(تصاویر) معماری خیال‌انگیز یک خانۀ استثنایی در جزیرۀ بادِ سوت‌زن

فرادید| استودیوی معماری Akb مجموعه‌ای از ساختمان‌ها را در مجمع‌الجزایری دورافتاده در اُنتاریوی کانادا، به عنوان خانه تابستانی برای یک کایت‌سوار ساخته کرده است. 

به گزارش فرادید، چشم‌انداز آب شیرین Pointe Au Baril، سه ساعت تا شمال تورنتو، رشته‌هایی از جزایر صخره‌ای در امتداد ساحل خلیج جورجیا است. جزیره ویسِلینگ ویند (باد سوت‌زن) یکی از دورترین مناطق مسکونی از سرزمین اصلی است که یک محوطه یک هکتاری از آن به گروه معماری Akb واگذار شد تا یک اقامتگاه فصلی برای یک علاقه‌مند به کایت‌سواری و خانواده‌اش بسازند. 

این شرکت معماری مستقر در تورنتو گفته: «این جزیره که آب‌های آزاد و آسمان آن را احاطه کرده، مداوم در معرض تغییر سطوح آب و الگوهای آب و هوایی قرار دارد، طوری که آنجا آفتاب صبحگاهی می‌تواند تا بعد از ظهر به طوفان‌های تگرگ غیرمنتظره تبدیل شود.» 

«باد شدید، اینجا را به مکانی ایده‌آل برای مالک تبدیل کرده تا از علاقه‌اش به کایت‌سواری لذت ببرد.» 

این اقامتگاه چهار سازه سقف‌دار دارد که هر یک با بام‌پوش‌هایی از جنس سرو با رنگ نقره‌ای پوشیده شده‌اند که در نور خاصی با صخره‌های اطراف ترکیب می‌شوند. 

کلبه اصلی در بالاترین ارتفاع است، در حالی که یک کلبه برای مهمانان، سونا و انبار قایق حاوی یک استودیوی تناسب اندام کوچک، در برون‌زدگی‌های مختلف دیگر هستند. 

عرشه‌های چوبی، دو ساختمان بزرگ‌تر را احاطه کردند تا مناظری از همه زوایا ارائه دهند و معبرها و اسکله‌ها بر فراز صخره‌ها و آب، هر چهار ساختمان را به هم متصل می‌کنند. 

«اشکال نامتقارن آن‌ها با پله‌هایی زاویه‌دار هماهنگ با توپولوژی طبیعی سنگ‌های رسوبی، روی زمین پراکنده شدند. نقاط ورودی جلو و عقب زیاد احساس نمی‌شوند.» 

پانل‌های شیشه‌ای سه‌جداره بزرگ برای اتصال فضای داخلی و خارجی هستند و به نسیم اجازه می‌دهند به طور طبیعی فضای داخلی را خنک کند. 

پنجره‌های دیگر برآمدگی‌های عمیقی دارند که در برابر آفتاب بلند تابستان سایه می‌اندازند و فرورفتگی‌های برای میز و صندلی دارند. 

کلبه اصلی ۱۶۷ متر مربعی یک نشیمن، آشپزخانه و اتاق غذاخوری با پلان باز، دو اتاق خواب، یک حمام مشترک و یک اتاق خشکشویی دارد. 

فضاهای آن تقریباً به طور کامل با تخته‌هایی از سرو سفید سفارشی پوشیده شدند که برای تأکید بر خطوط منظره افقی کار گذاشته شده‌اند. 

برای به حداقل رساندن تأثیر سازه بر چشم‌انداز، دو سکونتگاه اصلی روی ردپاهای سازه‌های از قبل موجود ساخته شدند. 

آن‌ها با شومینه‌های چوب سوز گرم می‌شوند و از یک سیستم آب گرم بدون مخزن برای لباسشویی و ماشین ظرفشویی استفاده می‌کنند، در حالی که حمام کردن فقط در خلیج انجام می‌شود و دوش فضای باز نیز منبع آب طبیعی دارد. 

استفاده فصلی از کلبه با استفاده از قایق شدنی است که اینجا حدود ماه نوامبر با تشکیل یخ روی آب به پایان می‌رسد. در زمستان‌های سخت، درهای آلومینیومی فرورفته مثل گاراژ برای پوشاندن پنجره‌های ساختمان‌ها پایین می‌آیند و اسکله‌های شناور از آب خارج می‌شوند. 

مترجم: زهرا ذوالقدر