تفاوت‌های قرنطینه با ایزوله

قرنطینه و ایزوله با یکدیگر تفاوت‌هایی دارند که در موارد مختلف توصیه می‌شوند.

اگر به طور جدی مشکوک به ابتلا به کووید ۱۹ هستید یا در خانواده، محل سکونت یا محل کار خود مورد مشکوکی دارید، چه باید بکنید؟ تفاوت قرنطینه و ایزوله شدن یا انزوا در خانه چیست؟

قرنطینه و ایزوله یکی نیستند. حتی اگر این دو به این معنی باشند که اختلاط با افراد دیگر ممنوع است تا مبتلا نشوند. قرنطینه همیشه ضروری است.

اگر این احتمال وجود داشته باشد که فردی ممکن است به عفونت مبتلا شده باشد؛ به عنوان مثال، هنگام تماس با یک فرد آلوده یا پس از بازگشت از یک منطقه خطرناک دوره کمون کووید ۱۹، زمان بین عفونت و اولین نتیجه آزمایش مثبت یا اولین علائم بیماری، می‌تواند حدود ده روز باشد. بنابراین، افراد در معرض خطر ابتلا به عفونت معمولاً به مدت ۱۴ روز قرنطینه می‌شوند.

در مواردی که وجود ویروس کرونا در بدن ثابت شده باشد، یعنی زمانی که نتیجه آزمایش مثبت باشد، ایزوله مطرح می‌شود. اگر علائم بیماری وجود نداشته باشند یا بیماری خفیف باشد، بیماران ممکن است در خانه خود ایزوله شوند (ایزوله در خانه).

در صورت بروز عوارض پاتولوژیک بحرانی، بیماران در بیمارستان ایزوله می‌شوند. جداسازی تنها زمانی خاتمه می‌یابد که مشخص شود بیمار مربوطه دیگر در خطر انتقال عفونت از خود یا از خود به افراد دیگر نیست.

ایزوله شدن در خانه بعد از مثبت شدن آزمایش

در صورتی که تست تشخیصی کرونای خود را مثبت دریافت کنید و به دلیل عوارض شدید مجبور به بستری شدن در بیمارستان نباشید، به شما دستور داده می‌شود که در خانه بمانید.

اگر با خانواده خود یا در محل سکونت مشترک زندگی می‌کنید، شما و کسانی که با شما زندگی می‌کنند تماس خود را با یکدیگر کاهش دهید تا از انتقال احتمالی ویروس جلوگیری شود. شما می‌توانید با حفظ جدایی و فضای بین خود و اعضای خانواده خود به این هدف برسید.

قرنطینه به عنوان یک فردی که با فرد مبتلا در تماس بوده است

اگر پس از انجام آزمایش مشکوک به ابتلا بودید، احتمالا شما و شخص مورد نظر تماس نزدیک داشتید و بنابراین به شما دستور قرنطینه داده می‌شود. تماس نزدیک به این معنی است که شما حداقل ۱۵ دقیقه با آن شخص صحبت کرده اید یا مثلاً به دلیل عطسه کردن یا سرفه کردن در صورت شما با ترشحات تنفسی فرد تماس مستقیم داشته اید.

چه زمانی فرد مجاز به ترک قرنطینه است؟

برای افرادی که به دلیل مشکوک شدن به عفونت با ویروس در قرنطینه هستند، قرنطینه آن‌ها معمولاً پس از ده روز که علائم بیماری ندارند پایان می‌یابد.

برای افرادی که در معرض خطر ابتلا به عفونت بودند (افراد در تماس با گروه ۱) که به دلیل مشکوک بودن به عفونت قرنطینه شده بودند، قرنطینه آن‌ها معمولاً پس از ۱۴ روز که علائم بیماری نداشتند خاتمه می‌یابد.

چه زمانی یک فرد اجازه خروج از ایزوله را دارد؟

برای افرادی که به دلیل ابتلا به بیماری کووید ۱۹ در ایزوله خانگی به سر می‌برند، ده روز پس از نزدیک‌ترین زمان به شروع بیماری که حداقل ۴۸ ساعت از عاری بودن علائم بیماری گذشته باشد، ایزوله از آن‌ها برداشته می‌شود.

همچنین برای افرادی که وجود عامل بیماری زا را تایید کرده اند، اما هیچ نشانه‌ای از بیماری (عفونت بدون علامت) را نشان نمی‌دهند، خروج آن‌ها از ایزوله حداقل پس از ده روز امکان پذیر است.

منبع: zusammengegencorona

ترجمه: باشگاه خبرنگاران