(تصاویر) بهروز شعیبی طلبه فیلم طلا و مس کنار همسرش

بهروز شعیبی در سال 1358 در مشهد متولد شد، او بازیگر و کارگردان سینما و تلویزیون می باشد. شعیبی در فیلم های مختلف، نقش های مختلفی را از جمله کارگردان، بازیگر، دستیار کارگردان و برنامه ریز داشته است.

کد خبر : ۱۸۴۳۸۹

۲۵ فروردین ۱۴۰۳ - ۰۰:۲۹

بازدید : ۱۱۹۴

بهروز شعیبی اولین بار در طلا و مس بود که با گریم یک طلبه ساده به میدان آمد و با همین شکل و قیافه سیدرضا به مردم معرفی شد؛ ریش بلند، عینک و موهایی که به نسبت بلندتر از حد یک روحانی معمولی است و تا حدی پیشانی اش را می پوشاند.

قبل از این فیلم کسی آن طور که باید چهره او را نمی شناخت و درواقع با این گریم و این نقش، توی ذهن ها جا افتاد.

بیوگرافی بهروز شعیبی

او برای کارگردانی فیلم دهلیز برنده سیمرغ بلورین بهترین فیلم سی و یکمین جشنواره فیلم فجر در بخش نگاه نو (مسابقه فیلم های اول) شد.

زندگی شخصی بهروز شعیبی

بهروز شعیبی ازدواج کرده و متاهل است و یک فرزند پسر هم دارد.

کارگردانی بهروز شعیبی

بهروز شعیبی برخلاف بازی های یکنواخت، در کارگردانی سعی کرده کارنامه ای متنوع داشته باشد. البته منظور از تنوع، تکنیک کارگردانی است نه فیلمنامه هایی که برای تصویرکردن انتخاب می کند.

شعیبی به مضمونی خاص علاقه دارد. اوج آن را در سریال موفق «پرده نشین» می توان جست و جو کرد؛ سریالی که به خوبی روایتی جدید از زندگی روحانیت را به تصویر کشید؛ بدون شعار و توضیحات اضافه.

بهروز شعیبی در سریال تنهایی لیلا

شباهت زیادی به سیدرضا در طلا و مس دارد. بهروز شعیبی در نقش محمد در تنهایی لیلا مجددا همان گریم همیشگی خودش را حفظ کرده. موها و ریش نسبتا بلند و آشفته با همان عینک دور مشکی معروف؛ گریمی که بیشتر شکل و شمایل یک بچه مثبت، آدم خوب یا فردی بسیار ساده و بی آلایش را نمایش می دهد.

اولین بار در طلا و مس بود که با گریم یک طلبه ساده به میدان آمد و با همین شکل و قیافه سیدرضا به مردم معرفی شد؛ ریش بلند، عینک و موهایی که به نسبت بلندتر از حد یک روحانی معمولی است و تا حدی پیشانی اش را می پوشاند. قبل از این فیلم کسی آن طور که باید چهره او را نمی شناخت و درواقع با این گریم و این نقش، توی ذهن ها جا افتاد.

بازی بهروز شعیبی در فیلم طلا و مس

بهروز شعیبی در فیلم طلا و مس برای مخاطبان عام شناخته شده و با نقش سیدرضا نام خود را سر زبان ها انداخت. شعیبی به خوبی از پس ریزه کاری های نقش برآمد و استیصال یک روحانی که در شرایط خاص بیماری همسر و کلاس های استاد اخلاق گیر کرده بود، تصویر کرد.

اگر بخواهیم برای این بازیگر نموداری ترسیم کنیم، نقش سیدرضا در راس بالای کارنامه است و بقیه تکرار آن. نقش محمد «تنهایی لیلا» تقلیدی واضح و به بار نشسته از سیدرضا است.

او در فیلم مهمان داریم عهده دار نقش رضا جانباز شیمیایی است که در آسایشگاه بستری شده. طبعا به خاطر ویژگی نقش، آدمی به شدت مثبت است و به دلیل شرایطی که داشته موی سر و صورتش کم پشت تر از رضای «طلا و مس» شده. هرچند در نماهای مربوط به دوران پیش از شیمیایی شدن، شمایل همیشگی و مشابه «طلا و مس» را دارد.

بهروز شعیبی در فیلم سینمایی مهمان داریم

شعیبی سال گذشته در فیلم نامه های خیس مرجان اشرفی زاده هم دقیقا با همین گریم تنهایی لیلا ظاهر شده بود. بازهم موها و ریش های بلند و آشفته مشکی با عینک؛ آن هم بدون کمترین تفاوت. جالب اینجاست که در این فیلم، شعیبی نقش یک راننده را دارد که مثل پیک، وسیله جا به جا می کند.

بهروز شعیبی بعد از «طلا و مس» در دو فیلم تلویزیونی «کلاس سوم ب» و «نامه های خیس» بازی کرد. در اولی نقش معلمی را داشت که در روستایی دورافتاده تدریس می کرد. در دومی هم ایفاگر نقش یک راننده تاکسی بود.

شخصیت شعیبی در هر دو فیلم تحت تاثیر خصوصیات کاراکتر سیدرضای «طلا و مس» قرار داشت؛ آدمی نجیب و مثبت. حتی شمایل ظاهری اش هم تفاوت چندانی با آن نقش ندارد.

بهروز شعیبی و فیلم دهلیز

او در «دهلیز» دست به انتخاب جسورانه ای زد و رضا عطاران را در نقش جدی به کار گرفت. داستانش هم درباره گذشت بود. فیلم اول او در سینما یعنی «باغ آلوچه» یکی از تولیدات خوب حوزه سینمای کودک است که بخش عمده ای از موفقیتش به خاطر تسلط شعیبی در بازی گرفتن از بازیگران خردسال است.

بهروز شعیبی در ساخت تله فیلم هم موفق عمل کرده؛ بال های خوشبختی، جامانده، پیش خواهدآمد، جایی برای بودن، روزهای آخر اسفند و… از جمله تله های موفق او هستند.