محمد مایلی‌کهن: عاشق پله بودم ولی با او عکس نگرفتم!
اوایل دهه ۷۰ برای یک دوره مربیگری به برزیل رفتیم. آنجا بسیاری از مربیان بزرگ دنیا حضور داشتند که یکی از کسانی که برای ما سخنرانی کرد پله بود. من همیشه عاشق پله بودم و هیچکس را در دنیا به اندازه پله دوست نداشتم ولی به خودم اجازه ندادم با او عکس یادگاری بگیرم.
محمد مایلی‌کهن گفت: محرم در دو سالی که مربیگری کرد آیا یک بار دیدید به داوری اعتراض کند یا به همکاران خود توهین کنید؟ آیا بعد از برکناری علیه کسی صحبت کرد؟
در شرایطی که زمان زیادی تا آغاز بازی‌های آسیایی باقی نمانده، تیم ملی امید ایران همچنان در بلاتکلیفی به سر می‌برد و سرمربی جدیدش مشخص نشده است. در این بین اسامی مختلفی هم برای هدایت امیدهای ایران مطرح شده که حضور بعضی گزینه‌ها جای تعجب دارد.
محمد مایلی‌کهن که خودش هم سابقه هدایت امیدها را بر عهده دارد، در خصوص انتخاب سرمربی جدید و گزینه‌های فدراسیون فوتبال گفت: سوال من این است که چطور در بین گزینه‌ها فردی مثل محرم نویدکیا حضور ندارد. دلیل اینکه می‌گویم محرم نویدکیا منظورم فوتبالیست‌هایی هستند که از دل تیم ملی آمده‌اند، مسائل اخلاقی هم برای آن‌ها اهمیت دارد و نتایج قابل قبولی هم دارند.
الآن ژوزه مورایس که اعتقاد دارم یکی از بهترین مربیان خارجی است که به فوتبال ما آمده، اگر در بازی آخر برنده شود و سه امتیاز را بگیرد با رکورد محرم برابر می‌شود و فقط گل زده بیشتری نسبت به سپاهان در زمان نویدکیا دارد. محرم در دو سالی که مربیگری کرد آیا یک بار دیدید به داوری اعتراض کند یا به همکاران خود توهین کنید؟
آیا بعد از برکناری علیه کسی صحبت کرد؟ یک موقع منِ محمد مایلی‌کهن نتیجه هم نمی‌گیرم و بعد از برکناری شاکی هم هستم. محرم کدام یکی از این کارها را کرده است؟ نتایج او هم عالی بوده ولی چرا برای تیم ملی امید اصلا نامی از او به چشم نمی‌خورد؟ فقط هم منظورم محرم نیست و گزینه‌هایی مانند او را می‌گویم. من متوجه نمی‌شوم چه کسی در حال تصمیم‌گیری است ولی اسامی را می‌شنوم که برای من جای تعجب زیادی دارد. تا کی قرار است یک عده روی محاسبات دیگری تصمیم بگیرند. من حتما موافق مربی داخلی هستم ولی جنس مربی داخلی که می‌پسندم فرق می‌کند و نوع فکر من شکل دیگری است.
مایلی‌کهن در خصوص تصاویر منتشر شده از بعضی مسئولان فدراسیون فوتبال در قطر هم خاطره جالبی تعریف کرد. او ضمن انتقاد از این مسئله گفت: اوایل دهه ۷۰ با حسین شمس و محمد پنجعلی و چند مربی ایرانی دیگر برای یک دوره مربیگری به برزیل رفتیم. آنجا بسیاری از مربیان بزرگ دنیا حضور داشتند که یکی از کسانی که برای ما سخنرانی کرد پله بود. من همیشه عاشق پله بودم و هیچکس را در دنیا به اندازه پله دوست نداشتم ولی به خودم اجازه ندادم با او عکس یادگاری بگیرم. دلیلم این بود که رفته بودم آنجا درس یاد بگیرم و هدفم این نبود که عکس یادگاری بگیرم و امیدوارم دیگران هم به این نکات دقت کنند.
منبع: خبرآنلاین
