راه‌هایی برای بند آوردن گریه نوزاد؛ علت گریه نوزاد چیست؟

مشکلات معده ناشی از گاز و کولیک می‌تواند باعث شود نوزاد به‌شدت گریه کند. یکی از گریه‌های تسلی‌ناپذیر و بی‌وقفه نوزادان به‌علت مشکلی به‌نام کولیک است. کولیک به این صورت تعریف می‌شود که نوزاد حداقل ۳ ساعت در روز، ۳ روز در هفته و ۳ هفته‌ی متوالی به‌شدت گریه کند و شما به‌هیچ‌وجه نتوانید او را آرام کنید.

اگر نوزاد شما اغلب پس از غذا خوردن نق می‌زند و گریه می‌کند، ممکن است نوعی درد معده (شکم) داشته باشد. بسیاری از والدین معتقدند دارو‌های بدون نسخه‌ای مانند قطره‌های ضدنفخ برای نوزادان یا شربت گریپ واتر (که از گیاهان و بی‌کربنات سدیم درست شده است) در آرام کردن نوزادشان بسیار مفید است، اما تأثیر هیچ‌کدام از آن‌ها تابه‌حال به‌طور رسمی اثبات نشده است. قبل از استفاده از هر یک از این دو دارو حتما با پزشک نوزادتان مشورت کنید.

حتی اگر نوزاد شما کولیک نداشته باشد و هرگز پس از غذا خوردن نق نزند، ممکن است گاهی اوقات دچار نفخ شکم شود و درد ناشی از آن گاز می‌تواند تا زمان خارج شدن از معده‌ی نوزاد، او را به‌شدت اذیت کند. اگر شک دارید که نوزادتان دچار نفخ شده است، او را به پشت بخوابانید، پا‌های او را بگیرید و آن‌ها را به‌آرامی به‌شکل حرکت دوچرخه، حرکت دهید.

این‌ها تجربیات چند مادر در این زمینه هستند:

«یک‌بار وقتی دخترم ۶ ماهه بود، ۲ ساعت به‌شدت گریه کرد و من هرکاری کردم، نتوانستم او را آرام کنم. او قبلا هرگز این‌طور گریه نکرده بود و این بار او حتی شیر هم نخورده بود. من با دکترش تماس گرفتم و او گفت که دخترم را به کلینیک نزدیک خانه‌مان ببرم. وقتی ما در اتاق معاینه منتظر بودیم، او یک باد بزرگ از شکمش خارج کرد و پس از آن حالش خوب شد. مشکل دخترم فقط گاز معده‌اش بود.»

«وقتی دختر من نوزاد بود، زیاد دچار نفخ می‌شد و به‌خاطر درد نفخ معده، جیغ می‌زد و گریه می‌کرد. من به او مقداری قطره‌ی ضدنفخ نوزاد می‌دادم، او را به پشت می‌خواباندم، به‌آرامی زانویش را در یک حرکت رفت‌وبرگشتی به سمت شکمش می‌آوردم و برایش کمی آواز می‌خواندم. گاز معده‌ی او خیلی زود خالی می‌شد و حالش کاملا خوب می‌شد.»

«اگر نوزاد شما هر نوع شلوار یا زیرشلواری به‌تن دارد - به‌خصوص آن‌هایی که کمر کش‌دار دارند - سعی کنید کمر شلوار روی شکمش قرار نگیرد و ببینید که آیا حالش بهتر می‌شود یا نه. گاهی اوقات همین مقدار فشار کم نیز شکم نوزاد را اذیت می‌کند.»

«من به‌تازگی متوجه شدم که چرا نوزادم ۱٫۵ روز گریه می‌کرد؛ او یبوست داشت! شکم او در نهایت کار کرد و بسیار بسیار سفت بود. شیاف‌های مخصوص نوزادان برای رفع یبوست آن‌ها بسیار مفید هستند.»

آروغ زدن اجباری نیست، اما اگر نوزاد شما پس از شیر خوردن گریه می‌کند، ممکن است به آروغ زدن نیاز داشته باشد. نوزادان هنگام شیر خوردن از سینه‌ی مادر یا بطری شیر، همیشه مقداری هوا می‌بلعند و این هوا اگر خارج نشود، باعث ایجاد ناراحتی و درد خواهد شد. وجود هوا در شکم برخی از نوزادان، آن‌ها را به‌شدت اذیت می‌کند؛ درحالی‌که ممکن است بقیه اصلا آروغ نزنند و نیازی هم به گرفتن آروغ نداشته باشند.

تجربیات چند مادر در این مورد:

«نوزاد من بعد از شیر خوردن اغلب گریه می‌کرد، چون حتی با وجود آنکه آرام به پشتش می‌زدم و او را مالش می‌دادم، نمی‌توانست آروغ بزند. من متوجه شدم که گذاشتن او روی شکمش به او کمک می‌کند راحت‌تر آروغ بزند. او معمولا بعد از چند دقیقه ماندن روی شکم، یک آروغ بزرگ می‌زند و آرام می‌شود.»

«وقتی نوزاد من بعد از شیر خوردن نق می‌زند، او را بغل می‌کنم، به شانه‌ام تکیه می‌دهم و آرام به پشتش ضربه می‌زنم. او با این کار در اکثر مواقع یک آروغ بزرگ می‌زند و دیگر گریه نمی‌کند.»

شاید به‌نظر برسد که نوزادان خسته باید بتوانند به‌سادگی در هر زمان و هر جایی به‌خواب بروند، اما این کار برای آن‌ها سخت‌تر از آن چیزی است که فکر می‌کنید. ممکن است نوزادان به‌جای آنکه از فرط خستگی به‌راحتی به‌خواب بروند، نق بزنند و گریه کنند؛ به‌خصوص هنگامی‌که بیش‌ازحد خسته باشند.

تجربیات چند مادر درباره‌ی خواب کودک:

«ما در ۵ هفته‌ی اول تولد دخترمان فکر می‌کردیم که کولیک دارد، تا وقتی که مطلبی خواندیم که می‌گفت: اگر نوزادان خسته باشند، بداخلاق و تحریک‌پذیر می‌شوند. بعد از دانستن این مسئله سعی کردیم به محض آنکه برای اولین بار خمیازه می‌کشد (در هر ساعتی از روز) او را بخوابانیم؛ با این روش گریه‌ی او تا حد زیادی کمتر شد و مشکل نفخ معده‌اش نیز کاهش یافت.»

«یک صدای "هیش" بلند، به‌طرز باورنکردنی در آرام کردن نوزاد مؤثر است. من مجبور بودم صدای "هیش" را ضبط کنم، چون وقتی به‌مدت طولانی هیش می‌گفتم، سرم گیج می‌رفت. صدای ضبط شده‌ی من حدود ۴۸ دقیقه بود و در اغلب موارد، مؤثر واقع می‌شد.»

نوزادان نیاز به بغل کردن دارند، آن هم بسیار زیاد. آن‌ها دوست دارند صورت‌های پدر و مادرشان را ببینند، صدا‌های آن‌ها را بشنوند و به ضربان قلب‌شان گوش کنند. آن‌ها حتی می‌توانند بوی خاص پدر و مادرشان را تشخیص دهند. گریه نوزاد می‌تواند به این معنا باشد که از شما می‌خواهد او را در آغوش بگیرید.

شاید فکر کنید که با بغل کردن زیاد نوزادتان ممکن است او را لوس کنید، اما بغل کردن نوزاد در چند ماه اول تولد، یکی از نیاز‌های اصلی اوست و به‌هیچ‌وجه باعث لوس شدن کودک نخواهد شد. برای آنکه به بازوهایتان کمی استراحت دهید، از کریر یا بند مخصوص حمل نوزاد که آن را می‌پوشید و در جلوی بدن‌تان قرار می‌گیرد، استفاده کنید.

تجریبات چند مادر در این مورد:

«من دوست دارم دخترم را به‌طور آزادانه (شل) در یک پتوی نرم بپیچم، او را در حالت شیر دادن نگه دارم و صورت و سرش را به‌آرامی نوازش کنم. او عاشق حس کردن دست‌های من روی موهایش است و به‌سرعت آرام می‌شود.»

«پسر من عاشق شنیدن صدایم است؛ بنابراین وقتی به‌شدت گریه می‌کند، او را نزدیک سینه‌ام نگه می‌دارم و به او می‌گویم که مامان اینجاست و مراقب توست. او در عرض چند دقیقه در آغوش من به‌خواب می‌رود.»

اگر نوزادتان احساس سرما کند، مانند وقتی که لباس‌هایش را درمی‌آورید تا پوشکش را عوض کنید یا باسنش را با یک دستمال مرطوب سرد پاک کنید، ممکن است اعتراضش را با گریه کردن به شما نشان دهد.

نوزادان دوست دارند به‌خوبی پوشیده و گرم شوند، اما نه خیلی گرم. به‌عنوان یک قاعده‌ی کلی، اگر یک لایه بیشتر از لباس‌های خودتان به آن‌ها لباس بپوشانید، احساس راحتی خواهند کرد. نوزادان، بیشتر به‌خاطر سرمای زیاد گریه می‌کنند تا گرما و گریه‌ی آن‌ها در این موارد چندان شدید نخواهد بود.

نوزادان ممکن است به‌خاطر یک تار مو که محکم دور انگشت پا یا دست‌شان پیچیده شده و جریان خون را قطع کرده است، اذیت شوند و گریه کنند. پزشکان این وضعیت دردناک را تورنیکه‌ی مویین می‌نامند و یکی از اولین چیز‌هایی است که وقتی به‌نظر می‌رسد نوزاد بدون دلیل گریه می‌کند، به سراغ آن می‌روند.

برخی نوزادان به چیز‌هایی مانند جنس پارچه یا برچسب‌های زبر و خارش‌آور لباس، به‌شدت حساس هستند. حتی ممکن است چیز‌های کوچکی مانند طرز بغل کردن آن‌ها یا شیشه‌ی شیری که از آن استفاده می‌کنند، اذیت‌شان کند و آن‌ها را به‌گریه بیندازد.

تجربیات چند مادر در این مورد:

«این روش بسیار به من کمک کرد: من خودم را جای نوزادم قرار دادم و فکر کردم که اگر یک نوزاد بودم، چه چیز‌هایی اذیتم می‌کرد؟ این‌ها برخی از احتمالاتی هستند که به ذهنم رسید: آیا انگشتان دست یا پاهایم در جایی گیر کرده یا تحت فشار است؟ آیا لازم است که جور دیگری بنشینم یا دراز بکشم؟ پستانک بدمزه است و باید شسته شود! این برچسب یا لباس خارش‌آور است! جایی که هستم، بیش ازحد گرم یا سرد است! نور محیط بیش‌ازحد زیاد است، تلویزیون اذیتم می‌کند و به‌جای آن یک موسیقی آرام و ملایم می‌خواهم!»

«نوزاد دو ماهه‌ی من هربار که به او شیر می‌دادیم، گریه می‌کرد. اما گاهی اوقات حریصانه شیر می‌خورد، بنابراین مشخص بود که گرسنه است. وقتی پستانک مخصوص شیر را عوض کردیم و از یک مارک دیگر استفاده کردیم، این مشکل برطرف شد.»

دندان درآوردن می‌تواند دردناک باشد، چون هر دندان جدید باید از لثه‌های تازه و نرم بیرون بزند. برخی نوزادان هنگام دندان درآوردن، بیشتر از بقیه اذیت می‌شوند، اما همه‌ی نوزادان دیر یا زود، به‌خاطر دندان درآوردن نق می‌زنند و گریه می‌کنند.

اگر فکر می‌کنید که نوزادتان درد دارد و دلیل آن را نمی‌دانید، با انگشت دست‌تان لثه‌های او را لمس کنید. ممکن است برآمدگی سفتی روی لثه‌های او احساس کنید که مربوط به دندانی است که درحال بالاآمدن است. به‌طور متوسط، اولین دندان بین ۴ و ۷ ماهگی بیرون می‌آید، اما می‌تواند زودتر نیز اتفاق بیفتد.

نوزادان از محرک‌های دنیای اطراف‌شان، چیز‌های زیادی می‌آموزند، اما گاهی اوقات پردازش همه‌ی آن محرک‌ها برای‌شان دشوار است: چراغ‌ها، سروصدا، جابه‌جایی در آغوش افراد مختلف و…. نوزاد در چنین شرایطی با گریه اعلام می‌کند که همین‌قدر برایش کافی است و از این همه محرک خسته شده است.

بسیاری از نوزادان از قنداق شدن لذت می‌برند. این کار باعث می‌شود که در این دنیای آشفته و پرهرج‌و‌مرج، بیشتر احساس امنیت و آرامش کنند. اگر کودک‌تان برای قنداق کردن بیش‌ازحد بزرگ است یا از این کار خوشش نمی‌آید، او را به یک محل ساکت ببرید و اجازه دهید مدتی آرام بگیرد.

تجربیات چند مادر در این مورد:

«قنداق کردن، کمک بزرگی است، مخصوصا برای نوزادان تازه متولدشده. پیچیده شدن در قنداق، بودن در رحم مادر را برای نوزاد تداعی می‌کند و دختر من عاشقش است.»

«کودک شش ماهه‌ی من وقتی که با او بازی می‌کنم، بسیار هیجان‌زده می‌شود و با صدای بلند می‌خندد، اما پس از تمام شدن بازی، وقتی محیط ساکت می‌شود، شروع به گریه می‌کند. در این مواقع، او را روی تخت می‌نشانم، چند بالش پشتش قرار می‌دهم و با صدای بسیار آرام برایش لالایی می‌خوانم. او فورا آرام می‌شود و به‌خواب می‌رود!»

ممکن است کودک شما برون‌گرا و مشتاق دیدن دنیا باشد. در این گونه مواقع، اغلب تنها راه برای قطع کردن گریه نوزاد و نق زدن او، فعال ماندن است. این کار می‌تواند شما را خسته کند!

برای رفع این مشکل، کریر مخصوص نوزاد بپوشید و نوزادتان را طوری داخل آن قرار دهید که صورتش به‌سمت بیرون باشد و بتواند تمام فعالیت‌های اطرافش را ببیند. با والدین سایر نوزادان برای بیرون رفتن برنامه ریزی کنید و او را به‌طور منظم برای گردش به مکان‌هایی ببرید که مخصوص بچه‌هاست، مانند زمین بازی محل‌تان، موزه‌ی کودکان و باغ وحش.

یک مادر می‌گوید: «نوزاد هفت ماهه‌ی من می‌خواهد از همه‌ی چیز‌هایی که در اطرافش رخ می‌دهد، سر دربیاورد و فعال باشد. اگر او را با اسباب‌بازی‌هایش روی زمین بگذارم تا به کارهایم برسم، شروع به نق زدن می‌کند. وقتی هنگام انجام کار‌های خانه مانند شستن ظروف، تاکردن لباس‌های شسته و… او را در کریر در جلویم می‌گذارم، کاملا شاد و آرام می‌شود. همچنین او در فروشگاه‌ها و سایر مکان‌های عمومی نیز بسیار ساکت و آرام است، چون بسیار کنجکاو و علاقه‌مند است که دنیای اطرافش را کشف کند.»

۱۲. حالش خوب نیست

اگر شما تمام نیاز‌های اولیه‌ی کودک‌تان را رفع کرده‌اید و او در راحتی کامل به‌سر می‌برد، اما همچنان گریه می‌کند، ممکن است نشانه‌ی آن باشد که حالش خوب نیست و دارد بیمار می‌شود. در این مواقع، درجه‌ی حرارت بدن او را کنترل کنید تا مطمئن شوید که تب ندارد و مراقب سایر علائم بیماری باشید.

گریه نوزاد بیمار معمولا با گریه نوزاد گرسنه یا خسته متفاوت است. اگر گریه نوزاد شما طبیعی به‌نظر نمی‌رسد و فکر می‌کنید گریه‌اش با همیشه فرق دارد، به غریزه‌تان اعتماد کنید و با پزشک تماس بگیرید.

شما مطمئن هستید که شکم کودک‌تان سیر است، پوشکش تمیز است، تب ندارد؛ پس علت گریه نوزاد چیست؟

نوزادان دلایل مخصوص به خودشان را برای گریه کردن دارند، اما نمی‌توانند حرف بزنند و به شما بگویند که مشکل‌شان چیست. حتی باهوش‌ترین والدین نیز همیشه نمی‌توانند ذهن نوزادشان را بخوانند. بااین‌حال شما هنوز هم می‌توانید نوزادتان را آرام کنید، حتی اگر ندانید که دلیل گریه کرد‌ن او چیست.

اگر مشکل گریه نوزاد همچنان پابرجاست و شما قادر نیستید آن را حل کنید، می‌توانید با افراد باتجربه و مادران دیگر در این زمینه مشورت کنید و یا درنهایت نوزادتان را نزد پزشک ببرید.