" فایبومایالژیا"، بیماری زنان قربانی خشونت
"فایبومایالژیا" یک بیماری طولانی مدت است که موجب حساسیت بیش از حد، خستگی و درد در سراسر بدن یا پشت و گردن می‌شود.
کد خبر :
۷۴۷۲۵
بازدید :
۱۰۷۷۱
نتایج یک پژوهش جدید حاکی از آن است، زنانی که مورد خشونت خانگی قرار می‌گیرند، دوبرابر سایر زنان در معرض ابتلا به بیماری‌های طولانی مدت هستند.
این گزارش که از سوی دانشگاه‌های برمینگهام و واریک منتشر شده، می‌گوید زنانی که هدف خشونت‌های همسر انشان قرار دارند، دو برابر دیگران در معرض ابتلا به بیماری‌هایی از جمله «فایبومایالژیا» (درد‌های عضلانی) هستند که با خستگی مزمن همراه است.
«فایبومایالژیا» یک بیماری طولانی مدت است که موجب حساسیت بیش از حد، خستگی و درد در سراسر بدن یا پشت و گردن می‌شود.
عارضه خستگی مزمن نیز یک بیماری دیگر است که نشانه‌های آن خستگی و ضعف مفرط پس از حرکات بدنی، درد مفصل و عضله، حساسیت به نور و دیگر عوارض مداوم است که انجام کار‌های روزمره را دشوار می‌کند.
این پژوهش که نخستین تحقیقات در این زمینه بوده و در نشریه «اینترپرسونال وایولِنس» منتشر شده به بایگانی پزشکان عمومی در مورد ۱۸.۵۴۷ زن در سال‌های میان ۱۹۹۵ و ۲۰۱۷ رجوع کرده که قربانی خشونت‌های خانگی بوده و وضع سلامتی آن‌ها را با ۷۴.۱۸۸ زنی که با خشونت مواجه نبوده اند، مقایسه کرده است.
دکتر جات سینگ چاندان، یکی از مولفان این گزارش می‌گوید: «این‌ها بیماری‌های دشواری برای زندگی روزمره هستند. با توجه به این که از هر سه زن، یک زن در معرض خشونت خانگی است، این یک معضل برای بهداشت جهانی محسوب می‌شود.
«آمار‌های اخیر در بریتانیا نشان می‌دهد که ۲۷ درصد زنان این کشور نوعی خشونت خانگی را تجربه کرده‌اند.
«با توجه به گستردگی خشونت خانگی و اینکه تشخیص عارضه مبتلایان به «فایبومایالژیا» و خستگی مزمن به خاطر درک اندک از آن و عامل ایجاد آن، با تعویق همراه است، مهم است که پزشکان متوجه باشند زنانی که هدف این حملات بوده اند بیشتر از سایرین در معرض ابتلا به این بیماری‌ها هستند.»
دکتر چاندان که عضو هردو دانشگاه دارام و برمینگهام است، گفت: سه دلیل عمده برای «فایبومایالژیا» و خستگی مفرط ناشی از خشونت خانگی وجود دارد.
او افزود: «یکی از این دلایل استرس در جریان خشونت و پس از آن در رابطه است. دیگر آن که خشونت جسمی، روحی و روانی می‌تواند موجب بروز التهاب در بدن شود. دلیل دیگر، سلامت روان است که در نتیجه خشونت مورد تهدید قرار می‌گیرد.»
دکتر چاندان اظهار امیدواری کرده که این پژوهش جهت روش‌های درمانی را تغییر داده و کمک کند عارضه «فایبومایالژیا» و خستگی مزمن در قربانیان خشونت خانگی سریع‌تر تشخیص داده شود.
در گزارش دیگری که در ماه ژوئن توسط دانشگاه برمینگهام منتشر شد، گفته شده زنانی که قربانی خشونت‌های خانگی هستند، سه برابر دیگران در معرض ابتلا به بیماری‌های روانی قرار دارند.
پیشتر در مورد این که آیا بیماری روانی پیش از خشونت خانگی در بیمار نهادینه بوده، نقاط ابهامی وجود داشت، اما این پژوهش نشان داد افزایش یا وجود خشونت، با بیماری روانی نسبت مستقیم دارد.
پروفسور جولی تیلور، عضو دانشکده پرستاری وابسته به دانشگاه برمینگهام می‌گوید: «قربانیان خشونت‌های خانگی می‌توانند دچار استرس‌های شدید روانی و جسمانی شوند.
تغییراتی که در نتیجه این استرس روی می‌دهد می‌تواند به لطماتی به سلامتی منجر شود که در این پژوهش می‌بینیم.»
«اما برای تعیین نحوه تغییر تاثیرات فیزیکی، روانی و اجتماعی منتج از خشونت و بیماری‌های جسمی به تحقیقات بیشتری نیازمندیم. این رابطه‌ای بسیار پیچیده است و مهم است تاکید کنیم که تمام زنانی که مورد خشونت خانگی قرار می‌گیرند، لزوما به فایبومایالژیا یا خستگی مزمن مبتلا نمی‌شوند، و این که وجود این بیماری در فرد، به معنی این نیست که قربانی خشونت خانگی شده است.»
پرفسور سیدراتا بَندیوُ پادیای، استاد دانشکده اقتصاد و مرکز جنایی، عدالت و پلیس دانشگاه برمینگهام می‌گوید تحقیقات نشان می‌دهد که «هزینه خشونت» به مراتب بیشتر از آنچه است که پیشتر تصور می‌شد.
او گفت: «افزایش بیماری‌های طولانی مثل خستگی مزمن در زنانی که قربانی خشونت بوده‌اند، هزینه‌ای افزون بر جامعه است که باید بهتر درک شود.»
این گزارش که از سوی دانشگاه‌های برمینگهام و واریک منتشر شده، می‌گوید زنانی که هدف خشونت‌های همسر انشان قرار دارند، دو برابر دیگران در معرض ابتلا به بیماری‌هایی از جمله «فایبومایالژیا» (درد‌های عضلانی) هستند که با خستگی مزمن همراه است.
«فایبومایالژیا» یک بیماری طولانی مدت است که موجب حساسیت بیش از حد، خستگی و درد در سراسر بدن یا پشت و گردن می‌شود.
عارضه خستگی مزمن نیز یک بیماری دیگر است که نشانه‌های آن خستگی و ضعف مفرط پس از حرکات بدنی، درد مفصل و عضله، حساسیت به نور و دیگر عوارض مداوم است که انجام کار‌های روزمره را دشوار می‌کند.
این پژوهش که نخستین تحقیقات در این زمینه بوده و در نشریه «اینترپرسونال وایولِنس» منتشر شده به بایگانی پزشکان عمومی در مورد ۱۸.۵۴۷ زن در سال‌های میان ۱۹۹۵ و ۲۰۱۷ رجوع کرده که قربانی خشونت‌های خانگی بوده و وضع سلامتی آن‌ها را با ۷۴.۱۸۸ زنی که با خشونت مواجه نبوده اند، مقایسه کرده است.
دکتر جات سینگ چاندان، یکی از مولفان این گزارش می‌گوید: «این‌ها بیماری‌های دشواری برای زندگی روزمره هستند. با توجه به این که از هر سه زن، یک زن در معرض خشونت خانگی است، این یک معضل برای بهداشت جهانی محسوب می‌شود.
«آمار‌های اخیر در بریتانیا نشان می‌دهد که ۲۷ درصد زنان این کشور نوعی خشونت خانگی را تجربه کرده‌اند.
«با توجه به گستردگی خشونت خانگی و اینکه تشخیص عارضه مبتلایان به «فایبومایالژیا» و خستگی مزمن به خاطر درک اندک از آن و عامل ایجاد آن، با تعویق همراه است، مهم است که پزشکان متوجه باشند زنانی که هدف این حملات بوده اند بیشتر از سایرین در معرض ابتلا به این بیماری‌ها هستند.»
دکتر چاندان که عضو هردو دانشگاه دارام و برمینگهام است، گفت: سه دلیل عمده برای «فایبومایالژیا» و خستگی مفرط ناشی از خشونت خانگی وجود دارد.
او افزود: «یکی از این دلایل استرس در جریان خشونت و پس از آن در رابطه است. دیگر آن که خشونت جسمی، روحی و روانی می‌تواند موجب بروز التهاب در بدن شود. دلیل دیگر، سلامت روان است که در نتیجه خشونت مورد تهدید قرار می‌گیرد.»
دکتر چاندان اظهار امیدواری کرده که این پژوهش جهت روش‌های درمانی را تغییر داده و کمک کند عارضه «فایبومایالژیا» و خستگی مزمن در قربانیان خشونت خانگی سریع‌تر تشخیص داده شود.
در گزارش دیگری که در ماه ژوئن توسط دانشگاه برمینگهام منتشر شد، گفته شده زنانی که قربانی خشونت‌های خانگی هستند، سه برابر دیگران در معرض ابتلا به بیماری‌های روانی قرار دارند.
پیشتر در مورد این که آیا بیماری روانی پیش از خشونت خانگی در بیمار نهادینه بوده، نقاط ابهامی وجود داشت، اما این پژوهش نشان داد افزایش یا وجود خشونت، با بیماری روانی نسبت مستقیم دارد.
پروفسور جولی تیلور، عضو دانشکده پرستاری وابسته به دانشگاه برمینگهام می‌گوید: «قربانیان خشونت‌های خانگی می‌توانند دچار استرس‌های شدید روانی و جسمانی شوند.
تغییراتی که در نتیجه این استرس روی می‌دهد می‌تواند به لطماتی به سلامتی منجر شود که در این پژوهش می‌بینیم.»
«اما برای تعیین نحوه تغییر تاثیرات فیزیکی، روانی و اجتماعی منتج از خشونت و بیماری‌های جسمی به تحقیقات بیشتری نیازمندیم. این رابطه‌ای بسیار پیچیده است و مهم است تاکید کنیم که تمام زنانی که مورد خشونت خانگی قرار می‌گیرند، لزوما به فایبومایالژیا یا خستگی مزمن مبتلا نمی‌شوند، و این که وجود این بیماری در فرد، به معنی این نیست که قربانی خشونت خانگی شده است.»
پرفسور سیدراتا بَندیوُ پادیای، استاد دانشکده اقتصاد و مرکز جنایی، عدالت و پلیس دانشگاه برمینگهام می‌گوید تحقیقات نشان می‌دهد که «هزینه خشونت» به مراتب بیشتر از آنچه است که پیشتر تصور می‌شد.
او گفت: «افزایش بیماری‌های طولانی مثل خستگی مزمن در زنانی که قربانی خشونت بوده‌اند، هزینه‌ای افزون بر جامعه است که باید بهتر درک شود.»
منبع: ایندیپندنت
۰
