(تصاویر) بازسازی جذاب «پناهگاه جنگ جهانی» به عنوان یک «ویلای تفریحی»
استودیوی معماری Corstorphine & Wright یک پناهگاه جنگ جهانی دوم در دورسِت بریتانیا را به خانه‌ای برای تعطیلات تبدیل کرده است؛ با پنجره‌ای متفاوت که انگار یک بمب آن را منفجر کرده است!
فرادید| این خانه تعطیلات دو خوابه که مشرف به کانال مانش است، قبلاً پناهگاهی بوده که به عنوان بخشی از سیستم تشخیص رادار زنجیره‌ای در سال ۱۹۳۹ ساخته شده است.
به گزارش فرادید، استودیوی «کورستورفین و رایت» با شرکت مشاوره مهندسی سازه Symmetrys همکاری کرد تا با حفظ تمام ساختار موجود تا جای ممکن، حس تاریخی این بنا را حفظ کنند.
جانی پلانت، مدیر کورستورفین و رایت، گفت: «ما می‌خواستیم این سازه متروکه را به یک خانه تعطیلات تبدیل کنیم، اما قصد داشتیم این کار را به گونه‌ای انجام دهیم که تاریخ ساختمان و اهمیت آن از بین نرود.»
وضعیت پناهگاه قبل از بازسازی
پلانت می‌گوید: «با وجود چالش‌های فیزیکی، مهمترین چیز برای ما به عنوان طراح این بود که داستان این پناهگاه را بازگو کنیم. اگر دیوارها را گچ‌کاری و رنگ می‌کردیم، اتصالات استاندارد نصب می‌کردیم و کف را چوبی می‌کردیم، تمام حس تاریخی ساختمان از بین میرفت.»
«ضروریست وقتی در پناهگاه اقامت دارید، واقعاً احساس کنید در پناهگاه هستید، نه خانه‌ی تعطیلاتی مانند تمام خانه‌های تعطیلات دیگر! شما قرار است اینجا در عین اینکه تفریح می‌کنید، تاریخ را هم تجربه کنید.»
بیشتر ساختار این پناهگاه ۷۶ متر مربعی حفظ شده و در معرض دید قرار گرفته، اما سوراخ بزرگی در دیوار جلویی ایجاد شده تا به عنوان پنجره عمل کند.
کورستورفین و رایت برای اینکه اشاره‌ی بامزه‌ای به تاریخ ساختمان در زمان جنگ کرده باشند، این سوراخ را طوری ایجاد کردند که شبیه انفجار بمب به نظر برسد.
«ساخت این ورودی به این شکل از نظر فنی چالش‌برانگیز بود و درباره‌اش زیاد بحث شد. سهامداران از پیشنهادات ما به شدت حمایت کردند چون آن‌ها هم مثل ما معتقد بودند چنین ساختار منحصر به فردی از زمان جنگ به رویکردی جسورانه نیاز دارد.»
داخل پناهگاه، اتاق‌ها اطراف فضای نشیمن مرکزی قرار گرفتند. فضای نشیمن دارای یک اجاق گاز چوبی، صندلی و یک میز ناهارخوری است.
اتاق خواب اصلی با یک در شیشه‌ای از اتاق نشیمن جدا شده، در حالی که آشپزخانه، اتاق خواب دوم و حمام در طرفین اتاق‌ها هستند. ورودی کوچکتر دیگر باز به سبک انفجار بمب ساخته شد تا نور وارد اتاق خواب دوم شود.
کورستورفین و رایت می‌خواستند فضاهای داخلی، ویژگی‌های قدیمی خودشان را حفظ کنند و در عین حال برای مهمانان فضای راحتی باشند. دیوارهای بتنی در معرض دید قرار گرفتند و یک کف بتنی صیقلی برای کل خانه اعمال شد.
«ما با اعمال نکردن هیچ گونه پرداختی در داخل بتن سازه‌ای، توانستیم حس پناهگاه بودن این خانه را حفظ کنیم.»
«این کار به معنای ضدآب کردن و عایق‌سازی ساختمان از بیرون بود. یک کف بتنی صیقلی و عایق‌شده‌ی جدید با گرمایش از کف سراسری، محیط راحتی همراه با مبلمان و نازک‌کاری جدید ایجاد کرده است.»
«بتن دارای رنگ طبیعی گرم است که همراه با روشنایی جدید و مشعل چوبی، گرمای دلپذیری به فضاها داده است.»
مترجم: زهرا ذوالقدر
