تصاویر؛ یادی از ب‌ام‌و Z29، سوپراسپرت با پیشرانه M3 E46 که تولید نشد

شاسی یکپارچه مونوکوک این خودرو از پلاستیک تقویت‌شده با فیبر کربن ساخته شده بود؛ فناوری‌ای که در آن زمان تنها در خودروهای سوپراسپرت و مسابقات سطح بالا دیده می‌شد. ساب‌فریم‌ها و بسیاری از اجزای سیستم تعلیق نیز از آلومینیوم بودند. طراحی ظاهری Z29 هم کاملاً منحصربه‌فرد و متفاوت از زبان طراحی آن دوران ب‌ام‌و بود؛ درهای قیچی‌شکل و چراغ‌هایی که گویی از دنیای بازی‌های ویدیویی بیرون آمده بودند، هویت مستقل این خودرو را فریاد می‌زدند.

زیر کاپوت این سوپرکار سبک‌وزن، قلب تپنده نسل E46 از M3 با موتور ۳.۲ لیتری شش سیلندر خطی S54 تنفس طبیعی نصبت شد که قدرت ۳۴۳ اسب بخار و گشتاور ۳۶۵ نیوتن متر داشت. این قدرت از طریق گیربکس سکوئنشال SMG به چرخ‌های عقب منتقل می‌شد. نتیجه این ترکیب شگفت‌انگیز، شتاب صفر تا صد کیلومتر بر ساعت تنها در ۴.۴ ثانیه و دستیابی به حداکثر سرعت ۲۷۰ کیلومتر بر ساعت بود؛ ارقامی که Z29 را بالاتر از تقریباً تمام رقبای اسپرت زمان خود قرار می‌داد.

اگرچه Z29 هرگز به تولید انبوه نرسید، اما میراث آن در محصولات آینده ب‌ام‌و زنده ماند. تجربیات به‌دست‌آمده از کار با فیبر کربن، چند سال بعد در ساخت قطعات سبک‌وزن برای مدل افسانه‌ای M3 CSL به کار گرفته شد و مهم‌تر از آن، راه را برای استفاده گسترده از شاسی کربنی در خودروی برقی پیشگامانه i3 در سال ۲۰۱۳ هموار کرد. نزدیک‌ترین محصولی که از نظر فلسفی به Z29 شباهت داشت، مدل Z4 M کوپه بود که در سال ۲۰۰۶ با همان پیشرانه عرضه شد اما با حدود 300 کیلوگرم وزن سنگین‌تر، هرگز نتوانست به سبکی و چالاکی رؤیایی Z29 دست پیدا کند.

احتمالاً هزینه‌های سرسام‌آور تولید با چنین فناوری‌های پیشرفته‌ای، سرنوشت Z29 را از همان ابتدا مشخص کرده بود. بااین‌حال، این کانسپت فراموش‌شده همچنان یادآور دورانی است که مهندسان ب‌ام‌و جسورانه به دنبال ساخت یک خودروی اسپرت خالص و بی‌نقص بودند؛ رؤیایی که اگرچه محقق نشد اما فصل هیجان‌انگیزی را در تاریخ این شرکت رقم زد.