شلیک کرد.
به گزارش فرادید به نقل از بی‌بی‌سی ورلد ، یک گلوله بینی بنیتو موسولینی را خط انداخت، اما رهبر ایتالیایی از این اقدام تروریستی جان سالم به در برد. در قرن بیستم اقدامات شجاعانه انفرادی علیه فاشیسم در اروپا به دفعات انجام شد، اما عمل ویولت گیبسون تقریباً در تاریخ گم شد.
اقدام تروریستی گیبسون علیه «دوچه» [لقب موسولینی]یکی از موفق‌ترین‌ها در میان ۴ اقدام تروریستی دیگری بود که علیه او رخ داد. حال با گذشت یک قرن از این حادثه صدا‌هایی که از اهدای پلاک افتخار به گیبسون حمایت می‌کنند در گوشه و کنار دوبلین به گوش می‌رسد.
گلوله گیبسون بینی موسولینی را خراش داد.
اقدامِ گیبسون برای پایان بخشیدن به زندگی موسولینی در حالی رخ داد که ۳ سال از حکومتش می‌گذشت و او مشغول ایراد سخنرانی در یک جمع بزرگ بود. گیبسون قبل از آنکه گلوله تفنگش گیر کند توانست یک گلوله به موسولینی شلیک کند و بعد از آن حامیان موسولینی به او حمله‌ور شدند. فقط با مداخله پلیس و دستگیر شدنش بود که توانست از میان جمعیت جان سالم به در ببرد.
مدتی را در زندانی در ایتالیا گذراند و بعد به انگلستان بازگردانده شد. گفته می‌شود بازگرداندن او به انگلستان برای کم کردن از شرم محاکمه در ملأعام بوده است. او سپس به بیمارستان روانیِ سنت اندرو در نورثهپتون فرستاده شد و تا پایان عمر در سال ۱۹۵۶ در آنجا زندگی کرد.
چند روز بعد از این ترور ناموفق، دبیلو تی. کازگریو، رئیس شورای اجرایی دولت آزاد ایرلند، به موسولینی نامه‌ای نوشت و زنده ماندنش از این اقدام تروریستی را به او تبریک گفت.
موسولینی از سال ۱۹۲۲ تا ۱۹۴۳ در ایتالیا حکومت کرد.
اما اگر داستان تولد گیبسون را بدانیم شاید انجام این اقدام تروریستی از او بسیار نامحتمل جلوه کند. گیبسون دختر یک اشراف‌زاده انگلیسی-ایرلندی به نام بارون آشبورن - لردِ صدراعظم ایرلند (رفیع‌ترین مقام حقوقی آن زمان در ایرلند) - بود که در جوانی در دربار ملکه ویکتوریا رفت و آمد می‌کرد.
شورای شهر دوبلین هم‌اکنون طرحی را تصویب کرده که به شهر دوبلین اجازه می‌دهد لوح تقدیری را برای اهدا به گیبسون در این شهر نصب کند. در این طرح آمده که «اقدام ضدفاشیستی» باید «در معرض دید عموم قرار بگیرد و جایگاهی شایسته در تاریخ زنان ایرلند و تاریخ غنیِ کشور ایرلند و مردمانش به آن داده شود.» در این طرح آمده است که «هم به نفع مقامات انگلیسی و هم به نفع خانواده گیبسون بود که به جای یک شخصیت سیاسی او را یک «دیوانه» بشناسند.»
او به واسطه شجاعتش از دشمنی‌ها رنج برد
یکی از اعضای شورای شهر مستقل دوبلین، مانیکس فلین، که یکی از پیش‌برندگان این تصمیم بوده است، می‌گوید: «ویولت گیبسون فردی بود که "بنا به دلایل عجیب"، دولت ایرلند و درحقیقت دولت بریتانیا، او را به طور کامل نادیده گرفتند.»
او می‌گوید: «درست مانند اغلب مردمان، و به ویژه اغلب زنان، کسانی که کار‌های خارق‌العاده انجام می‌دهند همیشه به حاشیه رانده می‌شوند. اگر به جنگ جهانی اول یا دوم نگاه کنید، زنان هم مانند مردان در صحنه حضور داشتند. ما تلاش می‌کنیم که اینجا و آنجا را بگردیم و چیز‌های عجیب را رونمایی کنیم و درواقع دینِ خود را به آن‌ها ادا کنیم، اما این کار به ندرت انجام می‌شود.»
نمایی از یکی از فیلم‌هایی که درباره ویولت گیبسون برای پخش از تلویزیون ایرلند ساخته شده است.
«بنا به دلایل واهی و عجیب، عمل ویولت گیبسون مایه خجالت و شرمساری شد، او را خاموش کردند و تلاش کردند بگویند که او دیوانه است تا از شدت شرم خویش کم کنند.»
فلین می‌گوید که خانواده گیبسون نیز از طرح نصب این پلاک افتخار حمایت کرده و او پیش‌بینی می‌کند که روند کار‌ها تا چند هفته آینده به سرعت به مراحل بعدی پیش برود. او گفت که یکی از مکان‌های احتمالی برای نصب این پلاک افتخار منزل پدری گیبسون در میدان مریون در دوبلین است.
نامه‌هایی به چرچیل
در سال ۲۰۱۴ بود که داستان گیبسون به واسطه پخش یک مستند رادیویی توسط شبکه آر تی ای، به گوش مخاطبان بیشتری رسید. در این مستند کتابی با عنوان «زنی که به موسولینی شلیک کرد»، نوشته فرانسیس استونر-ساندرس، معرفی شد.
این مستند که تهیه‌کنندگیِ آن را سیوبهان لینام، برعهده داشت، در ادامه مبنای ساخت فیلمی با عنوان «ویولت گیبسون»، زنی ایرلندی که به موسولینی شلیک کرد، قرار گرفت. این فیلم را شوهر لینام، بری داوندال، کارگردانی کرد و هم‌اکنون در چند جشنواره بین‌المللی فیلم در حال نمایش است.
لینام می‌گوید: «در این فیلم می‌بینیم که مردم در حال نزدیک شدن به موسولینی برای زیارت او هستند که ناگهان زنی ۵۰ ساله در فاصله‌ای نزدیک به او شلیک می‌کند.»
داوندال می‌گوید یکی از «مهمترین» چیز‌ها در داستان گیبسون، نامه‌هایی است که او از بیمارستان سنت اندرو به سران قدرتمند در کشور شامل شاهزاده الیزابت - ملکه فعلی- و وینستون چرچیل، که گمان می‌رود او دوران کودکی‌اش در دوبلین را با آن‌ها گذرانده بوده، می‌فرستاده است.
لینام و داوندال این نامه‌ها را دیده‌اند و می‌گویند این نامه‌ها هرگز به دست گیرندگان خود نرسیده‌اند. لینام می‌گوید: «او با این تعهد از ایتالیا آزاد شد که باقی عمرش را در حبس بماند.»
تیم لینام و داوندال به عنوان بخشی از تحقیقات خود نگاهی به آرشیو‌های ایتالیایی انداخته‌اند. آن‌ها می‌گویند در بایگانی‌های ایتالیایی بیشترین اطلاعات درباره افرادی که تلاش کردند موسولینی را به قتل برسانند درباه خانم گیبسون است.
داوندال می‌گوید: «اگر این کار را یک مرد انجام داده بود، احتمالاً برایش مجسمه‌ای برپا می‌کردند. اما چون او یک زن بود او را زندانی کردند. ما خیلی خوشحالیم که می‌توانیم این داستان را بگوییم و آن را از خفا خارج کنیم.»
او می‌گوید اهدای پلاک افتخار ایده بسیار خوبی است، زیرا خانم گیبسون به واسطه این پلاک به رسمیت شناخته می‌شود و این کار باعث می‌شود که داستان او به مخاطبان گسترده‌تری برسد. او می‌گوید: «ویولت گیبسون فردی بسیار شجاع بود و شما بگویید بین او و بینتو موسولینی با همه کار‌هایی که در طول حکومتش انجام داد، کدامشان واقعا دیوانه بودند؟»
بنیتو موسولینی که بود؟
حزب ملی فاشیست موسولینی بعد از جنگ جهانی اول و با حمایت گروه‌های مسلحی که به عنوان «پیراهن سیاه‌ها» شناخته می‌شدند به قدرت رسید. آن‌ها مخالفان خود را سرکوب کردند. فاشیست‌ها در اوایل دهه ۱۹۲۰ در ایتالیا قدرت را در دست گرفتند و تمام نهاد‌های دموکراتیک را منحل کردند. در سال ۱۹۲۵ موسولینی دیکتاتورِ ایتالیا شد.
او از جنگ داخلی ژنرال فرانچسکو فرانکو در اسپانیا و حکومت آدولف هیتلر در جنگ جهانی دوم حمایت کرد. موسولینی برخی از سیاست‌های هیتلر را اتخاذ کرد. او در سال ۱۹۴۵ درحالیکه تلاش می‌کرد از پیشرویِ نیرو‌های متفقین فرار کند، توسط پارتیزان‌های ایتالیایی دستگیر و اعدام شد.
۰
