فال حافظ امروز دوشنبه ۲۴ بهمن ماه ۱۴۰۱؛ از گذشته عبور کنید!

فال گرفتن از آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد.

با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.

پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد
وان راز که در دل بنهفتم به درافتاد
از راه نظر مرغ دلم گشت هواگیر‌

ای دیده نگه کن که به دام که درافتاد
دردا که از آن آهوی مشکین سیه چشم
چون نافه بسی خون دلم در جگر افتاد
از رهگذر خاک سر کوی شما بود
هر نافه که در دست نسیم سحر افتاد
مژگان تو تا تیغ جهانگیر برآورد
بس کشته دل زنده که بر یک دگر افتاد
بس تجربه کردیم در این دیر مکافات
با دردکشان هر که درافتاد برافتاد
گر جان بدهد سنگ سیه لعل نگردد
با طینت اصلی چه کند بدگهر افتاد
حافظ که سر زلف بتان دست کشش بود
بس طرفه حریفی‌ست کش اکنون به سر افتاد

شرح لغت: پیرانه سر: پیران سر، سر پیری / هواگیر : گرفتار عشق / طینت: به کسر اول سرشت

تفسیر عرفانی

عشق جوانی در پیری به سرم افتاد و راز دلم را برملا ساخت. مقصود او از این شعر این است که دل وارستگان به واسطه‌ی سرشت نیک شان به دام معشوق حقیقی گرفتار می‌شود و عشق پنهان شده‌ی وجودشان در بارگاه محبوب رسوا می‌گردد. در نتیجه وارستگان می‌توانند به بارگاه معشوق نایل آیند و به وصال او برسند.

تعبیر غزل

اطرافیان تو انسان‌های بسیار صمیمی و ساده دل بودند که روزگار خوشی را با آن‌ها سپری می‌کردی و اکنون از آن‌ها دور شده‌ای و بر گذشته و روز‌های خوش از دست رفته افسوی می‌خوری. غمگین مباش و به خداوند توکل کن.