(تصاویر) شوخی هنرمند آلمانی با لباس شخصیتها در نقاشیهای قدیمی
هنرمند آلمانی، فولکر هرمس (Volker Hermes)، بخاطر مجموعهای به نام «چهرههای پنهان» در سطح جهان معروف شده است. او در این مجموعه، از نقاشیهای اصلی قدیمی الهام گرفته و ماسکها و تزئینات جدیدی به آنها افزوده تا کنایهای طنزآمیز به سبک مد و لباس طبقۀ اشراف دوران رنسانس بزند.
فرادید| فولکر هرمس بخاطر مجموعهای به نام «چهرههای پنهان» در سطح جهان معروف شده است. او در این مجموعه، از نقاشیهای معروف قدیمی الهام گرفته و ماسکها و تزئینات جدیدی به آنها افزوده تا چهرهی خود سوژه را پنهان کند. او در این فرایند، از زاویهی جدیدی به نحوهی عملکرد «مُد» در نقاشیهای قدیمی نگاه کرده است. فولکر به طور خاص بر روی استفادهای که طبقۀ اشراف از «راف» میکردند تمرکز کرده و آن را به تمسخر گرفته است.
به گزارش فرادید، راف (Ruff) قطعهای از لباس به شکل پارچهای تودرتو دور گردن بوده که از اواسط قرن شانزدهم تا اواسط قرن هفدهم در اروپای غربی، مرکزی و شمالی، همچنین آمریکای لاتین استفاده میشد. راف نمادی از سبک نوین در اروپا بود و چهرههای اشرافی از آن استفاده میکردند.
«اگر زندگی خود را صرف این کنید که دیگران درباره شما چه فکری میکنند، فراموش میکنید واقعاً چه کسی بودید؟ چه میشود اگر چهرهای که به دنیا نشان دادهاید، یک نقاب از آب درآید … نقابی که چیزی زیر آن نبوده است؟» - فولکر هرمس
فولکر هرمس در مجموعهی «چهرههای پنهان» خود، پرترههای سنتی را به سخره میگیرد. او خسته از دیدن تصاویر بیشمار اشخاص شیک و ثروتمند پرافاده و مغرور، به این روال خستهکننده و قدیمی استادان بزرگ نقاشی، به سبک خودش جان تازهای میدهد. او در مجموعهی «پرترههای پنهان» از فناوری دیجیتال و کلاژ استفاده کرده تا نگاه ما را دوباره روی سمبلهای خودنمایی و موقعیت اجتماعی که در چنین نقاشیهایی تعبیه میشدند، متمرکز کند.
هرمس مانند مد قرن هجدهم «مو» که شبیه آسمانخراشهای عجیب بود، از مد «لباس» برای نشان دادن موقعیت اجتماعی استفاده کرده و آن را از راه اغراق به طنز تبدیل کرده است. انسان درون زرهی که نماد ثروت و موقعیت اجتماعی است، پنهان شده است.
نقاشیهای پرتره تنها مدرک تصویری از مردم تا پیش از زمان اختراع عکاسی بودند. آنها معرف ایدهی بصری ما از یک جامعه تاریخی بودند. با این حال، نقاشیهای پرتره، لوکس و مختص نخبگان ممتاز بودند. هدف نقاشی پرتره، نه فقط به تصویر کشیدن افراد، بلکه نشان دادن جایگاه و اهمیت آنها نیز بود. بنابراین، لباسهای مجلل و تزئینات پیچیده در نقاشیها، نشانهی جایگاه اجتماعی بالای افراد بودند.
مترجم: زهرا ذوالقدر